بی‌اعتنایی دولت به کشاورزی در اقتصاد
سه شنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۱۵:۵۳
کد مطلب: 396609
اهمیت بخش کشاورزی در اقتصاد کشور و تامین امنیت غذایی مردم بدون شک بر هیچ کس پوشیده نیست. میزان افزایش و رونق اشتغال، پویایی اقتصاد و ... تا حدود زیادی در ارتباط با این حوزه است .
بخش کشاورزی به عنوان بستری برای کسب اهداف توسعه در کشورهای در حال توسعه امری ضروری قلمداد می شود . در میان اهداف مورد نظر ، بهبود و تقویت رشد اقتصادی و کاهش فقر، بهبود امنیت غذایی و حفظ منابع طبیعی بسیار مهم هستند.
در کشورهای کم درآمد ، بخش کشاورزی به دلیل گستردگی و پیوند های قوی با سایر بخش های اقتصادی ، به عنوان موتور و محرک اولیه رشد اقتصادی عمل می کند. کشاورزی در این کشورها بیشترین سهم نیروی کار را به خود اختصاص داده و با ۶۸ درصد اشتغال و ۲۴ درصد تولید ناخالص داخلی جایگاه ویژه‌ای دارد.
اغلب جمعیت فقیر به طور مستقیم به این بخش به این بخش وابسته بوده و از طریق کشاورزی زندگی می‌کنند . افزایش میزان بهره وری در بخش کشاورزی باعث ارزان تر شدن مواد غذایی شده و کمک قابل توجهی به اقتصاد خانوارهای فقیر می کند .
همچنین کشاورزی نوین با اشتغال بیشتر در واحدهای فرآوری همراه شده و عرضه ی خدمات و نهاده های بیشتری را در بازار به دنبال دارد . این روند به شکل غیر مستقیم به ایجاد اشتغال در مزارع منجر خواهد شد.
به این ترتیب بخش کشاورزی به طور مستقیم از طریق تولید بیشتر و صادرات و به صورت غیر مستقیم از طریق افزایش تقاضا برای خدمات و کالاهای صنعتی در جوامع روستایی ، به رشد اقتصادی کمک کرده و در نتیجه موجب خلق فرصت های شغلی جدید می گردد.
رشد در بخش اقتصادی نتایج مثبتی بر " فقرزدایی" به خصوص در مناطق روستایی دارد و ذکر این نکته نیز ضروری است که روند کاهش فقر شهری را می توان از طریق رشد بخش روستائی ، به ویژه در بخش کشاورزی سرعت بخشید.
به طور کلی رشد کشاورزی به صورت غیر مستقیم به بهبود وضعیت خانوارهای شهری و روستائی کمک کرده و با افزایش دستمزدها، کاهش قیمت مواد غذایی و تقاضای بیشتر برای کالاها و خدمات واسطه ای همراه می شود.
از آنجایی که یکی از اصلی ترین مولفه های سیاست های ابلاغی اقتصاد مقاومتی از سوی مقام معظم رهبری بحث به فعلیت رساندن مزیت های کشاورزی و اعتلای آن است و به انحا مختلف در سیاست ها به آن تأکید شده لازم است دولت و به ویژه مسئولان اقتصادی هرچه سریعتر اقدام موثر, عملی و قوی در این راستا صورت گیرد.
بحث امنیت غذایی، تأمین کالاهای اساسی، افزایشش کمی و کیفی محصولات، ارز آوری و ... از جمله مسائل مهم در اقتصاد هستند که قطعا دارای اهمیت ویژه و استراتژیک بوده و هستند، اما متأسفانه دیده شده که در امر تخصیص بودجه کمترین رشد مربوط به حوزه کشاورزی است.
این در حالی است که در سال جاری یکی از بدترین خبرها افزایش واردات گندم در سال جاری، به دلیل کاهش تولید این محصول استراتژیک بوده است.
آمارها نشان داده که در ۸ ماهه سال جاری گندم با یک میلیارد و ۲۹۹ میلیون دلار به سهم ارزشی ۳.۷۹ درصد عمده‌ترین کالای وارد کشور بوده و در مقایسه با مدت مشابه خود از لحاظ ارزش ۶۷.۴۰ درصد رشد داشته است.
رهبر معظم انقلاب در توصیه دهم خود در دیدار با دولت مردان در هفته دولت با اشاره به لزوم تکیه بر توان و ظرفیت های داخلی و حمایت از تولید، گفتند: کلید رونق اقتصادی که مورد تأکید رئیس جمهور محترم نیز است، مسئله تولید است. باید با استفاده از ظرفیت های فراوان داخلی، تولید را به حرکت درآورد تا رونق اقتصادی و افزایش صادرات غیرنفتی محقق شود.
حضرت آیت الله خامنه ای، اجرای سیاست های اقتصاد مقاومتی را برای بالفعل کردن ظرفیت های داخلی و به حرکت درآوردن تولید، بسیار مهم دانستند و خاطرنشان کردند: دولت باید بسته سیاست های اقتصادی خود را با سیاست های اقتصاد مقاومتی تطبیق دهد و مواردی را که غیرمنطبق با این سیاست ها است، حذف کند.
توجه ویژه به بخش کشاورزی و صنایع تبدیلی در روستاها توصیه یازدهم رهبر انقلاب به دولت بود.
ایشان تأکید کردند: صنایع بخش کشاورزی، یکی از بخش های راهبردی است که در همه کشورها به آن کمک ویژه می شود و دولت باید به بخش کشاورزی مساعدت ویژه ای داشته باشد.
با توجه به منویات رهبر معظم انقلاب اسلامی و ضرورت توجه به این حوزه ، زمانی که گمانه زنی‌ها بر تدوین برنامه و اتخاذ سیاست های مناسب برای بهبود اوضاع و کاهش مضرات این مهم بود، این اقدام دولت جای تعجب و سؤال دارد، چراکه ما در داخل کشور ظرفیت بسیار فراوانی داریم و با کمی کمک تسهیلاتی دولت و کاهش وارادات می‌توان ضمن تامین نیاز داخل به عنوان یک صادرکننده نیز عمل کرد. لذا باید دید چرا دولت نسبت به این شرایط بی تفاوت است و برای تولید بیشتر گندم به عنوان یک کالای اساسی در دوره تحریم، تمهیداتی را پیش بینی نکرده است؟
