یک مدرس دانشگاه گفت: نه تنها توهمات سياسي در دولت از بالا تا پائين وجود دارد، بلکه اين توهمات را می توان از نحوه روي كار آمدن و خيز برداشتن برای قدرت بيشتر شخص رئيس جمهور تا حلقه های اصلی اطرافش مشاهده کرد.

به گزارش جهان دکتر عماد افروغ مدرس دانشگاه و نماینده تهران در مجلس هفتم بود.فرصتی فراهم شد تا با وی در خصوص ماجرای توهم سیاسی بخصوص در دولت فعلی گفت وگو کنیم.

افروغ معتقد است که اگر بخواهيم وضعيت دولت مستقر فعلی را خوب تحليل كنيم نمي توانيم بي ارتباط با سياست ها و رفتارهای گذشتگان تحليل خوبی از اين دولت ارائه كنيم.

افروغ بر این باور است که نه تنها توهمات سياسي در دولت از بالا تا پائين وجود دارد، بلکه اين توهمات را می توان از نحوه روي كار آمدن و خيز برداشتن برای قدرت بيشتر شخص رئيس جمهور تا حلقه های اصلی اطرافش مشاهده کرد.

وی می گوید: احمدی نژاد وقتی كه رئيس جمهور شد در جلسه ای به فردی گفته بود كه ديروز ماشين خود را از خيابان بهشت روشن كرديم و در پاستور خاموش كرديم و از پاستور روشن می كنيم و در واشنگتن خاموش می كنيم.

این استاد دانشگاه می گوید: سرعت به مقام رسيدن و روی كار آمدن، در كنار آن تعريف و تمجيدهايی كه طرفداران می كنند و مخالفتی كه با منتقدين مي شود و عمدتا انگ بی دينی و غير انقلابی به آنان زده می شود، اينها همه مي تواند بر توهم افراد بيفزايد.

افروغ در این گفت وگو تاکید دارد که شكاف بين صورت و باطن در اين دوره تشديد و تقويت شد. در دولت فعلی همه بايد عقل خود را تعطيل مي كردند و به احساس شان مي چسبيدند.

وی می گوید: با ارزشهای انقلاب اسلامی به جنگ ارزشهای انقلاب اسلامی مي روند و اين خطرناك ترین شیوه برخورد با انقلاب است:«همان كانونی كه انتظارگرايی هايی نامعقول را مطرح كرد و بحث مديريت امام زمان (عج) را به ميان كشيد، همان کانون، مكتب ايرانی را مطرح كرد. طرح انتظار گرایی نامعقول و مدیریت امام زمان وطرح مکتب ایرانی در واقع هم مکان هستند از یک جا در ۲ مقطع زمانی برخاستند»

این مدرس دانشگاه این مساله را هم یادآور می کند که همان مانوری که جمود گرایان در گذشته داشتند و متاسفانه آفتی را متوجه اسلام کردند، بار دیگر قدرت ظهور و بروز پیدا کرده است و ما شاهد آن هستیم که سلفی گری و مکتب ایرانی همراه با جن گیری و رمال بازی دست به دست هم داده است.

افروغ در عین حال معتقد است که خطر از بیخ گوش ما گذشت.

این نماینده مجلس هفتم به دوران حضور خود در مجلس هم اشاره دارد و می گوید: انواع و اقسام لابیها و معامله ها در دورانی که خود نماینده بودم، در مجلس دیدم.

متن زیر حاصل گفت و گوی خبرنگار جهان با این استاد دانشگاه است:

توهم در این دولت را سال 85 هشدار دادم

عماد افروغ  با بیان اینکه اولين بار وی بحث توهم مطرح كرد، افزود: اینجانب در سال ۱۳۸۵ بحث توهم را مطرح و اشاره كردم كه بنا به دلايلي افرادي از دولت مستقر دچار توهم شده اند و پرده اي بر روي چشم و ذهن آنها كشيده شده كه يا نمي توانند واقعيت ها را خوب بینند و يا نمي توانند واقعيت ها را خوب تحليل كنند.

وی افزود: اینجانب بعنوان یک ایرانی و محقق روي اين قضيه حساس شدم و در اين زمينه هشدارهاي لازم را دادم.

این استاد دانشگاه گفت: در كتاب «گفت و گوهاي سياسي» این هشدارها و تاریخ آنها وجود دارد و علاقه مندان می توانند مراجعه کنند.

افروغ اضافه كرد: اینجانب در آن مقطع احساس مي كردم كه آن راه و روش و منش حكيمانه اي كه بايد در اداره كشور اتخاذ شود، در اين دولت مشاهده نمي شود.

فکر می کنند واقعا سرمایه فرهنگی هستند

وی گفت: در تحلیل ساختاریِ توهم سیاسی تاكيد كردم كه به نظر مي رسد اشكالات ساختاری در نظام وجود دارد كه بستر را برای توهمات سياسي و حتی غير سياسي فراهم مي كند.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه اين زمينه ساختاری به تسری رابطه قدرت- ثروت قبل از انقلاب به رابطه قدرت- منزلت بعد از انقلاب بر می گردد، افزود: اين كه قبل از انقلاب ما رابطه قدرت - ثروت داشتيم به این معناست که برای رسيدن به سرمايه هاي افتصادی، سياسی و فرهنگی، كافي بود افراد به قدرت دولتي چنگ بزنند.

افروغ تاکید کرد: اما بعد از انقلاب متاسفانه ضمن اینکه هنوز نتوانسته ایم دست به پيكره رابطه ساختاری قدرت- ثروت بزنيم، اين رابطه به رابطه قدرت- منزلت هم تسری پيدا كرده است.

وی خاطرنشان کرد: افراد با ورود به قدرت دولتی به دلیل بافت ایدئولوژیک نظام احساس مي كنند كه واقعا سرمايه های فرهنگی هم هستند. به عبارت دیگر علاوه بر دستیابی سهل الوصول تر به سرمایه های فرهنگی، خودشان را سرمايه فرهنگی هم مي دانند.

یک شبه مفسر قرآن می شوند

این استاد دانشگاه گفت: حسب بنيان های ایدئولوژ‍يك نظام جمهوري اسلامي كه بربنيان دينی استوار است، كساني كه به قدرت دولتی مي رسند اگر خود ساخته نباشند، به اين پندار گرايش پيدا مي كنند كه «نكند خبری است».

افروغ اضافه کرد: این عده از آنجا که احساس می كنند سرمايه های فرهنگی هستند، دفعتاً مفسرقرآن و روایات می شوند و يكسری فيوضات و تراوشات مرتبط با دين از خود بروز مي دهند، بدون اینکه قبل از رسیدن به قدرت دولتی اثری مکتوب از آنها چاپ شده باشد.

وی خاطرنشان کرد: ما از اين آقايان كه دفعتاً به عنوان يك مفسر دينی مطرح شده اند اين سوال را می پرسیم كه قبل از رسيدن به قدرت دولتی كدام مقاله دینی را چاپ و صاحب كدام اثر ديني و فرهنگی بوده اید؟ كه ادعای سرمايه فرهنگی می كنيد و در مقامی می نشينيد كه هيچ شايستگی و صلاحيت آن را نداريد.

این استاد دانشگاه نتیجه گیری کرد که دلایل این اتفاق اين نيست جز آنكه رابطه قدرت - ثروت قبل از انقلاب، بنا به دلايل و بافت هاي ايدئولو‍ژيك نظام جمهوری اسلامی به رابطه قدرت – منزلت هم تسری پيدا كرده است.

افروغ گفت: اين زنگ خطر است چرا كه در این صورت، و با فرض ثابت بودن سایر شرایط، دين مردم آويزان به اين مقامات می شود و كاملا سياسی می شود.

این دین سیاستمداران است نه دین سیاسی

وی با بیان اینکه اين فرق دارد با آن كه بگويیم دين دلالت سياسي هم دارد، افزود: اينكه بگوييم بين دين و سياست رابطه است، يك مقوله كاملا متفاوت است. آنجايي كه بحث رابطه دين و سياست را مطرح مي كنيم در اداره کشور پاي فقه و فقاهت را به میان مي كشيم .

این استاد دانشگاه ادامه داد: آنجا كه پای اداره و مديريت كشور به ميان بيايد، مي گوئيم مديريت بايد از آن فقيه، از آنِ افقه و از آنِ اعدل باشد.

افروغ با بیان اینکه در رابطه دين و سياست، جهت دهی از دين به سياست است نه از سياست به دين، افزود: اين جهت دهی دوم كه بيمارگونه و مذموم تلقي مي كنم از سياست به دين مي رود كه بر اين اساس دين، آئين واخلاق مردم را سياستمداران تعيين می كنند.

وی توضیح داد: چون رابطه ساختاری قدرت- ثروت به رابطه قدرت - منزلت تسري پيدا كرده، صاحب منصبان سياسي به گونه ای سرمايه های فرهنگی و دينی و منزلتی هم محسوب مي شوند و اين خطر بزرگی است که ما را تهدید می کند، آن هم از سوی کسانی كه سابقه و صبغه كار دينی ندارند. طبعاً در شرایط فقدان نظارت و نظریه پردازی نهادهای دینی ریشه دار، این معضل تشدید می شود.

نقش دولت های گذشته در این توهم

این استاد دانشگاه تاکید کرد: من احساس مي كنم اگر نظارتِ کافی نباشد و اين نظارت ها چه در عرصه رسمي و چه در عرصه غير رسمی را بسط ندهيم، كما كان از اين ضعف ها رنج مي بريم.

افروغ با بیان اینکه اگر بخواهيم وضعيت دولت مستقر فعلی را خوب تحليل كنيم نمي توانيم بي ارتباط با سياست ها و رفتارهای گذشتگان تحليل خوبی از اين دولت ارائه كنيم، افزود: بايد ببينيم چه شد كه يك چنين دولتی سر بيرون زد و برای پاسخ به این سؤال بايستی به سياست های دولتهای گذشته توجهي بكنيم.

وی گفت: اگر آنها گرايش بهتر، معقولتر و حكيمانه تری به دين داشتند و ارزشهای دينی مردم را رعايت مي كردند، شايد امروز شاهد يك گرایش عوام زده و ظاهرگرا به دين نمی بوديم.

این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه يك اشكالاتي وجود دارد كه بتدريج همه چيز جنبه رسمی و سياسی به خود مي گيرد و اين می تواند از حالت معقول و طبيعی خود خارج شود، تصریح کرد: من احساس می كنم براي اين بايد چاره ای اندیشید. مهمترين فكر چاره هم اين است كه نهادهای مدنی دينی ما تقويت شوند و اين نهادها از قابليت های اجتماعی، فرهنگی و حقوقی لازم برای نقادی و نظارت بهره مند شوند و ما نبايد حلقه نظارتهای خود را به شكل و شيوه خاص فقط محدود به عرصه رسمی كنيم.

توهمات سياسي در دولت از بالا تا پائين

افروغ در پاسخ به این سوال که آیا دولت فعلی دچار توهم است یا نه؟ گفت: توهمات سياسي در دولت از بالا تا پائين وجود دارد.

وی افزود: اصولا اين توهمات را از نحوه روي كار آمدن و خيز برداشتن برای قدرت بيشتر شخص رئيس جمهور تا حلقه های اصلی اطرافش می بینم.

این مدرس دانشگاه با بیان اینکه رئيس دولت فعلی وقتی در شهرداري بود به ايشان توصيه كردم كه برای رياست جمهوری خيز برندارد ، تصریح کرد: وی به حرف بنده گوش نكرد. اما من خبری دارم كه ايشان در آن زمان تمام برنامه های خود را به گونه ای تنظيم كرد كه بتواند رئيس جمهور شود.

افروغ گفت: وقتی كه رئيس جمهور شد در جلسه ای به فردی گفته بود كه ديروز ماشين خود را از خيابان بهشت روشن كرديم و در پاستور خاموش كرديم و از پاستور روشن می كنيم و در واشنگتن خاموش می كنيم.

وی با بیان اینکه وقتي خوب به مسايل نگاه كنيد، می بينيد كه حكمتی در پس اين گونه تصميمات نيست، ادامه داد: من بارها گفته ام كه چيزي به اسم هيئت دولت نمي بينم. من رئيس دولت مي بينم كه هيئت دولت دور آن در حال طواف است.

این استاد دانشگاه افزود: وقتی به اين شيوه و سازو كار روی كارآمدن نگاه می كنيد، تا حدودی اين روش می تواند بستری برای توهمات سياسي فراهم کند و اینكه خيلی راحت در اين رقابت های انتخاباتی پيروز شديم و هيچ گروه و حزبی به ما كمك نكرد.

افروغ تاکید کرد: اينها همه هم به سازو كار و هم به القائات برخی نزديكان و اطرافیان و طرفداران بر می گردد.

خطرناک ترین شیوه برخورد با انقلاب

وی با بیان اینکه اگر انسان از نظر فكر و انديشه ضعيف باشد، بشدت تحت تاثير اين تعريف ها و تمجيدها قرار مي گيرد، افزود: يعنی سرعت به مقام رسيدن و روی كار آمدن، در كنار آن تعريف و تمجيدهايی كه طرفداران می كنند و مخالفتی كه با منتقدين مي شود و عمدتا انگ بی دينی و غير انقلابی به آنان زده می شود، اينها همه مي تواند بر توهم افراد بيفزايد.

این مدرس دانشگاه با اشاره به اینکه در دوره فعلی شاهد آن هستيم كه با انقلاب سر انقلاب را مي برند، خاطرنشان کرد: يعنی با ارزشهای انقلاب اسلامی به جنگ ارزشهای انقلاب اسلامی مي روند و اين خطرناك ترین شیوه برخورد با انقلاب است. عده ای می گویند مرگ بر آمريكا اما آیا پشت آن مرگ بر آمريكاست يا مذاكره با آمريكا؟

افروغ با اشاره به حضور خود در مجلس هفتم بعنوان نماینده تهران گفت: من وقتی نماينده بودم هنگامي كه سياست های دوگانه را ديدم در یکی از نطق ها و مصاحبه های خود شعری از مولانا خواندم كه «ما درون را بنگريم و حال را نی برون را بنگریم و قال را» و اشاره کردم كه نشود در پس ادبيات تندروانه ما، يك كرنش و سياست منفعلانه نهفته باشد.

وی تاکید کرد که اين شكاف بين صورت و باطن در اين دوره تشديد و تقويت شد.در دولت فعلی همه بايد عقل خود را تعطيل مي كردند و به احساس شان مي چسبيدند.

بازگشت به دیدگاه حضرت امام

این استاد دانشگاه در ادامه در پاسخ به سوالی در خصوص راهکارهای رهایی از توهمات ، گفت: به نظرم هرچه بيشتر به پشتوانه های عرفاني، فلسفی، کلامی و فقهی و انديشه های حضرت امام برگرديم و از آنها استفاده كنيم از این توهم دور تر شده ایم.

افروغ تاکید کرد: امام در متن معروف به منشور روحانيت خود نسبت به متحجرين، مارهای خوش خط و خال، انجمن حجتيه و ولايتی هاي ديروز و به تعبير امام مدعيان امروز ، كساني كه به لحاظ تاريخی هيچ وقعی به رابطه دين و سياست نمی نهند و به ظاهر گرایان بسیار حساس بوده و هشدار داده اند.

وی افزود: من احساس مي كنم كه برگرديم، ببينيم كه زيرين ترين لايه هستی شناختی امام چيست که خود ایشان هم در دیدار با حسن الهیکل از آن یاد کرده اند. کوتاه سخن اینکه امام يك متفكر صدرايی است.

عقل را هم تعطیل کردند

این مدرس دانشگاه گفت: در دولت فعلی همه بايد عقل خود را تعطيل مي كردند و به احساس شان مي چسبيدند اما در انديشه امام، عقل جايگاه بالايی دارد.عقل هم مي تواند ما را به خدا برساند و هم خدا مي تواند پشتوانه عقل باشد.

افروغ اضافه کرد: به نظر من آن چيزی كه اين سالها مغفول واقع شد، عقل و اختیار و حقوق انسانی بود و قدرت مانوری كه سلفی ها و اخباری ها پيدا كردند كه اصولا قابل مقايسه با گذشته نبود، ریشه در همین بی توجهی به عقل داشته است.

وی گفت: اگر مي بينيم كه اين جريانات حاكم امروز مانور مي دهند به این خاطر است كه تفكرات فلسفي، عرفانی و حتی کلامی و فقهی حضرت امام تا حدودی به محاق رفته و حضور خود را در عرصه سياسی، اجتماعی و فرهنگی كم رنگ كرده است و اگر آن عرضه پررنگ و پرملات بود، اينها قدرت مانور پيدا نمی كردند.

انتظار گرائی نامعقول

به گفته این استاد دانشگاه اين ظاهرگرايی هايی كه امروز مطرح می شود، در پس آن يك نگاه خاصی به دين است.

افروغ با طرح این سوال که مبحث انتظار گرايی های نامعقول توسط چه كسی ، چه زمانی و در کجا مطرح شد؟ گفت: جالب است همان كانونی كه انتظارگرايی هايی نامعقول را مطرح كرد و بحث مديريت امام زمان (عج) را به ميان كشيد، همان کانون، مكتب ايرانی را مطرح كرد.

وی این را نکته ظریفی دانست و خاطرنشان کرد: یعنی طرح انتظار گرایی نامعقول و مدیریت امام زمان وطرح مکتب ایرانی در واقع هم مکان هستند از یک جا در ۲ مقطع زمانی برخاستند، یعنی کانون سلفی گری و گرایشات ناسیونالیستی واحد بوده است.

این مدرس دانشگاه با بیان اینکه در سال ۱۳۸۵ بنده بحث انتظارگرایی نامعقول را مطرح کردم، افزود: در آن مقطع اشاره کردم که این کارها خرافه است و با حکمت و روایات رسیده به ما ناساز گار است.

دور زدن ولی فقیه

افروغ با طرح این سوال که مگر ما از روایات منسوب به امام زمان نداریم که در زمان غیبت به روات احادیث ما مراجعه کنید؟ و روات احادیث ما چه کسی است؟ گفت: ولی فقیه است. این دور زدن ولی فقیه است. اما از طریق عوام فریبی.

وی اضافه کرد: الان در زمان فعلی آیا امکان سوال و پاسخ شنیدن از امام زمان (عج) هست؟ . اما می توانیم از ولی فقیه سوال کنیم و او می تواند و باید به ما پاسخ بینا ذهنی شرعی و فقهی دهد.

خطر از بیخ گوش ما گذشت

این استاد دانشگاه با بیان اینکه هر چه که نگاه و نگرش حکیمانه ، عقلی و اندیشه ای ما کم رنگ تر باشد ما بیش تر شاهد مانور اشعری مسلک ها و جمود گرایان بر ظواهر هستیم، گفت: قضایای امروز چیزی بی ارتباط با گذشته اسلام نیست. همان مانوری که جمود گرایان در گذشته داشتند و متاسفانه آفتی را متوجه اسلام کردند، بار دیگر قدرت ظهور و بروز پیدا کرده است و ما شاهد آن هستیم که سلفی گری و مکتب ایرانی همراه با جن گیری و رمال بازی دست به دست هم داده است.

افروغ اضافه کرد: به حمدالله خطر از بیخ گوشمان گذشت و دست ها رو شد. اینها یا به خاطر نتایج توهم شان و یا به خاطر روشنگری هایی که انجام شد، با مخالفت جدی روبه رو شدند.

وی به این پرسش که مگر تا کجا می توان به نام دین یا انقلاب به جنگ دین و انقلاب رفت؟ اینگونه پاسخ داد: انقلابی که هم خون شهدا و هم رهبری امام و مقام معظم رهبری را دارد. خون شهید اثر خود را کرده است . اندیشه های امام ونیروهای تربیت شده امام و روشنفکرانی که خود را وامدار اندیشه های ایشان می دانند در برابر این مانورها مقاومت و ایستادگی کردند.

این استاد دانشگاه با تاکید مجدد بر اینکه در واقع خطر از بیخ گوش ما گذشت، افزود: اما باید هوشیار بود و این هوشیاری ما برمی گردد که عقل را بارور و اندیشه را پرورش دهیم و توجه به اندیشه های عرفانی و فلسفی گذشتگان و مروری بر منشور روحانیت حضرت امام داشته باشیم.

به گفته افروغ هر وقت که سیاست هدف شد و اخلاق و دین وسیله شد، آن وقت باید زنگ خطر را به صدا در آورد.

تفکیک قوا در کشور ما اشکال دارد

وی با اشاره به ساختار سیاسی موجود کشور گفت: آن طور که باید و شاید ما شاهد یک تفکیک قوای مقتدر در کشور نیستیم. این تفکیک قوا به گونه ای ترجمانی از یک مقوله اساسی به نام نظارت است. ما نظارت را بطور جدی نمی بینیم.

مدرس دانشگاه گفت: بپذیرند یا نپذیرند ما باید از هر گونه شبهه بپرهیزیم چه شبهه شکلی و چه شبهه محتوایی.هر جا که باید نظارتی باشد، باید قابلیت نظارتی بودن خودش را داشته باشد.

انواع و اقسام لابیها و معامله ها در مجلس

افروغ با بیان اینکه مجلس باید یک قوه نظارتی پررنگ باشد وشأن نظارتی خود را حفظ کند، افزود: مجلس وقتی می تواند این شأن را حفظ کند که اولا بر خود نمایندگان نظارت داشته باشد و دوما اینکه هر کسی هم نتواند بعنوان نماینده به مجلس ورود کند.

وی با اشاره به اینکه شاهد انواع و اقسام لابیها و معامله ها در دورانی که خود نماینده بوده، بود، افزود: واقعا آزرده خاطر شدم. این انتظار و توقع ما از مجلس نبود. تصور ما از مجلس یک تصور دیگری بود.

این استاد دانشگاه گفت: من احساس می کنم به میزانی که پای این لابیها و ارتباطات و تعاملات سیاسی و بعضا اقتصادی و فرهنگی به میان می آید، ما از اهداف اصلی خود دور می شویم. کار به جایی می رسد که تعدادی از نمایندگان با رئیس دولت مستقر هسته مشترک انتخاباتی تشکیل می دهند . آن هم دولتی که می گوید من پشتوانه حزبی ندارم.

افروغ با طرح این سوال این چه معنایی دارد؟ افزود: این یا شعور سیاسی پائین افراد را می رساند و یا حاکی از لابیهای معمول و مستعمل است. این معنا ندارد. اینجاست که شأن نظارتی مجلس حفظ نمی شود.

وی گفت: آیا می توان بر مجلسی که رئیس جمهور آنرا می بندد، نظارت کرد؟ این از لحاظ ساختاری امکان پذیر نیست. جالب اینجاست که تعدادی از نمایندگان جزو این هسته هستند.

تقویت وکیل الدوله ها

این مدرس دانشگاه با بیان اینکه در مجلس هفتم کمیسیون فرهنگی نامه ای به رئیس جمهوردر مورد عملکرد سازمان میراث فرهنگی نوشت، تصریح کرد: در این نامه ۱۷ سوال را مطرح کردیم که رئیس این سازمان پاسخ نمی داد و وقتی نامه را به رئیس جمهور دادیم ایشان مرا بعنوان رئیس کمیسیون دعوت کرد و به مدت یک ساعت و ۴۵ دقیقه صحبت کردیم و ایشان در نهایت گفتند این نامه چیست؟ که من در جواب گفتم نامه کتبی به شما نوشته شده و شما لطف کنید کتبا پاسخ دهید که ایشان هم نوشتند کتبا پاسخ داده شود.

افروغ گفت: وقتی این نامه منتشر شد برخی از اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس بنده را تهدید کردند که چرا این نامه منتشر شده است؟

وی افزود: البته از انتشار علنی نامه بی خبر بودم و نسبت به این تهدیدها بی تفاوت، اما از ضعف شأن نظارتی این نمایندگان هم که به تحریک یکی از وکیل الدوله ها تقویت شده بود، شگفت زده شده بودم. البته همین نماینده امروز یکی از مدیران ارشد دولت و با گرایش شدید به تیم پرسپولیس، رییس هیأت مدیره استقلال است. خدا به ما و شما صبر دهد.

این استاد دانشگاه گفت: ببینید داستان چه داستانی بوده و ما چه کشیدیم؟ یعنی وقتی نقش نظارتی خود را ایفا می کنیم باید تاوان پس بدهیم. البته در آن مقطع ما محکم ایستادیم و گفتیم که هر کاری می خواهید بکنید. وظیفه نمایندگی اقتضای خاص خود را دارد و اینها باید برای مردم روشن و آشکار شود.

ظهور توهم های جدید سیاسی بعید نیست

افروغ افزود: اگر ما انقلاب اسلامی را خوب فهم می کردیم و قابلیت های آزادیخواهانه، عدالت خواهانه و اخلاقی و معنوی آن را با توجه به تقدم ارزشی اخلاق و معنویت فهم و لحاظ می کردیم، آن وقت شاهد این عوارض هم نبودیم.

وی ادامه داد: به نظر من بخشی از این ماجرایی که سراغ ما می آید به خاطر این است که انقلاب اسلامی را خوب نظریه پردازی نکرده ایم و لایه های مرتبط آنرا خوب فهم نمی کنیم و ملزومات و سازوکارهای اجرایی آنرا بکار نمی گیریم.

این مدرس دانشگاه اظهار داشت: همچنین یاد مان می رود که در چه شرایط ساختاری انقلاب کردیم و برای مقابله با چه شرایط زشت ساختاری در جغرافیای ایران انقلاب صورت گرفته است.

افروغ یادآور شد: ما قبل از انقلاب از رابطه قدرت - ثروت رنج می بردیم. قرار بود این رابطه را عوض کنیم که متاسفانه عوض نکردیم. قرار بود ظرف را متناسب با مظروف گرانسنگ انقلاب اسلامی متحول کنیم که متاسفانه این کار را نکرده ایم.

به گفته وی اگر این کارها صورت نگیرد بار دیگر و در مقطع دیگر ممکن است این توهمات در قالب های دیگر سراغ ما بیاید.

رئیس جمهور فکر کرد مصدق است

این استاد دانشگاه در پاسخ به سوالی در خصوص میزان اقبال مردم به جریان انحرافی که برای کسب قدرت در مجلس آینده تلاش می کنند، گفت: زمانی که رئیس جمهور در خانه نشست به کسی گفتم که فرد مورد نظر فکر کرده که زمان، زمان مصدق است و طرف مقابل وی هم شاه است و انقلاب اسلامی هم جنبش نفت است که مردم به خیابان آیند و بگویند یا مرگ یا مصدق.

افروغ گفت: رئیس جمهور در خانه نشست و دید که هیچ کس نمی گوید یا مرگ یا مصدق و این نشان داد که ایشان منهای برخی حمایت ها چقدر پشتوانه دارد.

وی افزود: بدون تردید اگر حمایت های مقام معظم رهبری نبود این رئیس دولت و آنهایی که در این اندیشه و پندار هستند، چیزی نبودند.

این استاد دانشگاه اضافه کرد: در سال ۸۶ اینجانب گفتم که حمایت ها ی مصداقی و نه آرمانی از روی مصلحت است که به ما حمله شد. برای اینکه درست نیست ما یک موضع فراجناحی را بیائیم به یک موضع جناحی تقلیل دهیم، چون در این صورت ضربه زیادی به ما و ولایت فقیه وارد می شود.

افروغ افزود: این ولایت هم رکن رکین انقلاب اسلامی است و نباید آسیب ببیند. وقتی آسیب می بیند که ما بیائیم ولایت فقیه را به یک گروه، جناح و یا شخص پیوند زنیم.

وی در پایان گفت: آن حمایت ها از روی مصلحت بوده است. این حمایت ها مقداری امر را بر برخی مشتبه کرده که نکند واقعا حمایت های مردمی در قالب حمایت های رهبری خود را نشان داده است. خوب رفتند و نشستند و دیدند که هیچ خبری نشد و آهسته برگشتند.