پوتین به دیدار رهبر انقلاب میرود؛
مردی که «مسیح» را در ایران دید!
يکشنبه ۱ آذر ۱۳۹۴ ساعت ۲۲:۱۰
کد مطلب: 457098
این نخستین بار نیست که رئیس جمهوری روسیه فرصت ملاقات با رهبر انقلابی‌ترین کشور سده‌ی اخیر را می‌یابد، ملاقاتی که برای بسیاری از سران کشورهای قدرتمند جهان یک آرزوست. آرزویی که حتی در سفرهای اخیر برخی وزرای خارجه‌ی کشورهای اروپایی و غربی به ایران نیز هیچ‌گاه محقق نشد و رهبر انقلاب وقت ملاقاتی برای این افراد در نظر نگرفتند.
دیدار نخست پوتین با امام خامنه‌ای و مشاهده‌ی اقتدار ساده‌زیستانه‌ی ولی امر مسلمانان برای او به قدری شکفت و شیفته‌کننده بود که پس از بازگشت به کشورش و در سخنانی بی‌سابقه بگوید «مسیح را در ایران دیدم.»
اکنون اما پوتین برای دومین بار به دیدار رهبری میرود که علاوه بر ایران، پیروان بی‌شماری نیز در میان مسلمانان از غرب آسیا گرفته تا آفریقا و شرق دور دارد و همین مسئله بی‌تردید یک امتیاز رشک‌برانگیز برای او در برابر رقبای غربی‌اش خواهد بود که بارها سعی کرده‌اند لااقل از طریق نامه‌نگاری هم که شده، یک ارتباط شبه رسمی با رهبر ایران داشته باشند.
اولین بار اواخر مهرماه 8 سال پیش یعنی در سال 1386 بود که پوتین برای شرکت در اجلاس روسای جمهور کشورهای حاشیه‌ی دریای خزر به ایران آمد. پیش از سفر اما خود او نیز می‌دانست که مهم‌ترین برنامه‌اش در این سفر نه شرکت در اجلاس بلکه دیدار با امام خامنه‌ای است.
گزارش‌هایی که بعدها منتشر شد نشان می‌دهد که او به خوبی به عظمت این دیدار واقف بوده است. دیداری بی‌سابقه با رهبری که تقریبا از زمان رسیدن به جایگاه رهبری انقلاب اسلامی، هیچ یک از روسای جمهور کشورهای قدرتمند دنیا را به حضور نپذیرفته است و اینک پوتین در نتیجه‌ی ایستادگی در برابر هژمونی سلطه‌گرانه‌ی غرب، فرصت این دیدار را یافته بود. دیداری که او را از سایر همتایانش متمایز می‌کرد.
«با توجه به توضیحاتی که مسئولان تشریفات ریاست جمهوری روسیه درباره مقام رهبری در جمهوری اسلامی و جایگاه ولایت فقیه به وی داده بودند وی در طول مسیر خود از روسیه به ایران و از فرودگاه تا مکان استقرار خود مدام از اطرافیان خود می پرسید که من چگونه باید رفتار کنم؟ وقت ملاقات من با ایشان در چه زمانی است و ایشان را چگونه باید خطاب کنم؟ این اضطراب پوتین تا به حدی بوده که حتی درخواست می کند که اگر در ملاقات با مقام معظم رهبری عرف بر این است که پابرهنه در دیدار حاضر می شوند وی نیز این گونه و پابرهنه باشد.»
بروز این حالت سراسیمگی آن هم از سوی مردی که نه تنها هیچ تعلق مذهبی و دینی نسبت به امام خامنه‌ای ندارد؛ بلکه به اذعان بسیاری از کارشناسان از مقتدرترین روسای جمهور جهان است، تنها و تنها برآمده از وعده‌ی صادقه‌ی خداوند است که «تُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ». همان خدایی که قول داده «من کان للَّه کان اللَّه له».
رئیس جمهوری روسیه نیز به مانند تمام کسانی که فرصت ملاقات با رهبر انقلاب را یافته‌اند، شیفته‌ی تیزبینی و نگاه همه جانبه‌نگر او شده و این احساس خود را این چنین بیان می‌کند: "حكيم بزرگي در ايران نشسته است که به ذهن من خطور نمی کرد او تا به این حد همه جانبه نگر باشد. او حکیم و دانشمندی است که تصمیم‌گیری و تنظیم همه سياست‌هاي ايران توسط اوست"
او البته به یک مسئله‌ی دیگر نیز اشاره می‌کند، مسئله‌ای که دوست و دشمن در آن اتفاق نظر دارند: "با وجود درایت و هوش رهبری ایران، هیچ خطری متوجه ایران نمی شود. من در ملاقات با ایشان معناي واقعی قانون اساسي جمهوري اسلامي و مفهوم ولايت فقيه و ولایت علمای دینی را که شنیده بودم، فهميدم."
علیرضا قدیری
۳۰
برای سلامتی و طول عمر با عزت امام خامنه ای صلوات بر محمد و آل محمد
با خواندن این مطلب به یاد نامه مرحوم امام خمینی به گورباچف افتادم و بی امان اشک از چشمانم جاری شد، روزگاری در روسیه شوروی استفاده از نام خدا ممنوع بود و جرم محسوب می شد، اما امروز شاهد آن هستیم که علیرغم تمام توطئه های استکباری بزرگترین مسجد اروپا در روسیه ساخته می شود و رئیس جمهور آن کشور رهبر ایران را مسیح خطاب می کند. بیائید برای پیروزی کلمه توحید و سلامتی عزیزانمان دست به دعا برداریم.
اللهم عجل لولیک الفرج
اللهم عجل لولیک الفرج
با سلام،
خدایا تو را سپاس میگوییم به وسعت بیکران جهان هستی و به عظمت خلقت نامتناهیت.
به تعداد تمامی مخلوقاتت، از آبرو و عزتی که نصیب ما فرموده ای. تو را شکر میگوییم و سپاسگزاریم.
آروزویمان همه این بود که دولتمردانمان نیز، لذت دائم ساده با خدا زیستن را درک نموده، هرگز تن به معامله فانی و ننگین با کدخدا زیستن نمی سپردند.
بنظر بنده و با اقتباس از فرمایش مولا علی (ع) و با اندکی تغییر، "اگر بمیرد از شدت شادی مسلمانی بر این واقعه، بر او حرجی نیست"
با تشکر
خدایا تو را سپاس میگوییم به وسعت بیکران جهان هستی و به عظمت خلقت نامتناهیت.
به تعداد تمامی مخلوقاتت، از آبرو و عزتی که نصیب ما فرموده ای. تو را شکر میگوییم و سپاسگزاریم.
آروزویمان همه این بود که دولتمردانمان نیز، لذت دائم ساده با خدا زیستن را درک نموده، هرگز تن به معامله فانی و ننگین با کدخدا زیستن نمی سپردند.
بنظر بنده و با اقتباس از فرمایش مولا علی (ع) و با اندکی تغییر، "اگر بمیرد از شدت شادی مسلمانی بر این واقعه، بر او حرجی نیست"
با تشکر
