همواره در موسم​های انتخاباتی، اظهار نظرهای چهره​های نظامی​، در معرض نقدر قرار می​گیرد که برخلاف توصیه امام(ره) مبنی بر پرهیز از دخالت این افراد در عرصه سیاست است. در مقابل هم اعلام می​شود که این مطالب موضع شخصی آنها بوده نه موضع نظامی​شان.

به گزارش جهان به نقل از خبر امسال نیز با وجود اینکه بیش از هشت ماه تا انتخابات مجلس نهم باقی مانده ولی این بحث مطرح شده است. اظهارات اخیر سردار محمد علی جعفری نقطه آغاز این طرح موضوع بود. فرمانده سپاه پاسداران در گفت​وگویی که به مناسبت روز پاسدار با یکی از خبرگزاری ها داشت، در خصوص شرایط بازگشت اصلاح​طلبان و مشخصا سیدمحمد خاتمی به صحنه سیاسی کشور عنوان کرد: «افرادی از جریانات اصلاح​طلب که از خط قرمزها عبور نکرده​اند طبیعی است که در رقابت​های سیاسی می​توانند شرکت کنند اما اینکه آقای خاتمی تا چه حد می​تواند موفق شود بستگی به موضع​گیری​های او دارد.» اظهارات جعفری با تفاسیر مختلفی از جمله شرط و شروط سپاه برای سیاسیون تعبیر شد.

حجت الاسلام مجتبی ذوالنور جانشین سابق نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران است که این روزها به خاطر ورود به انتخابات از این جایگاه استعفا کرده است.

وی که عصر پنج شنبه به عنوان «دبیر کنگره روحانیون شهید کشور» در همایش «روحانیون شهید تهران» سخنرانی کرده بود در حاشیه این همایش در عین اینکه اذعان داشت بررسی صلاحیت افراد بر عهده شورای نگهبان است، از اظهارات فرمانده سپاه دفاع کرد و گفت: سردار جعفری و سپاه نیست که تعیین کند چه کسی وارد سیاست شود و چه کسی نشود.اینگونه نیست که اگر سپاه یا فرمانده سپاه بگوید شما بیایید و دیگری نیایید، شورای محترم نگهبان بر اساس نظر آن​ها عمل کند.

از نظر ذوالنور آنچه برای نظامیان ممنوع شده «تحزب و زیر پرچم جریان​های سیاسی رفتن» است و نظامیان هم می​توانند راجع به کلیات مسایل سیاسی اظهارنظر کنند.

این گفت​وگو را در ادامه می​خوانید:

*****

آقای ذوالنور! شنیده شده است جناب عالی از مسئولیت خود در سپاه پاسداران استعفا و قصد شرکت در انتخابات مجلس نهم را دارید. با توجه به این نکته سوال من از شما این است که چقدر ضرورت دارد تمام گروه ها و جریانات سیاسی در انتخابات مجلس آینده شرکت کنند؟
امروز ما می دانیم انتخابات یکی از معیارهای تعیین میزان مقبولیت یک نظام است؛ در عرف ما به عنوان مقبولیت و در عرف غربی تحت عنوان مشروعیت از آن اسم می​برند. به عبارت دیگر میزان مشارکت مردم تعیین کننده میزان ریشه​دار بودن، مقبول بودن، مطلوب بودن و مشروع بودن آن نظام است. بنابراین تلاش دشمنان ما این است که به نحوی حضور مردم را کمرنگ کنند. یکی از راه​های پررنگ کردن حضور مردم فراهم کردن عرصه رقابت است. یعنی افکار گوناگون و‌ اشخاص مختلف که در چهارچوب نظام قرار دارند می​توانند وارد صحنه شده و با هم رقابت کنند و مردم از نظریات سالمی که گروه​ها و جریان​های سیاسی از خود ارائه می​دهند سالم ترین​شان را انتخاب کنند.

معنی این حرف آن نیست که رقابت باید رقابت تفکر سالم و غلط باشد و مردم باید تفکر سالم را انتخاب کنند. در نظام اسلامی تنها افکار درست باید به میدان آمده و مردم باید درست​ترین​شان را تشخیص داده و انتخاب کنند. اگر کسانی اصل نظام را قبول ندارند، چهارچوب های اساسی نظام را قبول ندارند، اسکلت و ساختار و فونداسیون نظام ما را که یک نظام دینی، اعتقادی و ولایت فقیه است را قبول ندارند؛ طبیعتا نباید توقع داشته باشند که به این میدان وارد شوند.

مشخصا سوالم در مورد نیروهای سیاسی است که با عنوان اصلاح طلب در فضای سیاسی کشور شناخته می​شوند. آیا اساسا ضرورت دارد که این طیف سیاسی در انتخابات مجلس حضور پیدا کنند؟
مقوله اصلاح​طلبی مقوله خوبی است. ولی آنچه که در دوران هشت سال حاکمیت آقایان اتفاق افتاد با اصلاح​طلبی فاصله عمیقی داشت. ما نمی​توانیم صرفا راجع به افرادی که تحت این عنوان هستند نظر دهیم. باید بگوییم کسانی که امام(ره)،‌ مقام معظم رهبری، ولایت فقیه و ولی فقیه، نظام دینی و اسلامی را قبول دارند،‌ معیارها،‌ ارزش​ها و آرمان​هایی که انقلاب و‌ امام(ره) داشت و مقام معظم رهبری امروز پرچم​دار آن مسیر است را قبول دارند، ‌اگر اصول و شاخص​های مکتب امام(ره) که مقام معظم رهبری سال گذشته در مراسم چهارده خرداد در جوار حرم امام(ره) شاخص​های راه امام(ره) را تبیین فرمودند و امسال شاخص​های مکتب حضرت امام را تبیین فرمودند؛‌اگر کسانی این​ها را قبول دارند،‌ می​خواهند اسم اصولگرا بر خود بگذارند یا اصلاح​طلب، ‌می​توانند به این مسیر وارد شوند.

کدام نهاد و کدام مرجع مشخص می​کند که مثلا یک شخصیت این ملاک​ها و معیارها را قبول دارد یا خیر؟
عرض من این است که نباید کلی گفت. بلکه باید فردی بررسی کرد.

منظورم این است که از نظر قانون مصرح کشور کدام مرجع باید صلاحیت فردی این افراد را بررسی کند؟
بررسی اینکه چه کسی صلاحیت ورود به انتخابات را دارد یا خیر بر عهده شورای نگهبان است. لذا نمی​توان کلی گفت که اصلاح​طلبان باید بروند و اصولگراها باید بیایند. بلکه باید فردی این موارد را بررسی کرد.

باید پرونده هر فردی جداگانه بررسی شود،‌ اگر شاخص​ها را داشت چه اسمش اصولگرا باشد چه اصلاح​طلب، می​تواند ورود پیدا کند.

اخیرا بعد از گفت و گویی که سردار جعفری فرمانده سپاه پاسداران با یکی از خبرگزاری​ها داشت و شرایطی که برای ورود یکی از چهره​های اصلاح​طلب به سیاست بیان کرد موجی به پا شد. از نظر شما این اظهارات و اینکه یک فرمانده نظامی بخواهد برای سیاسیون شرایط تعیین کند از چه جایگاهی در قانون برخوردار است و چه نسبتی با توصیه​های امام(ره) و مقام معظم رهبری دارد؟
در حد بنده نیست که راجع به اظهارات ایشان سخنی بگویم. ایشان فرمانده کل سپاه پاسداران هستند. اهل تشخیص​اند. می​دانند چه چیزی را بفرمایند و چه چیزی را نفرمایند.

برخی شخصیت​ها با اظهارات سردار جعفری مخالفت کرده و آن را نشانه روشن دخالت نظامیان به سیاست تفسیر کردند. به عقیده شما چقدر ضرورت دارد نظامیان به این نحو به مسایل سیاسی ورود پیدا کنند؟
سردار جعفری و سپاه نیست که تعیین می کند چه کسی وارد سیاست شود و چه کسی نشود. اینگونه نیست که اگر سپاه یا فرمانده سپاه بگوید شما بیایید و دیگری نیایید، شورای محترم نگهبان بر اساس نظر آن​ها عمل کند.

سردار جعفری فرمانده کل سپاه است و ماموریت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هم حفظ انقلاب و دستاوردهای انقلاب است. اگر در این حد هم برای وی جایگاه نبینیم، حداقل برای وی جایگاه شهروندی که قائل هستیم. ایشان می​تواند راجع به «کلیات» مسایل سیاسی کشور اظهارنظر کند. مانند بسیاری از دیگر افراد. ولی آنچه که ممنوع شده تحزب و زیر پرچم جریان​های سیاسی رفتن است. طبیعتا این فرمایش فرمانده کل سپاه هیچ دلالتی بر این نمی​کند که سردار جعفری از فلان حزب و جریان سیاسی حمایت کرده است. فهم، تحلیل، دانش و دغدغه سیاسی داشتن منافاتی با فرمایشات امام(ره) و مقام معظم رهبری ندارد.