این قدم زدن «خواهش و تمنای سیاسی» بود
دوشنبه ۶ بهمن ۱۳۹۳ ساعت ۱۲:۰۷
کد مطلب: 403934
وی افزود: اگر روابط صمیمانه در غیر از این شرایط رخ دهد، این رفتار در عرف دیپلماتیک نوعی تمنای سیاسی از سوی کشوری که تحت فشار است تلقی شده و نمی‌تواند نتیجه‌ای در بر داشته باشد چرا که در عالم سیاست تمنا و خواهش و التماس، برای رسیدن به یک وضعیت جدید معنا و مفهوم ندارد.
این کارشناس مسایل بین‌الملل ضمن انتقاد از این رخدادها تأکید کرد: بر این اساس می‌توان گفت که تماس تلفنی آقای روحانی و باراک اوباما و نیز پیاده‌روی آقای ظریف با جان کری در خیابان‌های ژنو خلاف روال عادی دیپلماتیک بود و این رفتارها، پرستیژ کشور را دچار خدشه می‌کند.
زارعی خاطرنشان کرد: طرف آمریکایی این رفتار را نوعی شیفتگی و الزام به داشتن روابط تلقی و تلاش می‌کند چیزی که سال‌ها در آرزوی آن بوده یعنی ارتباط با ایران را با قیمت بسیار گزافی به ایران بفروشد.
