در استقلال مدیرعامل این تیم کمتر فرصت دارد به باشگاهش رسیدگی کند. او یا در وزارت ورزش مشغول است و یا در سفر برای کمیته المپیک است و در پرسپولیس هم سرپرست موقت این تیم دو اسپانسر را با رقم های خوب به دلیل تجربه کم از دست داده است.

سرویس ورزشی جهان - مسعود پاشنا : سوالی که ذهن این روزهای هواداران فوتبال را به خود مشغول کرده است این است که تیمهای  استقلال و پرسپولیس بدون اسپانسر بازی می کنند و به کدامین علت این دو باشگاه بزرگ و پرهوادار فوتبال ایران اسپانسر ندارند؟

بدون تردید ضعف سرپرستان این دو باشگاه در این زمینه با این قضیه بی ارتباط نیست .
روشن نبودن وضعیت مدیران دو باشگاه پرسپولیس و استقلال و اداره باشگاه با حضور یک سرپرست از سوی دیگر، موجب سردرگمی هر اسپانسری می شود.

سرپرست باشگاه پرسپولیس حتی کاسه گدایی را بسوی هوادارانش دراز کرد.

 در استقلال مدیرعامل این تیم کمتر فرصت دارد به باشگاهش رسیدگی کند. او یا در وزارت ورزش مشغول است و یا در سفر برای کمیته المپیک است و در پرسپولیس هم سرپرست موقت این تیم دو اسپانسر را با رقم های خوب  به دلیل تجربه کم از دست داده است.

بهرام افشارزاده با توجه به حکمش در باشگاه استقلال به عنوان مدیرعامل و همچنین حکم حوزه وزارتی اش در وزارت ورزش و جوانان دو شغله به شمار می رود.

با توجه به این شرایط وزارت ورزش و جوانان در تصمیم تازه خود حکم مدیرعاملی افشارزاده را به سرپرست باشگاه تغییر داده است. 

 هر چند آنچه بر دو باشگاه استقلال و پرسپولیس می گذرد متاثر از فضای اقتصادی موجود در ایران هم هست و به همین دلیل خیلی از تیمها بدون اسپانسر مانده و معدود و محدودند باشگاه هایی که اسپانسر دارند و البته آنها هم اسم کارخانه خودشان را روی سینه می زنند.

اما علت اصلی این امر چه بوده است؟ چرا فوتبال تقریبا بدون اسپانسر مانده و آنها هم که آگهی روی سینه می دهند چکشان نقد نمی شود و حتی سازمان لیگ هم نمی تواند پول آگهی هایش را نقد کند؟

مهمترین دلیل این اتفاق را باید در خروج واحدهای صنعتی از چرخه صنعتی ایران دانست، آنها که برای روی سینه فوتبال ماندن تلاش و رقابت می کردند حالا نیستند و چرخ صنعت هم خوب نمی چرخد و به این ترتیب همه کمی عقب نشسته اند و محتاط کار می کنند.

به هر حال اگر بخواهیم دلایل عقب نشینی اسپانسر ها از فوتبال را ردیابی کنیم باید تاکید کنیم که کمبود وقت یا بی تجربگی برخی مدیران و البته عدم حمایت مردم و نچرخیدن چرخ صنعت را باید دلیل این اتفاق بدانیم هرچند که همه این سه عامل قابل تصحیح هستند.

فراموش نکنیم آقایان وقتی در حال گرفتن پست مدیریت و ریاست باشگاههای بزرگ و پرطرفدار هستند شعارهای خوبی می دهند و با شعار حل مشکلات پا به این عرصه می گذارند ولی وقتی با مشکلات روبرو می شوند دست گدایی به هر سویی می گشایند ؟

به هر روی تیمهای پرسپولیس و استقلال تیمهای بزرگی هستند که ریشه در دل مردم و هوادارانش دارند و این کارها اصلا قابل توجیه نیست. برخی افراد بعد از فعالیت در این باشگاه‌ها ضرر و زیان‌هایی به بار می‌آورند که به فوتبال ما ضربه می‌زند. آیا آنهایی که چنین افرادی را انتخاب می‌کنند، واقعاً نمی‌دانند که آنها ناتوان هستند؟