آنچه که می بایست تغییرات در آن ایجاد شود، مدیریت سازمان است که قادر به تعمیم، گسترش و پایش طرح های فضایی نیست و تمام دستاوردهای حاصله را به نام خود تمام می کند و این مسأله موجبات دلسردی کارکنان آن سازمان را فراهم آورده است.

گروه جامعه جهان نیوز ـ محمدحسین ذوالفقار*: در چند روز اخیر مطالب زیادی در خصوص تصمیم دولت در زمینه تشکیل مرکز ملی فضایی که نقش سیاستگذاری و نظارت بر سازمان فضایی را دارد و می تواند نوید بخش آینده درخشان علوم فضایی کشور باشد منتشر شد و با بحث انحلال نابجای پژوهشگاه فضایی کشور مخلوط گردید تا جایی که تحلیل این موضوع به مسائل سیاسی از جمله مذاکرات هسته ای گره خورد. اما در پشت پرده این خبرها و تحلیل ها، نکات بسیار مهمی وجود دارد.

پیش از این جنجال ها طی مراسمی که در پژوهشگاه فضایی برگزار گردید، تعدادی از پژوهشگران فضایی کشور مورد تقدیر و تشکر قرار گرفتند و در آن مراسم تأکید شد که "پژوهشگاه فضایی" ۵ پرتاب موفق فضایی داشته و کاوشگر فضایی حامل موجود زنده به فضا طرح این پژوهشگاه بوده است.

پس از این مراسم قائم مقام سازمان فضایی کشور ـ که از دولت دهم همچنان در این سازمان مسؤولیت دارد ـ با حضور در کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی که خبر آن از سوی سخنگوی کمیسیون، رسانه ای شد از انفکاک سازمان فضایی ابراز نگرانی کرده و از مجلس تقاضا می کند که با ورود به این مسأله اجازه ندهد که انسجام سازمان فضایی از هم پاشیده شود. وی در این جلسه همچنین اعلام می دارد: طراحی کپسول زیستی طرح "پژوهشگاه فضایی ایران" بوده و این پژوهشگاه توانسته است این اقتدار را برای کشور فراهم سازد.