ازدواج آسان را چه شد؟
چهارشنبه ۲۳ مرداد ۱۳۹۲ ساعت ۰۹:۲۴
کد مطلب: 306078
پس نتیجه می‌گیریم که اگر ما جوانان تحصیل‌کرده و دارای مهارت‌های عالی را متناسب با رشته تحصیلی، علاقه و توانایی‌ها و نیاز کشور با مشاغل مناسب به کار بگیریم یقینا آنان خود دست به انتخاب مطلوبی درخصوص ازدواج خواهند زد. انتخاب همسر به هیچ عنوان نمی‌تواند یک امر الزامی و اجباری باشد، بلکه باید شرایط مناسب و بستر لازم را به گونه‌ای فراهم ساخت تا جوان خود تصمیم به انتخاب همسر بگیرد. بحث ازدواج آسان موضوعی است که چند سالی است شنیده می‌شود اما برای تحقق این امر باید اقدامات فرهنگی و اجتماعی فراوانی را در جامعه فراهم ساخت تا اولا نگرش اجتماعی نسبت به ازدواج تغییر یابد و مطالبات گروهی با شرایط مورد انتظار در ازدواج آسان انطباق یابد. چرا که مسائل خطیر و اساسی چون ازدواج را نمی‌توان با بخشنامه، آیین‌نامه،دستورالعمل و ارجاع و دستور از بالا به پایین در جامعه تسری داد. این امر بسیار مهم و انتخاب اساسی زندگی، مقدماتی را می‌طلبد تا پیش نیازهای این انتخاب خطیر در زندگی فراهم نشود یا اولویت‌های انتخاب‌های یاد شده دگرگون گردد، به هیچ عنوان نمی‌توانیم شاهد ازدواج موفقی باشیم. دولت در شرف تاسیس باید برای تسهیل امر ازدواج افزون بر فرهنگ‌سازی و نهادینه کردن این امر مهم در افکار، زمینه تغییر نگرش اجتماعی را در این خصوص فراهم کند تا با هماهنگی و همدلی و مشارکت همه وزارتخانه‌های مرتبط شاهد اتخاذ تصمیمات مهمی از سوی جوانان در این خصوص باشیم.
این اقدام به وسیله یک نهاد ودستگاه مثل سازمان ورزش و جوانان یا مرکز امور زنان و خانواده به تنهایی قابل تحقق نیست، بلکه باید وزارتخانه‌های فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی دست در دست یکدیگر با اقداماتی هماهنگ و همکاری‌هایی متناسب بتوانند شرایطی را فراهم سازند که این پدیده به صورت عزم ملی و اراده جمعی شرایطی را فراهم کند که جوانان به صورت خود انگیخته دست به اتخاذ چنین تصمیم مهمی برای زندگی خویش بزنند. نقدی که می‌توان به اقدامات گذشته از قبیل اعطای وام ازدواج به جوانان داشت این است که متاسفانه این اقدام بلا نتیجه ماند چرا که اقدامی تک بعدی بود وصرفا کمک اقتصادی و مالی بدون بستر‌سازی فرهنگی و اجتماعی بود. آنچه که مسلم است اینکه جوان به لحاظ فقر مالی و تهیدستی نیست که ازدواج نمی‌کند بلکه جوان با پدیده ازدواج مشکل فرهنگی و مسئله اجتماعی دارد.
