موج سواری غربیها در انتخابات ایران
دوشنبه ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۲ ساعت ۰۹:۱۳
کد مطلب: 286471
در قرنهای هجدهم و نوزدهم با لشکرکشی به سایر کشورها و تسلط بر منابع آنها و در دوره مدرن با استفاده از جنگ نرم و مداخله در امور داخلی این کشورها و تغییر نظامهای سیاسی مطابق با منافع خودشان صورت می گیرد. آنها سعی می کنند با مداخله در امور انتخابات کشورها، افراد وابسته به خود را به روی کار آورند و یا از طریق تشویش اذهان و جوسازی در خصوص نحوۀ برگزاری انتخابات و نتایج آن اساس راه اندازی کودتا و اغتشاش را برای براندازی نظام ها به نفع خود فراهم کنند. کشور ایران نیز همیشه یکی از کشورهای مهم و مورد توجه استعمارگران بوده است تا به تغییر ساختارهای سیاسی در این کشور اقدام کنند و حکومتی را روی کار بیاورند که مطیع غربیها باشد.
اگر چه در دوره های قبل از انقلاب این کار با موفقیت صورت گرفت بود اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 دشمنان همواره به دنبال این بوده اند تا آن منافع سابق خود در ایران را باز یابند اما نتوانسته اند به اهداف شوم خود دست پیدا کنند. در شرایطی که بیش از یک ماه مانده به انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری، کشورهای غربی با استفاده از رسانه های خود در تلاش هستند از آب گل آلود ماهی بگیرند .
مداخله رسانه های غربی در انتخابات ایران همیشه پس از پیروزی انقلاب اسلامی وجود داشته است و همواره سعی کرده اند تا به گونه ای نقش انتخابات را در ایران کمرنگ جلوه دهند. این بار نیز همچون سایر دوره ها در تلاش هستند تا با ایجاد فضای تنش بتوانند به اهداف خود برسند. این مداخلات و موضع گیری غربیها انواع مختلف داشته است.
برخی مواقع با حمایت از نامزدهای رد صلاحیت شده حتی در صورت مخالف بودن با چنین شخصی، گاهی اوقات با حمایت از افراد خاص و دعوت از آنها برای کاندید شدن در انتخابات و گاهی با استفاده از مشکلات اقتصادی مردم و دعوت از آنها برای عدم مشارکت در انتخابات انجام می شود. این رسانه ها که در چهارچوب اهداف و برنامه های طراحی شده غرب انجام وظیفه می کنند به دنبال این هستند تا از این رهگذر منافعی را برای خود دست و پا کنند. این بار نیز همچون گذشته برنامه های متنوعی را برای انتخابات در نظر گرفته اند اما آنچه در این اینجا مهم به نظر می رسد اهداف این رسانه ها و حامیان اصلی آنهاست. از جمله اهدافی که می توان برای این مداخلات در نظر گرفت موارد زیر است:
براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران و تغییر ساختار سیاسی کشور مطابق با منافع غرب، راهبرد و استراتژی اصلی غرب پس از پیروزی انقلاب اسلامی بوده و هست و نوع مداخله در انتخابات ایران ناشی از همین راهبرد اصلی است. البته این امر همیشه با آگاهی مردم و مسئولین از نیات پلید آنها با شکست مواجه شده است و نه تنها مردم در انتخابات مشارکت کرده اند بلکه مشارکتشان در هر دوره بیش از گذشته بوده است و این مردم همواره نشان داده اند که حامی نظام سیاسی کشورشان هستند.
در همین چهارچوب می توان به مهمترین استراتژی هایی که غرب اتخاذ کرده اشاره کرد. افزایش فشارهای سیاسی و اقتصادی غرب علیه دولت ایران و مردم با رهبری ایالات متحده امریکا با این هدف انجام گرفته است تا با ایجاد اختلاف در بین مردم و مسئولین فضای انتخاباتی را با چالشهای جدی مواجه کند.
غربیها به دنبال این هستند تا مشارکت حداکثری مردم را کمرنگ کنند و با استفاده از این موضوع نبود دموکراسی در جمهوری اسلامی را مطرح کنند و به همین خاطر برای رویگردانی مردم همزمان با پوشش گسترده رسانه ای، معضلات اقتصادی جامعه ایران را در دستور کار خود قرار داده اند و برای واقعی جلوه دادن آنها در عرصه سیاسی نیز اهرم فشار علیه جمهوری اسلامی ایران را به کار بسته است. نمونه بارز این تنش آفرینی غرب و ایجاد تغییر در ساختارهای سیاسی ایران را در انتخبات سال 1388 شاهد بودیم.
کاهش حضور مردم در پای صندوق های رأی یکی از اهداف دیگر غرب و رسانه های وابسته به آنهاست. تجربه انتخابات پس از انقلاب اسلامی بیانگر این است که رسانه های غربی و مقامات آمریکایی در ماههای منتهی به انتخابات، فضاسازی زیادی برای کاهش حضور مردم در پای صندوقهای رأی انجام می دهند و مردم را تشویق می کنند که در انتخابات مشارکت نکنند تا بدین ترتیب بتوانند نارضایتی مردم از نظام سیاسی ایران را نشان دهند و بهانه لازم برای مداخله در امور داخلی ایران را داشته باشند.
اما آنچه در این سالها شاهد بودیم همیشه عکس این موضوع بوده است و مردم ایران نه تنها حضور کمرنگی در انتخابات نداشته اند بلکه همیشه در انتخابات مشارکت حداکثری داشتند و زمانی که تحریمها و تهدیدهای دشمنان نظام جمهوری اسلامی بیشتر شده حضور مردم در پای صندوقهای رأی نیز بیش از پیش پررنگتر شده است و کشورهای غربی تا به حال در این برنامه خود شکست خورده اند و نتوانسته اند به اهداف ننگین خود دست پیدا کنند.از جمله عوامل دیگر مداخله رسانه های غربی این است که وقتی نمی توانند به اهداف که در بالا بیان شد دست یابند گزینه دیگری را علم می کنند و آن تشکیک در سلامت انتخابات می باشد.
زمانی که غرب از مراحل قبل، نتیجه مورد نظر را کسب نکرد، مرحله تشکیک در سلامت انتخابات را مطرح می کند و به مردم القاء می نماید که برگزارکنندگان انتخابات وابسته به یک جریان خاص از حکومت هستند و مدعی می شوند که در انتخابات تخلفاتی صورت گرفته است تا با استفاده از این اقدام فضای جامعه را دچار تنش کنند.
پس از مشخص شدن نتیجه انتخابات، چنانچه نتیجه دلخواه آنها باشد، آن را تأیید می کنند، ولی اگر نتیجه انتخابات پیروزی رقیب باشد، به صورت گسترده و از طریق تاکتیک روانی بحث «تقلب» در آرای صندوقها را طبق توصیه کودتاهای رنگی مطرح و به شدت بر آن اصرار می ورزند. در کل، بررسیها در خصوص دخالت غرب نشان می دهد که کشورهای غربی در دوران انتخابات و پس از آن دخالتهای آشکاری علیه جمهوری اسلامی ایران داشته اند و همواره سعی کرده اند تا به نوعی در انتخابات ایران موج سواری کنند.
اوج مداخله غرب در انتخابات ایران، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 برمی گردد در این انتخابات کشورهای اروپایی و آمریکا با استفاده از عناصر داخلی و خارجی خود و با برنامه های از پیش طراحی شده سعی کردند با موضع گیری های تند و صریح این انتخابات را باطل و آراء را مهندسی شده نشان دهند.
آنها به صراحت به اغتشاشات در ایران دامن زدند و از ناآرامی ها حمایت کردند. دراین بین نقش انگلیس و آمریکا و رسانه های این کشورها بسیار برجسته تر از سایر کشورها بود. تاکتیک این دو کشور ایجاد جنگ نرم علیه حاکمیت و نظام اسلامی و برپایی انقلاب مخملی و رنگین بود که نمونه های آن را در دهه گذشته در سایر کشورها به خصوص جمهوریهای شوروی سابق انجام داده بودند.
غرب در انتخابات دوره قبل برنامه های ویژه ای را در دستور کار خود قرار داده بودند تا به هدف نهایی و اصلی خود یعنی انقلاب رنگین یا مخملی و تغییر نظام دست یابد که نتوانست. این بار نیز مردم با مشارکت حداکثری در انتخابات و با حضوری پر شور در این عرصه بار دیگر دشمن را از دستیابی به اهداف خود ناکام خواهند گذاشت و برگ زرین دیگری در تاریخ انتخبات ایران رقم خواهند زد.
