بیا آواره ی صحرا شو، صحرایی که معترف خواهی شد در آن اعمالت را، به پای دل قدم بگذار بر آن ایوان هزار نقش خداشناسی، وضو بگیر با جوشش دلت در آن گستره قدم گاه پیغمبران، چشم سرت را ببند و ببین آسمان را که می آورند ، فرشتگان دست به دست قدمی بر لب نیایش گران.

به گزارش جهان به نقل از باشگاه خبرنگاران، از زیر هر تکه سنگ صدایی به گوش می رسد، نجوای فردی که از اعماق وجود فریاد می زند.
 
 خدای من، به گناهم معترفم، آنان را ببخش که بد کردم، خطا کردم، تصمیم به گناه گرفتم، منم که همیشه نادانی کردم.
دلت را رها کن بر پهنای دشت تا ببینی که خدا از عرشش به فرش آمده تا بر تو درود بفرستد و مژده دهد بهشت را...
 
 حضرت آدم را ببین می آید تا میثاقی تازه کند جایگاه توبه اش را، می آید ابراهیم با کوله باری از درد و رنج تا تحمل کند در آن صحرا محنت بی پایانش را ،‌ می آید سالار شهیدان با خانواده اش تا دل ببرند از دنیای هزار تویش را.
 
هر چه خواهی به تو خواهند داد در این زمین بی حد و مرز ، خداوند می بخشد تمام گناهت را به حرمت قطره ای از اشک هاي تو...
*سلام بر عرفه

سلام بر آن كه جان آدمی را به رایحه خنکای بخشش ، نوازش می دهد.
سلام بر چشمانی که بی امان از بارش، توبه می کنند.
 
سلام بر لبانی که با ترنم دل ها، طراوت دعا بر خود می گیرد و سلام به تنهایی آدم ، میان خود و خدای خودش.
و سلام بر امامی که سایه اش مثل کوه بر گستره ی دشت تجلی می کند.
 
مزن آقا مزن آقا خیمه بر این دشت 
که چشمانم دگر طاقت رسوایی ندارد
 بیا بنشین کنار هستی خود
که سالار شهیدان هم در آنجا خیمه دارد.