تیمور پرهیزگار معلم و پدر شهریار پرهیزگار مشهورترین حافظ قرآن ایرانی دار فانی را وداع گفت.
به گزارش جهان نيوز به نقل از تسنیم، تیمور پرهیزگار پدر و معلم قرآن شهریار پرهیزگار درگذشت.
شهریار پرهیزگار مشهورترین حافظ قرآن ایرانی است که بسیاری او را به ترتیل زیبایش از قرآن می‌شناسند و با آن مأنوس‌اند.
شهریار پرهیزگار در سال 1343 در تهران دیده به جهان گشود. از 11 سالگی به تشویق پدر به حفظ قرآن پرداخت، در سال 1356 مسابقات سراسری برنده عنوان اول شد و در نوروز 1357 همراه پدر و کاروانی از قاریان برگزیده کشور به مکه و مدینه مشرف شد. او پس از دریافت دیپلم، در دانشگاه شهید بهشتی تهران در رشته نرم‌افزار کامپیوتر تحصیل خود را آغاز کرد و مدرک کارشناسی را دریافت کرد.
او پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی کار حفظ و قرائت قرآن را با علاقه و عشقی صد چندان ادامه داد و عناوین زیر را به دست آورده است:
- 1361 مقام اول و اعزام به حج تمتع
- 1362 مقام اول در مسابقات جهانی تهران در حفظ 15 جزء قرآن
- 1364 مقام دوم در مسابقات جهانی عربستان در حفظ 20 جزء قرآن
- 1366 مقام اول در مسابقات بین‌المللی تهران در حفظ 30 جزء قرآن
- 1371 مقام اول در مسابقات جهانی عربستان در حفظ کل قرآن
- 1372 داور مسابقات بین‌المللی مالزی
- مسافرت‌های تبلیغی به کشورهای سوریه، تانزانیا، اتریش، مالزی و عربستان
- داور مسابقات کشوری و بین‌المللی
- داوری مسابقات بین‌المللی قرآن کریم جمهوری اسلامی ایران در فاصله سال‌های 1369 تا 1383
شهریار پرهیزگار در بیان نقش پدر در این موفقیت‌ها می‌گوید: همراهی پدر برای حضورم در جلسات قرآن به دوران خردسالی‌ام بازمی‌گردد، پدر مدام از کلاس‌های قرآنی که برای حضورم معتبر بود از دیگران سؤال می‌پرسیدند. ادامه راه و باقی ماندنم در مسیر قرآن از سویی به دلیل تشویق‌های پدر و مادر و از سوی دیگر به دلیل عشق و علاقه ذاتی‌ام به قرآن بود. پدرم لحظه‌ای که به منزل بازمی‌گشتند از من می‌پرسیدند که روزم را چگونه سپری کرد‌‌ه‌ام به گونه‌ای که در کتابی که خاطراتم را با عنوان «شهریار پرهیزکار» با 100 ساعت مصاحبه از زندگی خانوادگی‌ام تدوین و تألیف کردم، مفصلاً عرض کردم که پدر جذبه فوق‌العاده‌ای داشته است یعنی اگر کاری را که باید انجام می‌دادیم، انجام نمی‌دادیم، برخورد قاطع می‌کردند اما نه با کتک بلکه تنها قهر می‌کردند. این قهر کردن و حرف نزدن پدر برای تنبیه ما کافی بود. از طرف دیگر نیز تشویق‌هایی از سوی پدر هنگامی که وظایف‌مان انجام می‌شد، صورت می‌گرفت و اگر اراده حق تعالی و این پیگیری‌های پدر نبود، معلوم نبود من که در حال حاضر جایگاه کوچکی در عرصه قرآنی کشور دارم، داشته باشم.
پس از اینکه پدر تجربیاتی در زمینه ورود من در عرصه حفظ قرآن و تربیت فرزند قرآنی و ترویج فرهنگ قرآنی در منزل داشته‌اند، تصمیم به برپایی جلسات قرآن گرفتند تا اینکه بتوانند از این راه برای ورود سایر علاقه‌مندان به عرصه قرآن استفاده کنند. ایشان تا‌کنون بیش از 50 حافظ کل قرآن به‌ویژه در خطه شمال کشور تربیت کرده است، چون اصالتاً خانواده ما فومنی هستند و از دیار مرحوم آیت‌الله بهجت هستند که نوعی هم خویشاوند سببی با ایشان داریم؛ لذا آبادی فعالیت قرآنی در خطه و مناطق لوشان، منجیل، رودبار و امامزاده هاشم شمال مرهون تلاش زیادی بود که از سوی پدر برای قرآنی کردن منطقه انجام شد.
