کل یک ایستگاه متروی پررفت و آمد یک نمازخانه داشت (آنهم مشترک بین آقایان و بانوان) که از تعداد انگشتان دست کمتر آدم در خود جا می‌داد!

جهان نیوز - دکتر محمد لطفی زاده: برای شرکت در یک جلسه از مترو استفاده کردم و وقتی به ایستگاه (سبلان) در خط دو رسیدم موقع اذان مغرب و عشاء بود و خواستم از فیض نماز اول وقت محروم نباشم. به همین دلیل به سراغ نمازخانه ایستگاه رفتم. درب نمازخانه کوچک در کنج راهرو را که باز کردم (آنچنان صدا می‌کرد که فکر می‌کردی در گاراژ خودروهای فرسوده را باز و بسته می‌کُنی) دیدم یک خانم در حال نماز خواندن است.

چون دیدم یک آقایی هم جلوی ایشان نماز می‌خوانَد به خودم جرأت دادم و وارد شدم و نماز را خواندم. کل یک ایستگاه متروی پررفت و آمد یک نمازخانه داشت (آنهم مشترک بین آقایان و بانوان) که از تعداد انگشتان دست کمتر آدم در خود جا می‌داد! البته وضعیت برخی از ایستگاههای دیگر که نمازخانه مجزّا دارند هم خیلی تعریفی نیست و جای کار بسیار بیشتری دارد.

وقتی به زرق و برق فروش بلیط‌ها و جایگاههای متعدد و نیز امکانات فروش غذا و غیره در ایستگاههای مترو نگاه می‌کنم و بعد می‌بینم جایی برای نمازخواندن نیست برای مظلومیت نماز تأسف می‌خورم.

معاونت فرهنگی و اجتماعی مترو که متولی این امر باید باشد چه خوب است فکری عاجل کند و این نقص را برطرف نماید. نماز به بیان روایات، ستون و چهره دین است و باید در اولویت کاری هر مدیر یا مسئول باشد، چرا که قرآن کریم در آیه 41 سوره مبارکه حج فرمود : (الذینَ اِن مَکَّناهُم فی الاَرض اَقاموا الصَّلاه) یعنی کسانی که در زمین قدرت می‌یابند، نخست به دنبال اقامه نماز می‌روند.