چرا مجلس همیشه از سخنان «ظریف» قانع می‌شود؟

گروه سیاسی جهان نيوز: «محمد جواد ظریف» بیان داشته که FAFT پیش شرط اروپا برای ماندن برجام نیست اما دستکم معاونش «سید عباس عراقچی» در مجادله ای که با «علی شمخانی» در جلسه غیررسانه‌ای که در مجلس برای همین منظور برگزار شد، بیان داشت «باید FATF  حل شود تا بتوانیم مذاکرات با اروپا را ادامه دهیم.» این موضوع را «جبار کوچکی نژاد» نماینده مردم رشت در مجلس شورای اسلامی از قول معاون ظریف بیان می‌کند.

از این جلسه که بگذریم به مصاحبه اخیر وزیر خارجه کشورمان با یکی از رسانه‌های داخلی می رسیم که وی در این گفتگو از رقم بالای پولشویی در کشورمان و نفع بردن بسیاری از آن سخن گفت. بلافاصله رسانه‌های بیگانه همین بخش از سخنان ظریف را به طور پرفشار بازتاب دادند و سپس شروع کردند به اتهام افکنی علیه نهادهای مختلف کشورمان از جمله سازمان بسیج مستضعفین. وی در این مصاحبه با حمله به منتقدان لوایح مربوط  به FATF منافع آنان را موجب مخالفت با این لوایح عنوان کرده است.

بسیاری از این منتقدان نمایندگان مجلس هستند که حالا وی را به مجلس دعوت کرده تا درباره این موضوع توضیح دهد. اما این اولین بار نیست که آقای وزیر برای چنین سخنان یا عملکردی به مجلس دعوت می شود.

ظریف در جریان مذاکرات هسته‌ای در یک اقدام معنادار دیپلماتیک با وزیر خارجه وقت آمریکا در خیابان‌های ژنو پیاده روی کرد. این پیاده روی دو نفره سبب سئوالات بسیاری شد. اول اینکه آیا این پیاده روی با کشوری که متخاصم با ایران بوده و کشورمان را تحریم کرده چه معنا و پیامی دارد. ظریف اما در این باره بیان داشت که «این قدم زدن نه به معنای رفاقت است نه به معنای صمیمیت. بلکه صرفا برای عوض کردن فضای بسیار متشنج بحثی بود که در آن منافع ملی کشورم پیگیری می‌شد.» اما قطعا بسیاری اینطور که آقای ظریف درباره این پیاده روی صحبت کرد، فکر نمی‌کنند.

مجلس بعد از این مسئله طرح سوال از وزیر خارجه را کلید زد اما سوال از ظریف فقط به این موضوع ختم نمی‌شد.

ظریف در سال 93 در شرایطی عازم فرانسه شد که نشریه فرانسوی «شارلی ابد» اقدام به انتشار مجدد کاریکاتور هتاک به پیامبر بزرگ اسلام (ص) کرده بود.همین موضوعات موجب اعتراض و انتقادات مراجع عظام تقلید، نمایندگان مجلس و سایر آحاد جامعه شد.

مسیر رفت و آمد ظریف به مجلس همواره ادامه داشته است. سئوالاتی از جمله علت عدم گزارش وزارت خارجه درباره برجام به مجلس، خارج کردن «امیر عبداللهیان» نیروی شایسته و انقلابی وزارت خارجه از ساختار این وزارتخانه، خریدن سوغاتی برای جان کری، دوتابیعتی های تیم مذاکره کننده هسته‌ای، ارتباط وزیر خارجه با باند نیویورکی‌ها، علت ادای احترام به پرچم اقلیم کردستان عراق، چرایی سفر به فرانسه بدون برآورد امنیتی همزمان با اجلاس منافقین در پاریس، چرایی عدم ردیابی اموال بابک زنجانی در خارج از کشور و ... .

همچنین، ظریف صحبت‌های قابل تاملی درباره کشورمان داشته که از یک وزیرخارجه بعید است. وی در دانشگاه تهران در سال 92 مطرح کرد که آمریکا می‌تواند با یک بمب تمام سیستم دفاعی ایران را از کار بیاندازد! موضوعی که اگر از زبان وزیرخارجه کشورهای متخاصم ایران مطرح می شد بعید نبود اما از وزیر خارجه ایران قابل قبول نیست.

اما در همه این موارد نمایندگان مجلس قانع شدند تا رویه ظریف در این موارد ادامه یابد. جالب اینجاست که ظریف وقتی در مجلس حضور می یابد با چنان خشمی که از یک دیپلمات که دیپلماسی خنده را ابداع کرد، بعید و غریب است. اما مجلس در برابر این عصبانیت وزیر خارجه تنها قانع شده است.

این درحالی است که برخی از این مسائل آنچنان تبعات زیادی برای کشورمان داشته که نمی‌توان آنرا با یک سئوال و جواب در مجلس و قانع شدن و حتی نشدن نمایندگان حل و فصل کرد. درواقع باید پرسید که وظیفه نمایندگان در مجلس شورای اسلامی در برابر این قبیل رفتارها چیست؟ آیا مجلس وظیفه دارد که قانع شود یا حتی نشود و یا اینکه ابزاری برای بررسی دقیق‌تر موضوع و حل و فصل آن به طور عمیق بیابد. درواقع اگر امروز از وزیر خارجه کشورمان چنین صحبت‌هایی درباره پولشویی می شنویم که قطعا به طرفداری از لوایح چهارگانه دولت است و کاری است سیاسی که منافع ملی را با مشکل مواجه می کند، آیا موضوع با یک سئوال و ساختار قانع شدن بهارستانی ها حل می شود؟