صنعت برده‌داری در آمریکا

هانگ لی، اوت سال 2016 با وعده شغل خوب و پردرآمد پا به آمریکا گذاشت. شغل خوبی که به او وعده داده بودند در یک رستوران در حاشیه تگزاس است. او که در کشور خود –تایلند- کارمند باشرافت دولت بود اینجا خدمه رستوران شده است و زمین را پاک می‌کند. او مجبور است 24ساعت روز در رستوران باشد و در پایان ماه دستمزد ناچیزی به وی داده می‌شود که حتی کفاف زندگی شخصی خودش را نمی‌دهد چه برسد به این که بتواند پس‌انداز کند. تجربه لی چیزی است که به آن برده داری مدرن می‌گویند و میلیون‌ها نفر مانند لی هستند که با چنین وضعیتی در آمریکا دست و پنجه نرم می‌کنند. آنها اعم از زن و مرد از کشورهایی مثل ویتنام، تایلند، چین، مکزیک، گواتمالا و برخی کشورهای دیگر به‌صورت قاچاق به آمریکا آورده می‌شوند و در وضعیتی قرار می‌گیرند که به اصطلاح نه راه پیش دارند نه راه پس. این افراد هدف انواع برده‌داری مثل بیگاری، استثمار جنسی و حتی فروش اعضا و جوارح قرار می‌گیرند.

آنها اگر بخواهند خود را از وضعیت بردگی رهایی دهند با خطرهای مختلفی روبه‌رو می‌شوند که کوچک‌ترین آن دیپورت‌شدن از آمریکاست. آنها حتی ممکن است زخمی شوند یا خود و خانواده شان به مرگ تهدید شوند. برخی از این افراد علاوه بر بیگاری مورد استثمار جنسی هم قرار می‌گیرند. زنان بسیاری از آمریکای لاتین با وعده دستمزد خوب یا حتی پیدا کردن شوهر آمریکایی به این کشور می‌آیند اما در مشروب‌فروشی‌ها، کازینوها و روسپی‌خانه‌ها به کار گرفته می‌شوند. به لطف این قربانیان برده داری، صنعت تجارت جنسی در آمریکا رونق خوبی دارد.

اما علاوه بر مهاجرانی که از کشورهای دیگر می‌آیند، صدها هزار تبعه آمریکا نیز در معرض تهدیدهای برده‌داری قرار دارند. جوانان بی‌خانمان یکی از گروه‌هایی هستند که با این تهدید مواجه‌اند. موارد بسیاری از بهره‌کشی جنسی از دختران بی‌خانمان در شهرهای نیویورک، نیواورلئان و لوئیزیانا گزارش شده است. 48 درصد دختران بی‌خانمانی که در نیویورک مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفته‌اند، گفته‌اند با هدف دستیابی به سرپناه به این کار تن داده‌اند. یافتن غذا نیز انگیزه دیگری برای این کار اعلام شده است.

موسسه‌ای به نام بنیاد واک فری وضعیت برده داری (البته از نوع مدرن) در کشورهای مختلف را بررسی کرده است. براساس جدیدترین برآورد این موسسه حداقل 58 هزار نفر در آمریکا با شرایط حاد برده‌داری دست و پنجه نرم می‌کنند که این رقم معادل 0/20 درصد کل جمعیت 320 میلیون نفری این کشور است. این موسسه همچنین هشدار داده از هر صد نفر در آمریکا 27/5 نفر در معرض آسیب‌پذیری در برابر برده‌داری مدرن قرار دارند.

آمریکا به عنوان مرکز تمدن غرب که به میراث اومانیسم و لیبرالیسم خود می‌بالد وقتی پای دفاع عملی از حقوق انسان و آزادی به میان می‌آید از بسیاری کشورها حتی کشورهایی که داعیه‌دار برابری و حقوق انسانی نیستند عقب می‌ماند. در میان 167 کشوری که توسط موسسه واک فری از نظر وضعیت برده‌داری مورد بررسی قرار گرفته‌اند آمریکا در رتبه 52قرار گرفته است. یعنی وضعیت برده‌داری مدرن در این کشور وخیم‌تر از 115 کشور جهان است. برده‌داری، فقط در 51 کشور جهان بیشتر از کشور به اصطلاح پیشرفته و متمدن آمریکاست.

وضعیت کشور دوست و همراه آمریکا که خاستگاه بسیاری از سفیدهای آمریکایی است نیز بهتر از این کشور نیست. در پادشاهی انگلیس با جمعیت حدود 65 میلیون نفری، 11هزار و 700نفر گرفتار برده‌داری حاد مدرن هستند. این رقم معادل 02/0 درصد از کل جمعیت انگلیس است. همچنین از هر صد نفر در انگلیس 26/79 نفر در معرض آسیب‌پذیری برده‌داری مدرن قرار دارند.

وضعیت برده‌داری در آمریکا و انگلیس نسبت به جمعیت این دو کشور تقریبا برابر است. هر دو کشور از این نظر در رتبه 52 جهان قرار گرفته‌اند. دو کشوری که یکی مدعی پرچمداری تمدن اومانیستی غرب(آمریکا) و دیگری مدعی پرچمداری لغو برده داری در جهان(انگلیس) است وقتی پای عمل به مبارزه با برده‌داری پیش می‌آید پایشان در گل می‌ماند. حال می‌توان به این پرسش پاسخ داد: آیا خوی استثمار و بهره‌کشی در سفیدهای آمریکایی هم با لغو برده‌داری رخت بربست؟ نه.

آیا سرمایه‌داران آمریکایی به همین راحتی از فرصت شیرین برده‌داری دست کشیدند؟ مسلما نه بلکه برده‌داری از شکلی به شکل دیگر تغییر کرد. زمانی، به دلیل ملاحظات سیاسی و فشار افکار عمومی برده‌داری در آمریکا غیرقانونی اعلام شد اما از آنجا که استثمار و استعمار بنیاد نظام کاپیتالیسم را تشکیل می‌دهد اشکال جدید برده‌داری پا به عرصه وجود گذاشت که آن را برده‌داری مدرن می‌نامند. همین تجربه نیز در سطح نظام بین‌الملل تکرار شد یعنی استعمارِ لخت و عریان جای خود را به استعمار نو داد؛ استعمار نویی که بسیاری از کشورهای درحال توسعه گرفتار آن هستند مثل آنهایی که خوب شیر می‌دهند.