نمونه‌ای دیگر از ابعاد آزادی بیان در فرانسه
يکشنبه ۲۴ دی ۱۳۹۶ ساعت ۰۸:۳۶
کد مطلب: 581709
آنتوان گالیمار، مدیر انتشارات گالیمار که یکی از معتبرترین بنگاه‌های نشر فرانسه و اروپا محسوب می‌شود، نخست در توجیه تصمیم خود گفته بود که «هجویه‌های سلین بخشی از تاریخ یهودستیزی در فرانسه است اما سانسور آنها اجازه نخواهد داد که ریشه‌ها و ابعاد ایدئولوژیک این جریان تاریخی روشن گردد». با این همه، «گالیمار» در مقابل حملات تند و فشارهای شدید لابی‌های صهیونیستی در فرانسه از جمله نفوذ امثال «سرژ کلارسفلد»، وکیل معروف فرانسوی – اسرائیلی ناچار به عقب‌نشینی شد و ترجیح داد که کار را به وقتی دیگر محول کند!
در اعتراض به این سانسور آشکار و در میان سکوت رسانه‌های به اصطلاح آزادیخواه غربی، «پل استر» نویسنده مشهور آمریکایی گفت: «سلین نویسندۀ بزرگی است که البته قضاوت‌های اشتباهی داشته است. اما باید همه چیز را دربارۀ او بدانیم. حذف کردن کار درستی نیست...»
این برای دومین بار است که در دو هفته اخیر، جامعه مطبوعات و نشر فرانسه به بهانه یهودی‌ستیزی با سانسور محافل صهیونی مواجه می‌شود. چندی پیش نیز وقتی در ویژه‌نامه ژانویه ۲۰۱۸ نشریه کودکانه «یوپی» در فرانسه در جمله‌ای نوشته شد که «از نظر برخی دولت‌ها، اسرائیل یک کشور واقعی نیست»، تمامی شماره‌های آن حتی از روی دکه‌های مطبوعاتی جمع‌آوری شد! و نشریه یاد شده محکوم شد در شماره بعدی‌اش، توضیح کاملی در مورد اسرائیل به چاپ برساند. گزارش کامل این سانسور رسمی در کیهان ۷دی ماه به چاپ رسید.
طرفه آنکه نوشتن واقعیات درباره صهیونیسم و هلوکاست و اسرائیل در رسانه‌های اروپایی از جمله در فرانسه، به بهانه واهی جریحه‌دار نمودن احساسات ۱۵ میلیون یهودی، جرم محسوب شده و مجازات در پی دارد اما انتشار شنیع‌ترین مطالب و موهن‌ترین تصاویر در توهین به ادیان توحیدی و ابراهیمی به خصوص اسلام در مطبوعات و رسانه‌های فرانسه که احساسات یک میلیارد و نیم مسلمان را جریحه دار می‌کند، اشکالی نداشته و نشانه‌ای از آزادی بیان محسوب می‌شود!
منبع: کیهان
