بهزاد نبوی چرا از سهم خواهی اصلاح طلبان از دولت شرمنده شده؟
چهارشنبه ۳ آبان ۱۳۹۶ ساعت ۰۷:۲۲
کد مطلب: 560094
گروه سیاسی جهان نيوز، زهرا موحدین: نحوه تعامل اصلاح‌طلبان به‌عنوان یکی از جناحین سیاسی کشور با دولت حجت‌الاسلام حسن روحانی همواره با چالش‌هایی همراه بوده است. حتما نمی‌توان از یک رویکرد واحد در این خصوص نام برد چراکه اظهارنظرهای صورت‌گرفته که عموما در عالم سیاست بسیار مهم تلقی می‌شوند، فاصله رویکردی معناداری با یکدیگر دارند.
این فاصله به قدری بود که روز گذشته بهزاد نبوی، فعال کهنه‌کار اصلاح‌طلب، بی‌پروا لب به شکایت گشود و گفت: «برخی از دوستان مطرح می‌کنند که ما زحمت کشیده‌ایم و پست و مقام به سایرین رسید. من از این برخوردها شرمنده می‌شوم. چنین اظهاراتی این تصور را ایجاد می‌کند که اصلاح‌طلبان با هدف گرفتن مزد، زحمت کشیده‌اند.»
به گزارش فرهیختگان، شنیدن جمله «شرمنده می‌شوم» از زبان این پیرمرد سیاست‌دان هرچند بعید به نظر می‌رسید اما بی‌علت نبود. اندکی قبل که حجت‌الاسلام روحانی در تلاش و رایزنی برای چینش کابینه دوازدهم بود، احمد شیرزاد، نماینده مجلس ششم یکی از کسانی بود که به رئیس‌جمهور اعتراض کرد.
او در یکی از مصاحبه‌های خود گفت: «آنچه در انتخابات امسال اتفاق افتاد، این‌طور نبود که یک فرد به تنهایی به صحنه آمده و توانسته باشد معجزه صورت دهد. این به آن معنا نیست که ما درویشانه و کریمانه کنار برویم و بگوییم ما هیچ‌کاره هستیم، این‌طور نیست. طبیعی است که اصلاح‌طلبان در این حرکت نقش داشتند و در ادامه آن هم باید نقش داشته باشند.»
در ایامی که زمزمه‌هایی از کمرنگ شدن نقش جهانگیری به‌عنوان یکی از مدافعان جریان اصلاح‌طلب در چینش کابینه جدید به گوش می‌رسید اما برخی افراد چون رهامی، عضو شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان ابایی از به‌کار بردن لفظ سهم‌خواهی برای مطالبات خود نداشتند.
او در این باره می‌گوید: «اصلاح‌طلبان به‌عنوان بخش عمده حامیان آقای روحانی انتظار دارند که در عزل و نصب‌های وزرا، استاندارها و... به نظرات آنها هم توجه شود، اگر از این جهت نامش را سهم‌خواهی یا تامین نظر حامیان و رای‌دهندگان بگذارند، کاملا درست است.»
پای مطالبات بسیاری که در آن ایام از حجت‌الاسلام روحانی می‌شد به فضای مجازی نیز کشیده شد. محمدعلی ابطحی، رئیس دفتر رئیس‌جمهور اصلاحات در توییتی نوشت: «روحانی در دور دوم فقط عقبه اصلاح‌طلبی داشت و مخالفان همه کار علیه او کردند. کابینه اگر پاسخ به سهم‌خواهی مخالفانش باشد، عقبه‌اش را از دست می‌دهد.»
عبدا... نوری، وزیر کشور دولت اصلاحات که همه او را به صراحت در مواضع می‌شناسند، مطابق همین خصلت خواستار پرهیز از رودربایستی در مطرح کردن مطالبات از حجت‌الاسلام روحانی شد. او در این ارتباط گفت: «چنانچه آقای روحانی با اطرافیان خود رودربایستی داشته باشد، اصلاح‌طلبان نباید با ایشان رودربایستی داشته باشند.»
شاید محل سوال باشد که چرا این مطالبات به صورت علنی انجام گرفت. محسن علیجانی، نماینده‌ای که در انتخابات گذشته از لیست امید به مجلس راه یافت در گفته‌ای به این سوال پاسخ داده است: «آقای روحانی کاندیدای جریان اصلاح‌طلب است. در دولت یازدهم این موضوع کمتر مشخص بود اما در ریاست‌جمهوری دوازدهم این موضوع کاملا مشخص است. مسئولیت ریاست‌جمهوری و دولت دوازدهم با اصلاح‌طلبان است و اصلاح‌طلبان در آینده در این خصوص باید پاسخگو باشند.»
علی تاجرنیا، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران نیز از زاویه‌ای دیگر به مساله توجه کرده که می‌تواند پاسخی دیگر به سوال ما باشد. او می‌گوید: «اگر این دولت خوب عمل کند، می‌تواند موجب تمدید مدیریت اصلاح‌طلبان و اعتدالگرایان در دولت سیزدهم شود.»
شاید همین نگاه آینده‌نگر باعث شده باشد که برخی اصلاح‌طلبان علی‌رغم تلاش بسیار برای رای‌آوری حجت‌الاسلام روحانی در انتخابات اخیر، ترجیح داده‌اند که از همین ماه‌های ابتدایی دولت دوازدهم راه خود را از دولت جدا نشان دهند.
رسول منتجب‌نیا، قائم‌مقام حزب اعتماد ملی یکی از همین افراد بود. او در هنگامه انتخابات بیش از 40 سخنرانی برای دفاع از حجت‌الاسلام روحانی کرد و در یکی از آنها گفت: «جریان اصلاحات حیثیت و آبروی خود را به عملکرد آقای روحانی گره زده است. به همین دلیل آقای روحانی و تک‌تک کسانی که در مبارزات انتخاباتی برای آقای روحانی تبلیغ کرده‌اند باید در مقابل مردم پاسخگو باشند.»
اما پس از اعلام کابینه دوازدهم در موضعی دیگر اعلام کرد: «اصلاح‌طلبان نه‌تنها نباید پاسخگوی عملکرد ریاست‌جمهوری باشند، بلکه باید به نمایندگی از مردم از رئیس‌جمهور پرسشگری کنند. اصلاح‌طلبان از شخص روحانی حمایت نکردند بلکه برنامه‌های او را مورد حمایت قرار دادند.»
مرتضی حاجی، عضو ارشد بنیاد باران در این ارتباط چندی پیش در گفت‌وگو با «فرهیختگان» گفت: «اینکه شما کسی را مورد حمایت قرار دهید لزوما به معنای پذیرش مسئولیت کارهای او نیست.» عباس عبدی و بسیاری دیگر از سیاسیون اصلاح‌طلب نیز همانند آقای حاجی فکر می‌کنند.
به گزارش فرهیختگان، شنیدن جمله «شرمنده می‌شوم» از زبان این پیرمرد سیاست‌دان هرچند بعید به نظر می‌رسید اما بی‌علت نبود. اندکی قبل که حجت‌الاسلام روحانی در تلاش و رایزنی برای چینش کابینه دوازدهم بود، احمد شیرزاد، نماینده مجلس ششم یکی از کسانی بود که به رئیس‌جمهور اعتراض کرد.
او در یکی از مصاحبه‌های خود گفت: «آنچه در انتخابات امسال اتفاق افتاد، این‌طور نبود که یک فرد به تنهایی به صحنه آمده و توانسته باشد معجزه صورت دهد. این به آن معنا نیست که ما درویشانه و کریمانه کنار برویم و بگوییم ما هیچ‌کاره هستیم، این‌طور نیست. طبیعی است که اصلاح‌طلبان در این حرکت نقش داشتند و در ادامه آن هم باید نقش داشته باشند.»
در ایامی که زمزمه‌هایی از کمرنگ شدن نقش جهانگیری به‌عنوان یکی از مدافعان جریان اصلاح‌طلب در چینش کابینه جدید به گوش می‌رسید اما برخی افراد چون رهامی، عضو شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان ابایی از به‌کار بردن لفظ سهم‌خواهی برای مطالبات خود نداشتند.
او در این باره می‌گوید: «اصلاح‌طلبان به‌عنوان بخش عمده حامیان آقای روحانی انتظار دارند که در عزل و نصب‌های وزرا، استاندارها و... به نظرات آنها هم توجه شود، اگر از این جهت نامش را سهم‌خواهی یا تامین نظر حامیان و رای‌دهندگان بگذارند، کاملا درست است.»
پای مطالبات بسیاری که در آن ایام از حجت‌الاسلام روحانی می‌شد به فضای مجازی نیز کشیده شد. محمدعلی ابطحی، رئیس دفتر رئیس‌جمهور اصلاحات در توییتی نوشت: «روحانی در دور دوم فقط عقبه اصلاح‌طلبی داشت و مخالفان همه کار علیه او کردند. کابینه اگر پاسخ به سهم‌خواهی مخالفانش باشد، عقبه‌اش را از دست می‌دهد.»
عبدا... نوری، وزیر کشور دولت اصلاحات که همه او را به صراحت در مواضع می‌شناسند، مطابق همین خصلت خواستار پرهیز از رودربایستی در مطرح کردن مطالبات از حجت‌الاسلام روحانی شد. او در این ارتباط گفت: «چنانچه آقای روحانی با اطرافیان خود رودربایستی داشته باشد، اصلاح‌طلبان نباید با ایشان رودربایستی داشته باشند.»
شاید محل سوال باشد که چرا این مطالبات به صورت علنی انجام گرفت. محسن علیجانی، نماینده‌ای که در انتخابات گذشته از لیست امید به مجلس راه یافت در گفته‌ای به این سوال پاسخ داده است: «آقای روحانی کاندیدای جریان اصلاح‌طلب است. در دولت یازدهم این موضوع کمتر مشخص بود اما در ریاست‌جمهوری دوازدهم این موضوع کاملا مشخص است. مسئولیت ریاست‌جمهوری و دولت دوازدهم با اصلاح‌طلبان است و اصلاح‌طلبان در آینده در این خصوص باید پاسخگو باشند.»
علی تاجرنیا، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران نیز از زاویه‌ای دیگر به مساله توجه کرده که می‌تواند پاسخی دیگر به سوال ما باشد. او می‌گوید: «اگر این دولت خوب عمل کند، می‌تواند موجب تمدید مدیریت اصلاح‌طلبان و اعتدالگرایان در دولت سیزدهم شود.»
شاید همین نگاه آینده‌نگر باعث شده باشد که برخی اصلاح‌طلبان علی‌رغم تلاش بسیار برای رای‌آوری حجت‌الاسلام روحانی در انتخابات اخیر، ترجیح داده‌اند که از همین ماه‌های ابتدایی دولت دوازدهم راه خود را از دولت جدا نشان دهند.
رسول منتجب‌نیا، قائم‌مقام حزب اعتماد ملی یکی از همین افراد بود. او در هنگامه انتخابات بیش از 40 سخنرانی برای دفاع از حجت‌الاسلام روحانی کرد و در یکی از آنها گفت: «جریان اصلاحات حیثیت و آبروی خود را به عملکرد آقای روحانی گره زده است. به همین دلیل آقای روحانی و تک‌تک کسانی که در مبارزات انتخاباتی برای آقای روحانی تبلیغ کرده‌اند باید در مقابل مردم پاسخگو باشند.»
اما پس از اعلام کابینه دوازدهم در موضعی دیگر اعلام کرد: «اصلاح‌طلبان نه‌تنها نباید پاسخگوی عملکرد ریاست‌جمهوری باشند، بلکه باید به نمایندگی از مردم از رئیس‌جمهور پرسشگری کنند. اصلاح‌طلبان از شخص روحانی حمایت نکردند بلکه برنامه‌های او را مورد حمایت قرار دادند.»
مرتضی حاجی، عضو ارشد بنیاد باران در این ارتباط چندی پیش در گفت‌وگو با «فرهیختگان» گفت: «اینکه شما کسی را مورد حمایت قرار دهید لزوما به معنای پذیرش مسئولیت کارهای او نیست.» عباس عبدی و بسیاری دیگر از سیاسیون اصلاح‌طلب نیز همانند آقای حاجی فکر می‌کنند.
