پر واضح آنکه اگرچه خطر تحریف همیشه برای هر مفهومی وجود دارد (و برای همین علما و خواص شیعه نسل به نسل به مقابله با آن بویژه در فرهنگ عاشورا برخاستهاند) اما خطر اصلی برای به حاشیه رفتن مفهوم عاشورا و پیام مکتب حسینی(ع) نه تحریف بلکه آنست که برخی که سراغ عمده آنها را میتوان در اردوگاه جریان سیاسی خاص گرفت! چندین سال است که تلاش میکنند فرهنگ عاشورا و قیام سیدالشهدا(ع) را یک کار غیر عقلانی و نوعی «کیش مرگ» جلوه داده[2] و یا مثلاً آنرا حاصل جنگهای صدر اسلام معرفی کنند.
به گزارش جهان نیوز؛ فردی به نام «علی شفیعی» روز یکشنبه گذشته در سرمقاله روزنامه شرق با عنوان «زمان به میدان آمدن» نوشته است:
« محرم واقعه غمانگیز و سترگی است که ظرفیت بازخوانی چندینباره را در تاریخ داشته و دارد و اگر بهدرستی فهم میشد، جهان تشیع نباید از بعد کمّی- از حیث پیروان - و کیفی – از حیث وضع فرهنگی، اجتماعی و...- در این نقطهای باشد که الان در آن قرار گرفته است»!
او در بخش دیگری از اظهارات خود مینویسد:
به نظر میرسد محرم در دوران معاصر نیازمند بازخوانی و تأمل است؛ چراکه چند صباحی است در یک موقعیت و پیچ خطرناکی افتاده است که ترس آن میرود نقشآفرینی مثبت آن تحتالشعاع معیشتاندیشیها و مصلحتاندیشیها قرار گیرد. از عالمان و اندیشمندان دغدغهمند انتظار میرود تا نگذارند برای این واقعه سترگ این خطر سترگ اتفاق بیفتد. بهنام محرم و حسین (علیهالسلام) گاه بذر غلوّ کاشته میشود. قرار بود مراثی و منابر در خدمت محرم باشند و حسین و پیام حسین را که رهایی بود و معنا، در گفتمانی اخلاقی به نسلهای پس از حسین برسانند؛ نه اینکه ارزش استقلالی پیدا کنند و برخی مداحان به خویش بیندیشند و بس.
فرد یاد شده در خاتمه تصریح میکند: وقت آن است که همه کسانی که دغدغه محرمِ حسینی و خود حسین (ارواحنا له الفداء) را دارند، به میدان بیایند و نگذارند این سرمایه عظیم شیعی دچار بحران شکل و معنا شود.[1]
*اظهارات این فرد را به قضاوت مخاطبان محترم وامیگذاریم...
پر واضح آنکه اگرچه خطر تحریف همیشه برای هر مفهومی وجود دارد (و برای همین علما و خواص شیعه نسل به نسل به مقابله با آن بویژه در فرهنگ عاشورا برخاستهاند) اما خطر اصلی برای به حاشیه رفتن مفهوم عاشورا و پیام مکتب حسینی(ع) نه تحریف بلکه آنست که برخی که سراغ عمده آنها را میتوان در اردوگاه جریان سیاسی خاص گرفت! چندین سال است که تلاش میکنند فرهنگ عاشورا و قیام سیدالشهدا(ع) را یک کار غیر عقلانی و نوعی «کیش مرگ» جلوه داده[2] و یا مثلاً آنرا حاصل جنگهای صدر اسلام معرفی کنند.
همین چهرهها در اشاره به هیئات مذهبی و عزاداران سیدالشهدا(س) با کنایه «برنج و روغن» حرف میزنند و گاهی نیز اینطور میگویند که ما ایرانیان چون حسین(ع) را محور قرار دادهایم شاد نیستیم![3]
1_ http://sharghdaily.ir/News/141885
2_ http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13940711001741
3_mshrgh.ir/777533