مجادله پاپ و ترامپ درباره آب و هوا / جاماندگی دولت از مردم در ماجرای میانمار
پنجشنبه ۲۳ شهريور ۱۳۹۶ ساعت ۱۰:۱۵
کد مطلب: 549288
پیشتر از این در ماه ژوئن، ترامپ اعلام کرده بود از پیمان جهانی آب و هوایی پاریس که به امضاء 200 کشور دنیا رسیده است، خارج خواهد شد تا کشورش در خصوص کاهش انتشار گازهای گلخانه ای تعهدی نداشته باشد.
اما در مقابل واتیکان به شدت مدافع این پیمان جهانی است و به گفته پاپ، این مسأله، جدی است و نباید سیاستمداران آن را شوخی بگیرند. او در این پرواز به خبرنگاران می گوید کسانی که تغییرات آب و هوایی را انکار می کنند باید به میان دانشمندان بروند و از آن ها سؤال بپرسند تا متوجه شوند بحرانی در حال وقوع است.
جالب آنکه در ملاقات گذشته میان پاپ و ترامپ، رهبر کاتولیک ها، به طور مفصل برای رئیس جمهور آمریکا استدلال می کند که تغییرات آب و هوایی پیش آمده در کره زمین، یک مسأله اخلاقی و معنوی است. به نقل از واتیکان، پاپ در این دیدار یک سند 184 صفحه ای در همین خصوص به ترامپ تحویل می دهد.
و اما در سوی دیگر ماجرا، سخنگوی دفتر امور انسانی سازمان ملل، در بیانیه ای اعلام کرده است که شمار مسلمانان میانمار که از این کشور آواره و به بنگلادش فرار کرده اند به ۳۷۰ هزار نفر رسیده است.
گفتنی است، از ماه آگوست سال جاری میلادی، ارتش میانمار به همراه بودائیان این کشور، در کشتاری فجیع به نسل کشی مسلمانان دست زده و در سایه سکوت مدعیان حقوق بشر و طرفداران دموکراسی، تعداد زیادی از مسلمانان را به قتل رسانده، و منازل و مزارع آنان را به آتش کشیده است.
سخنگوی وزارت امور خارجه ایران می گوید در اجلاس اخیر سازمان همکاری های اسلامی در قزاقستان، فقط یک نشست کوتاه در خصوص حمایت از مسلمانان مظلوم میانمار برگزار شد. همچنین رئیس جمهور روحانی، پس از بازگشت از قزاقستان گفته است درباره میانمار هم جلسه‌ای برگزار شد که چون فرصت کم بود، بحث زیادی نشد و یک بیانیه امضا کردیم.
این درحالی است که رهبر معظم انقلاب در بیانات درس خارج فقه می گویند: راه چاره این است که دولتهای مسلمان عملاً وارد بشوند. نمی‌گوییم لشگرکشی کنند به آنجا، اما فشار سیاسی بیاورند، فشار اقتصادی بیاورند. در مجامع جهانی علیه آنها فریاد بکشند.
شهیندخت مولاوردی، دستیار ویژه رییس جمهور در امور حقوق شهروندی در نامه ای به آنگ سان سوچی رهبر حزب حاکم میانمار و برنده صلح نوبل، خواستار پایان دادن به نسل کشی در آن کشور شده است. مولاوردی در این نامه، سوچی را دارای سابقه درخشان و نماد مبارزه برای دموکراسی خواهی می خواند.
پیشتر از این نیز در فجایع و حوادث تلخ جهانی، آزموده ایم که نه آمریکا، نه واتیکان و نه سازمان های بین المللی کاری از پیش نخواهند بود. اما توقع جدی از دولت جمهوری اسلامی است که به عنوان پیشاهنگ مبارزه در دنیا، گام بردارد.
این گفته رهبری فصل الخطاب خوبی برای این روزهای سیاست خارجی ایران است: «جمهوری اسلامی این افتخار را برای خودش باید حفظ کند که علناً، صریحاً علیه ظلم حرف بزند، چه این ظلم در مناطق اشغال‌شده‌ی به وسیله‌ی صهیونیستها باشد، چه در کشور یمن و بمباران مردم یمن باشد، چه در بحرین باشد، چه در هر نقطه‌ی دیگری و چه در میانمار. باید نسبت به این ها جمهوری اسلامی موضع شجاعانه و صریح خودش را اتخاذ کند».
نگارنده قضاوتی در خصوص عملکرد دولت در این خصوص ندارد ولی می تواند گواهی بدهد که یک بار دیگر جریانات مردمی در حرکت های ظلم ستیزانه، از عملکرد دولتمردان جلو افتاده اند. اما باید بپذریم این فاصله، برای نظام ما مطلوب و ستودنی نیست.
