روزنامه نزدیک به عارف: «حسامالدین آشنا مجاهد شنبه است»!
به گزارش جهان نيوز به نقل از مشرق؛ روزنامه آفتاب یزد که از رسانههای نزدیک به محمدرضا عارف بهشمار میرود، در شماره سهشنبه گذشته خود، طی گزارشی با عنوان «تکاپوی مشکوک مجاهدین شنبه» نوشت: حدود ۲۰ روز مانده تا روز تحلیف حسن روحانی و تعیین سرنوشت دومین کابینه او. در گرماگرم گمانهزنیها پیرامون حضور چهرههای جدید در مناصب گوناگون دولتی و در سطح هیئت وزیران، برخی مدیران فعلی نیز به تکاپو افتاده و به میز و صندلی خود چنگ میزنند تا همچنان بر مسند قدرت باقی بمانند. از روسای خرد دولتی گرفته تا مدیران کلان، کسانی که در طول ۴ سال گذشته نتوانستهاند از خود عملکرد مطلوبی بهجای بگذارند و حتی مورد انتقاد کنشگران اصلاحطلب و حامی دولت نیز قرار گرفتهاند این روزها سخت در تلاشاند تا بلکه در کابینه دوازدهم هم مقری برای فرمانروایی داشته باشند! حال آنکه درست در مقابل این مردودین پرتلاش، شاگرد اولهای کابینه قرار دارند که بنا به گفته منابع آگاه به خبرنگار «آفتابیزد»، رخت تردید برای کنشگری در دولت دوم روحانی به تن کردهاند و تاکنون پاسخی به دعوت روحانی برای خدمت مجدد در قوهمجریه ندادهاند. این نشریه اصلاحطلب در ادامه گزارش خود از آقایان «پرویز اسماعیلی» معاون اطلاعرسانی ریاستجمهوری و «حسامالدین آشنا» مشاور فرهنگی رئیسجمهور روحانی بعنوان دو تن از این مجاهدین شنبه نام برده است. آفتاب یزد درباره آشنا مینویسد: آشنا از آن دسته دولتمردانی بوده است که یکی به نعل میزد و یکی به میخ. ابتدا به حمایت از مواضع اصلاحطلبانه رئیس دولت یازدهم و به دفاع از اصلاحطلبان میپرداخت بعد از آنکه اظهاراتش موثر واقع میشد برای تنظیم ph محیط جانب اصولگرایان را میگرفت! در این روزهای منتهی به مراسم تحلیف روحانی هم پرکارتر از همیشه ظاهر شده است. یکی از جنجالیترین مواضعش قیاس دو انتخابات ریاستجمهوری بود که واکنش اصلاحطلبان را به همراه داشت و پس از آن اقدام به توجیه اظهاراتش کرد. مدتی بعد اما تصویری از دستبوسی خود منتشر ساخت و واکنشها را به خود برانگیخت. این اواخر هم محمدرضا عارف را متهم به سهمخواهی از دولت کرد، چراکه عارف بهعنوان نماینده مردم تهران مطالبات رایدهندگان به روحانی را در دیدار خود با رئیسجمهوری بازگو کرده بود. آشنا همان دولتمردی است که گاه در مسیر بیراهه حرکت میکند و خود با دستانش بر چهره خود چنگ میزند. این روزنامه اصلاحطلب در بخش دیگری از گزارش خود نیز به نقل از علی تاجرنیا، نماینده مستعفی مجلس ششم و از فعالان اصلاحطلب مینویسد: «در تبیین رفتار اینگونه دولتمردان باید بگویم که آنها را مجاهدین شنبه مینامم. این گروه از افراد همانند کسانی هستند که وقتی تا روز جمعه نظامیان یک لشکر به رزم و مبارزه میپرداختند، هنگام به اتمام رسیدن این رزم، تازه یادشان میافتاد که باید جنگ میکردند...کسانی که در طول دوران کاریشان نتوانستند از خود عملکرد مطلوبی برجای گذارند، در بزنگاه انتخابات هم منفعلانه عمل کردند و دیده شده که حتی در زمین رقیب یا بازی کرده یا پاس گل دادهاند به رقبا، اما حالا که فعالیتهای دولت قرار است از سر گرفته شود به زمین دولت بازگشتهاند و در دقیقه نود شروع به فعالیت کردهاند! او میافزاید: این افراد غالبا رویکرد محافظهکارانه دارند و قصد دفاع از جریانی چون جریان اصلاحطلبی ندارند و بهطور کلی پویا و نشاطآفرین نیستند همین محافظهکاریشان هم موجب استفاده مجدد از آنها در دولت خواهد شد.[1]
*میتوان به این مسائل از زاویه اختلافات درونگروهی چپها و اعتدالیون نگاه کرد اما نکته حائز اهمیتی که در جنجالهای این روزهای جریان خاص بر سر کابینه دوم رئیسجمهور روحانی وجود دارد این است که مخاطب خاص تمام این انتقادات تند از آقایان آشنا، اسماعیلی، رحمانیفضلی و غیره نه خود این افراد که شخص «رئیسجمهور روحانی» است.
فیالواقع اصلاحطلبان از آنجا که به دلایلی مجبورند تا یک تاریخ مشخص از تمام قیام و قعود رئیسجمهور روحانی حمایت کنند و حتی آشکارترین اشتباهات او را هم افضل اعمال بنامند، لذا از زاویهای دیگر مجبور میشوند که انتقادات خود به رفتارهای دولت و کابینه را به سمت اطرافیان رئیسجمهور و به ضربهگیرها و چهرههای پوششی حوالی او معطوف کنند.
این انتقادات تند البته یک خاصیت مهم دیگر هم برای ستاد جریان سیاسی خاص دارد و آن اینکه اصلاحطلبان از آن رو که میدانند جایگاه مهمی در کابینه دوم رئیسجمهور روحانی ندارند و ایضاً به این جهت که در پایان ۴ سال پیش رو هم کار خاصی با آقای روحانی نخواهند داشت و قصدی هم برای شراکت در سرنوشت او ندارند؛ لذا این انتقادات تند به مثابه امکاناتی عمل خواهد کرد که در بزنگاه موعود برای یک جداسازی بیعیب و نقص اصلاحطلبان از اعتدالیون به کار میآید. به سخن دیگر اینکه در آن روز موعود، مجاهد شنبه اصلی که از نظر اصلاحطلبان کسی جز شخص رئیسجمهور روحانی نیست، مورد اشاره قرار خواهد گرفت و البته اصلاحطلبان نیز به زعم خود بهانههای لازم برای اینکه اعلام کنند ربطی به روحانی نداشتهاند را در اختیار دارند. گفتنیست، قبل از این، حسامالدین آشنا در یک توییت کنایهدار خطاب به محمدرضا عارف، تلویحاً معترض سهمخواهی اصلاحطلبان از کابینه دوم رئیسجمهور روحانی شده بود.[2]
علت این باج خواهی مثلا اصلاح طلبان این است که اعتدال گفتمانی است که چکش کاری نشده و این گفتمانی اصالتی حتی از جنس لیبرالی ندارد لذا از آن روی که در سر به زنگاه امتحان و آزمایش به طرف غرب غش می کند از اصالت دینی خود فاصله می گیرد و کلا این گفتمان تولدش بر اساس کسب قدرت شکل گرفت است از این روی این گفتمان حالت کاسب کارانه به خود گرفته است وبا اعتدال در اسلام فرسخ ها فاصله دارد وناپختگی وانحراف در » به چشم می خورد و اساس آن با همه با ش و بی همه باش است از این رو این گونه دولت را گرفتار رفقای نه با مرام که سهم خواه کرده است از این رو این جمله را باید تکرار کرد که ای گفتمان آینده ندارند چرا که یا باید رومی روم یا زنگی زنگ با شیم.