دکتر حسین راغفر معتقد است که تحریم اقتصادی بزرگترین فرصت تاریخی برای کشور است تا بتواند بر محور تولید ملی، تنگناها و محدودیت داخلی اقتصاد را برطرف و رشد اقتصادی و رفاه را افزایش دهد و این زمینه مناسبی برای صنعتی شدن اقتصاد است.
کارشناس اقتصادی اصلاحطلب در گفتگو با جهان نیوز:
به دنبال واردات هستند، این سرمایهگذاری نیست/ دولت برای ورود به دوره پساتحریم برنامهای ندارد
مشکل اساسی ما تحریم ها نیست، ساختارهاست
25 فروردين 1395 ساعت 13:11
دکتر حسین راغفر معتقد است که تحریم اقتصادی بزرگترین فرصت تاریخی برای کشور است تا بتواند بر محور تولید ملی، تنگناها و محدودیت داخلی اقتصاد را برطرف و رشد اقتصادی و رفاه را افزایش دهد و این زمینه مناسبی برای صنعتی شدن اقتصاد است.
گروه اقتصاد جهان نیوز ـ کارشناسان معقتدند تا زمانی که ساختار اقتصادی کشور اصلاح نشود هیچ تحولی در نظام اقتصادی رخ نخواهد داد. تحریم ها هرچند در دوره ای سبب ایجاد بی انگیزگی در سیستم اقتصادی کشور و خروج از چرخه رقابت در بخش تولید شد اما به تنهایی عامل همه مشکلات کشور نیست. این در حالی است که دولت یازدهم غالب مشکلات اقتصادی کشور را ناشی از تحریم ها عنوان می کرد. دولتمردان معتقدند کشور در آستانه خروج از شرایط تحریم های اقتصادی است در حالی که دولت برای ورود به این دوره برنامه ای ندارد. آزاد شدن پول های بلوکه شده می تواند منشاء سرمایه گذاری و تولید شود در حالی که دولت به نظر می رسد برنامه ای برای آن ندارد.
دکتر "حسین راغفر" در این باره می گوید:« قطعا رفع تحریم ها فضای مناسبی را برای کشور فراهم می کند اما آیا ما برای ورود به این فضا و استفاده مطلوب از آن آمادگی لازم را داریم؟ آنچه در این خصوص به خوبی مسلم است، اینکه دولت برای ورود به این فضا و استفاده از آن هیچ برنامه ای ندارد. در کنار این مساله اشکال در ساختارها از جمله موانع اصلی برای استفاده از فرصت های به وجود آمده در دوره لغو تحریم هاست. در نتیجه ما نیازمند یک اصلاحات ساختاری گسترده هستیم و متاسفانه این اصلاحات در کشور تاکنون اتفاق نیفتاده و زمینه های نهادی لازم برای این که از این فرصت ها بتوان استفاده کرد هم وجود ندارد.» آنچه در پی می آید حاصل گفت و گوی جهان نیوز با دکتر حسین راغفر، معاون وزیر اقتصاد در دولت اصلاحات است.
انقلاب اسلامی فرصتی بود که هنوز بعد از چهل سال نتوانست تحول اقتصادی ایجاد کند
در دوره پسا تحریم قرار داریم، در این دوره همه منتظر یک اتفاق ویژه هستند، در این میان چه نقشی می توان برای بخش خصوصی و دولتی در این زمینه تعریف کرد؟
اگر منتظر یک اتفاق خوب بعد از لغو تحریم ها هستیم، این اتفاق که نمی تواند در خلاء رخ بدهد، یعنی هر اتفاقی خوب و بدی نیازمند یک بستر و پیش زمینه است. تحولی که قرار است با لغو تحریم ها صورت بگیرد، باید بر روی یک بستر نهادی خاص اتفاق بیفتد و این بستر در حال حاضر آماده نیست. ما تحولات بزرگ دیگری در سی و هفت سال انقلاب را شاهد بودیم که به دلیل نبود همین بستر مناسب نتوانست سبب ایجاد فرصت های طلایی شود. به جرات می توان گفت که خود انقلاب اسلامی خود یکی از همین تحولات بود اما بعد از 4 دهه نتوانست سبب تحولات اساسی شود. یعنی انتظارات ما را نتوانست برآروده کند. در خصوص مساله تحریم ها نیز وضع به همین روال است. به طوری کلی انتظارات هم یک متغیر کوتاه مدت است و نمی تواند در حالی که بستر واقعی روی اقتصاد کشور شکل نگرفته، نتایج ملموس و عملی بدهد. برای این که ما از انتظارات خود جواب مطلوبی دریافت کنیم باید این بستر را ببینیم و آن را فراهم کنیم.
مشکل اساسی ما تحریم ها نیست، ساختارهاست/ تأثیر لغو تحریم ها بر مشکلات ناچیز است
با توجه به این مسائل، مشکل اصلی اقتصاد کشور ما تحریم ها و مسائل اینچنین نیست. قبل از تحریم ها ما مشکلاتی ساختاری در اقتصاد داشتیم که مانع از رشد اقتصادی مناسب و به تبع آن شکل گیری انتظارات مناسب در کشور شده است. البته تحریم ها به این مساله دامن زد اما همه مشکلات و کاستی های سیستم اقتصادی کشور به تحریم ها مربوط نمی شود.
اینکه خطاهای سیاستی خود را به تحریم ها نسبت دهیم، غلط است. تحریم ها فقط تسریع کننده بودند. به نظر من کاهش یا لغو تحریم ها خیلی ناچیز در رفع مشکلات اقتصادی مؤثر است. نداشتن منابع مهم نیست. بلکه مهم آن است که وقتی منابع درآمدی داشتیم به نحو احسن استفاده نکردیم چون برنامه نداشتیم. چرا که فساد در نظام تصمیم گیری بالاست و منابع را به سمت بخش های غیرمولد و واردات سوق می دهد. رفع تحریم ها می تواند وضع اقتصادی کشور را بهبود بخشد اما اگر توجهی به تولید داخل نگردد و منابع حاصل صرف واردات گردد، در بلند مدت وضع اقتصادی بدتر خواهد شد. رفع تحریم ها فقط در حدود ۵ درصد از اقتصاد کشور را سامان می دهد و ۹۵ درصد آن منوط به اتخاذ سیاست های درست اقتصادی در کشور است.
دولت برای ورود به فضای پس از تحریم هیچ برنامه ای ندارد
شما معتقدید که تحریم ها نمی تواند تاثیر خاصی در اقتصاد و بهبود شرایط بگذارد؟
قطعا رفع تحریم ها فضای مناسبی را برای کشور فراهم می کند اما آیا ما برای ورود به این فضا و استفاده مطلوب از آن آمادگی لازم را داریم؟ آنچه در این خصوص به خوبی مسلم است، اینکه دولت برای ورود به این فضا و استفاده از آن هیچ برنامه ای ندارد. در کنار آن نیز ساختارها از جمله موانع اصلی برای استفاده از فرصت های به وجود آمده در دوره لغو تحریم هاست. در نتیجه ما نیازمند اصلاحات ساختاری گسترده در نظام اقتصادی هستیم و متاسفانه این اصلاحات در کشور وجود ندارد و زمینه های نهادی لازم برای این که از این فرصت ها بتوان استفاده کرد، وجود ندارد به صرف این که تحریم ها اگر رفع شود و طرف های مقابل به تعهدات خود عمل کنند، هیچ دلیلی وجود ندارد که این شرایط سبب بهبود اقتصاد کشور شود چرا که نهادها به تناسب کار نمی کنند و با مشکلات جدی برای رفع این مشکلات نداریم و فقط در تغییر برخی از مولفه ها و متغیرها نمی توان انتظار داشت که این مسائل حل شود.
همه به دنبال واردات کالا هستند، این سرمایه گذاری نیست
برخی معتقدند با لغو تحریم ها انقلابی در ورود سرمایه گذاران خارجی به کشور اتفاق می افتد.
ما ظرفیت های اقتصادی بالایی در زمینه سرمایه گذاری داریم اما برنامه ای برای این مساله وجود ندارد. خیلی ها استقبال می کنند که بازار گسترده ای در اختیار داشته باشند. یعنی در این شرایط همه به دنبال دسترسی به بازار گسترده ایران هستند و این مساله منجر به سرمایه گذاری نمی شود. در واقع همه به دنبال وارد کردن کالا به کشور هستند که این اصولا سرمایه گذاری نیست بلکه یک بازار پر مصرف و پرسود محسوب می شود. در واقع فقط بخش خدمات رونق پیدا می کند در زمینه تکنولوژی سرمایه گذاری اتفاق نمی افتد و اتفاق خاص دیگری رخ نمی دهد.
کد مطلب: 484797