جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 29 Mar 2024
 
۱

فردوسی پور: دایی توهم دارد

دوشنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۶:۲۰
کد مطلب: 494649
امشب آخرین نود در لیگ پانزدهم خواهد بود بازخوانی یکی از مصاحبه های قبلی عادل فردوسی پور خارج از لطف نیست.
به گزارش جهان به نقل از افکارنیوز، عادل فردوسی پور در مصاحبه شش سال قبل خود با ابراهیم افشار در همشهری تماشاگر صحبت های جالبی را بر زبان آورد که بخش پایانی آن را با هم می بینیم.

 

 *به اصول زبان فارسی پای بند هستی؟ مثلا وسواس داری که واژگان لاتین و عربی کمتری قاطی دایره لغات برنامه 90 کنی؟ یا نه مثل نسل امروز این چیزها برایت مهم نیست؟ اصلا کارکرد 90 را در حوزه «زبان شناسی» ارزیابی کرده ای؟

زبان برایم مهم است اما شاید نه به طور کامل و آن طور که شایسته است. هر از چند گاهی از واژه های بیگانه استفاده می کنم که غیرارادی است، مثل پارادوکس که می توانستم از تناقض استفاده کنم. سعی دارم تواتر استفاده از لغات غیرفارسی را کمتر کنم.

 

 *مثلا نوشته های سهراب سپهری را درباره واژگان فوتبالی خوانده ای؟ آنجا که به استفاده از گلر و کرنر اعتراض دارد و می گوید ما هم بهتر است مثل عرب ها و ترکیه ای ها جایگزین مناسبی برای واژه های فوتبالی مان داشته باشیم.

مطلب سهراب را در «کیهان ورزشی» خوانده ام. راستی اگر سهراب سپهری زنده بود می توانست در برنامه 90 به عنوان یک کارشناس حاضر باشدت. حیف شد! زبان فارسی مثل زبان عربی از هجوم لغات بیگانه در امان نمانده است. فکر می کنم ما هم نباید مثل عرب ها اصرار داشته باشم تا برای هر لغتی معادل پیدا کنیم. کرنر را هر کاری کنیم کرنر است؛ همان طور که هلی کوپتر، هلی کوپتر است و نه چرخبال و بالگرد، کامپیوتر است نه رایانه. لغتی که جا افاده را به زعم من نمی توان معادل سازی کرد.

 

 *بیا برای گریز از گنده گویی یک وله پخش کنیم. یک سوال مدل میرمیرانی: فرق بین رخت آویز و علی دایی، آویشن و قلعه نویی و قزل آلا و حاج رضایی چیست؟

علی دایی را واقعا قبول دارم. خیلی ها این جوری تصور می کنند که من و دایی دشمن خونی هم هستیم. اما لااقل من چنین احساسی ندارم. به عنوان یک هم دانشگاهی احترام فوق العاده ای برایش قائل هستم. بدون تردید او را در تمام کشورها به عنوان مظهر و سمبل فوتبال ایران می شناسند. درست است که به نظر من این توهم را دارد که همه دشمنش هستند مگر آن که خلافش ثابت شود. اما شخصیتی قوی و محکم دارد و با اراده و انگیزه و خواست بالایش توانسته به این مدارج برسد. بازیکنانی به مراتب بااستعدادتر از او به گردپای موفقیت هایش نرسیدند. امیر قلعه نویی را به لحاظ فنی یکی از بهترین مربیان ایرانی می دانم همین اظهارنظر من کافی است. امیر حاج رضایی را همچون پدرم دوست دارم. واژه های شخصیت، متانت، پاکی و بزرگ منشی را می توان با این شخص معنا کرد. این قدر دوست داشتنی است که واقعا نمی توان او را با کسی مقایسه کرد. راستش نمی دانم آویشن چیست(!) و جواب سوال های میرمیرانی وار را هم بلد نیستم. خود او بهتر می داند.
 

 *راستی خانمت هم 90 را نقد می کند؟

بالطبع از نظرهای او هم استفاده می کنم.
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *