عصر ایران :
گفته مي شود مصلحان و احياگران ديني در عرصه‏ احیاگری با دو تشخیص مهم روبرو هستند؛ «تشخیص درد» و« تشخیص درمان».

بدین ترتیب، اساس كار احیاگری را می‏ توان در «دردشناسی» و «درمان‏گری» خلاصه كرد. شهيد مطهري كه شاگرد برجسته مكتب امام خميني(ره) بود احياگري از اين جنس بود كه هم درد را تشخيص داد و هم به درمان آن تلاش كرد.

او هنگامي كه خرافات قديم و عارضات جديد دامن اسلام را آكنده بود هم شانه پيرجمارن در تلاشي خستگي ناپذير به بازخواني و بازسازي مفاهيم بنيادين دين درچارچوب فهم و درك زمان پرداخت و چنان كرد كه پس از گذشت سالها هنوز بوي طراوت و تازگي از انديشه مطهرش پيداست.

مطهری وجود خرافات و بدعت‏ها و تحریف مفاهیم دینی را از جمله آفات جامعه‏ اسلامی می‏دانست، لذا پیشنهاد می‏كرد كه تفكر دینی باید اصلاح شود و اصول و مبانی مذهبی به صورت صحیح ، واقعی و متقن به افراد تعلیم داده شود.

از منظر تفكرو انديشه مطهري احیاگری دینی یعنی زدودن غبار خرافه ، بدعت و تحریف از چهره‏ دین و عنایت به جنبه‏های مغفول و پیراستن زواید. بنابراین، احیاگری، مسبوق و از پی عارضه‏ای كه نصیب دین می‏شود، معنا مي يابد و درست به همين جهت است كه احیاگری و اصلاح‏گری بسی سخت و جان كاه، اما لازم و ضروری است .

شهيد مطهري اين راه دشوار را با كوششي سخت پيمود تا به همه رهروان راه حق و حقيقت بگويد كه مبارزه با خرافات و احياي تفكر اسلامي زمان نمي شناسد، چه امروز نيز جامعه بازهم با مصائب و مشكلاتي از اين دست مواجه است.

اكنون هستند افراد و اشخاصي كه باورهاي ناراست و نادرست خود را به نام دين و ظهورحضرت قائم(عج) سكه مي زنند و آنچنان در اين مسير بدعت هاي عجيب و عارضات غريب مي تراشاد كه تو گويي خود از پس پرده غيب خبري دارند.

و عجيب تر آنكه اين جماعت راه نابلد بي هيچ نگاهي و توجه اي به روايات ،احاديث و تفكربزرگان دين و فقاهت در حوزه هاي علميه، يكسره برطبل تفكرباطل خويش مي كوبند و دراين راه استفاده از هر رمال و مرتاض و جنگيري را نيزمباح مي دانند. وجود چنين خطري است كه لزوم احياگري و بازخواني مناسب انديشه ديني را دو چندان مي كند.

آسيبي كه جامعه از تفكرات انحرافي و التقاطي ديده بارها بيشتر از مواجه با انديشه مخالفان و معاندان بوده است.تاريخ معاصر ايران شواهد بسيار دارد كه نشان مي دهد انديشه هاي كج پايه و غلط ،هزينه هاي سنگيني را به مردم تحميل كرده است. شهادت احياگر بزرگي همچون مطهري خود نمونه اي از اين دست است. شهيد مطهري را كافران و معاندان نكشتند بلكه كساني كشتند كه تصور مي كردند با اين كار به دين خدمت مي كنند! چنانكه ابن ملجم نيز وقتي فرق «مولاي عدالت» را شكافت چنين تصوري داشت.

رشد تفكرانحرافي بسيار خطرناك است و پيامدهاي ناشناخته و ناگواري دارد چراكه«توهم خود حق پنداري» تابدانجا پيش مي رود كه حتي در مقابل خود حق و حقيقت نيزمي ايستد . و درست به جهت همين اهميت است كه امروزه جامعه ايران بيش از هر زمان ديگري به احياگران و مصلحان بزرگ ديني همانند شهيد مطهري نيازوافر دارد تا جن زدگان نفرين زاده اي كه تمامي عرصه هاي عمومي و خصوصي را با اسطرلاب مهملات باطل خود تحليل مي كنند، بر سرجاي خويش بنشانند و راه خانه خدا را به نسل هاي پسيني نشان دهند.