نویسنده که البته تا رمان نویس شدن ژورنالیستی هم فاصله زیادی دارد، به علت گیجی ناشی از سیلی‌های پی در پی به "حلقه فتنه" در دولت مورد حمایت‌اش، تنها در میان کلمات تلو تلو خورده است.

سرویس سیاست جهان‌نیوز - ابوذر علوی تبار: آنان که گزارش روزنامه اصلاح طلب «اعتماد» با عنوان «حلقه نه» را خوانده اند پس از خستگی مفرط از تکراری بودن کلمات و جملات، دستگیرشان شده است که با چیزی جز سناریونویسی آن هم از نوع سردرگم آن مواجه نبوده اند.

نویسنده که البته تا رمان‌نویس‌شدن ژورنالیستی هم فاصله زیادی دارد، به علت گیجی ناشی از سیلی‌های پی در پی به "حلقه فتنه" در دولت مورد حمایت‌اش، تنها در میان کلمات تلو تلو خورده و بدون اینکه حتی یک کلمه از محتوای ماجرای ساختگی‌اش به خواننده خبررسانی کند و اطلاعات به اصطلاح دست اولی ارایه کند، دائما عنوان جعلی‌اش را تکرار کرده تا در ذهن مخاطب ریشه کند؛ غافل از آنکه هر خواننده‌ای متوجه فقر خبری نوشته و حرکت کورکورانه نویسنده در تاریکی مطلق می‌شود و این برای حامیان دولتی که رئیس‌اش مدعی تخصص امنیتی است خیلی زشت است.

در اثبات دروغگو و خیال پرداز بودن نویسنده، همین بس که ساختمان تشکیلاتی «هشت بهشت»، دفتر مرکزی جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی است. دبیرکل این جمعیت دکتر علیرضا زاکانی به عنوان یکی از افراد اصلی ضد فتنه خصوصا از استیضاح فرجی دانا تا رأی عدم اعتماد به آشتیانی، شنبه شب ـ یعنی دقیقا زمانی که نویسنده اعتماد مدعی برگزاری جلسه نمایندگان علیه فرهادی در این ساختمان شده است ـ میهمان مناظره زنده تلویزیونی درباره تحقیق و تفحص از دانشگاه آزاد بوده و اساسا نمی توانسته حلقه مورد ادعای خبرنگار اعتماد را میزبانی کند، مگر آنکه داستان بعدی "روزنامه عدم اعتماد" درباره قدرت طی الارضی اصولگرایان باشد!

تحلیل کارشناسان علوم ارتباطات از این نوع ادبیات نگارشی که در قالب گزارش ـ و نه خبر ـ به مخاطب ارائه می شود، آن است که نویسنده برای القای سناریوی دلخواه خود به افکار عمومی، تلاش می کند با بهره گیری از کشش داستانی و تعبیرها و توصیفات خواندنی، اطلاعاتی نامرتبط و کذب را به هم پیوند دهد.

اینگونه داستان‌سرایی‌ها یادآور دورانی است که «اکبر گنجی» قصه های سیاسی ـ پلیسی خود را با آب و تاب می نوشت و روزنامه هایی نظیر «صبح امروز» به مدیرمسؤولی سعید حجاریان، که میدان‌دار عملیات روانی در دوره اصلاحات و بحران‌سازی‌های هر روزه بودند آن را تیتر اصلی صفحه اول خود قرار می دادند.