وقتی سریال به سرعت از لحظه لغزش مختار میگذرد، یعنی که تلویزیون نیز به فرار مختار از این لحظه، کمک میکند و لابد بعدا سعی دارد تا بر انتقامگیری مختار از قاتلان حسین پس از عاشورا تأکید کند و از این طریق از مختار یک قهرمان بسازد،
(نوشته نعمتالله صادقی و سید محمد حضرت موسوی) که در سال 1382 توسط مرکز پژوهشهای اسلامی صدا و سیما منتشر شده (و احتمالا یکی از متون اصلی تحقیقی نگارش فیلمنامه مختار بوده) نیز آمده است و چندان اختلافی در آن نیست.
در اندیشه شیعی، این همه تلاش به یکی از آن سی سرباز حسین نمیرسد که شب عاشورا از لشگر کوفه به لشگر حسین آمدند.
الرحمن الرحیم. از حسین بن علی بن ابی طالب به بنی هاشم، اما بعد، هر کس از شماها به من ملحق شود به شهادت میرسد، و هرکس بازماند به جایگاه فتح و پیروزی نخواهد رسید. والسلام.)
اصولا چه نیازی است به ساخت سریال در باره مختار. اینهمه موضوع هست که در باره آن هیچ نمیدانیم، سلمان هست و تاریخ قرون اولیه هست و تاریخ شکستهای دو سده اخیر و پیروزی درخشان امام خمینی و... و رسانه دست روی چیزی گذاشته که هیچ نمیتواند بگوید، جز برخی اطلاعات اضافی
ایرانی)، بهعنوان وجدان جمع و سریال، مختار را سرزنش نکرد و مختار خود دچار تردید نشد، بلکه با استواری سخن گفت و نظری داد که بر ابهامها افزود، تا ما نتوانیم با قاطعیت مختار را سرزنش کنیم و این نقص در بنیان سریالی است که بناست چند ده قسمت دیگر از مختار را نشان دهد که انتقام خون حسین(ع) را با کشتار قاتلان آن حضرت میگیرد. ولی در اندیشه شیعی، این همه تلاش به یکی از آن سی سرباز حسین(ع) نمیرسد که شب عاشورا از لشگر کوفه به لشگر حسین(ع) آمدند.
برونسيان