چندی پیش یکی از ورزشکاران قایقرانی در سفر به پرتغال پس از رسیدن به فرودگاه به طرز عجیبی ناپدید شد.

به گزارش جهان به نقل از باشگاه خبرنگاران، شروین پاکدلان ملی پوش کانوئیست تیم ملی نوجوانان پس از ناپدید شدن در فرودگاه، به اردوی تیم ملی بازنگشت تا کماکان شائبه و شایعه پناهندگی وی باقی بماند.

پس لرزه‌های این پناهندگان کماکان ادامه دارد و ما معتقدیم فدراسیون با مسئولانی که همراه تیم بوده‌اند برخورد کند، اما هر وظیفه ای به کسی محول شده و برای برکناری مربی توجیهی وجود ندارد.

گفته می شود که مربی تیم کانو نوجوانان به دلیلی این اتفاقات از سمت خود بر کنار شد.

کرمی : من مقصر پناهندگی شروین پاکدلان نبودم

کرمی مربی تیم ملی قایقرانی به خبرنگار ما دراین باره گفت:: هنگامی که گذرنامه را به ورزشکاران می دادم تا از گیت فرودگاه عبور کنند من نفر آخر بودم که از پلیس فرودگاه رد شدم و پس از رد شدن از گیت فرار کرده بود.

وی افزود: این مورد نمی‌دانم چه ربطی به من داشت، زیرا تیم ملی به همراه سرپرست و حراست عازم شده بود و در کل گویی دیواری کوتاه تراز دیوار من پیدا نکردند و مرا مقصر فرار او دانستند.

کرمی در ادامه اظهار داشت: حتی شماره منزل پاکدلان را هم نداشتم و از بقیه ورزشکاران گرفتم و تماس گرفتم آنها هم اظهار بی اطلاعی کردند اما مسئله ای که مطرح است ۱۷ سال سابقه کاری من بود که به این سادگی فدراسیون زحماتم را نادیده گرفت و مرا از کادر فنی برکنار کرد و با این حرکت فدراسیون مربیان و سایر ورزشکاران دیگر هم مشاهده و مقایسه ای انجام می دهند سپس برای آینده ماندن در این ورزش تصمیم می گیرند زیرا با این برخورد فدراسیون، نشان داد که ما امنیتی حداقل در کارمان نداریم.

وی افزود: به جای اینکه به حمایت از من بپردازند مرا اخراج کردند و من به عنوان یک مربی این گله را دارم زیرا حتی یک تماس هم گرفته نشد که در مورد این مسئله مذاکراتی داشته باشیم و در نامه‌ای که به هیئت استان ها در خصوص لیست مربیان فکس شده بود اسم من نبود.

کرمی در خصوص پیگیری این مسئله تصریح کرد: وقتی مسئله را پیگیر شدم، اعلام کردند که رئیس فدراسیون گفتند که فعلا با توجه به فشارهایی که از وزارت ورزش به فدراسیون آمده بنده نباید در کادر فنی باشم که این برخورد برای من به عنوان مربی ناشایست بود.

مربی تیم ملی کانو در ادامه بیان کرد: در هر صورت قضاوت را می گذارم به عهده چشم‌های مردم و با چشم‌های اشکبار ورزشکارانم خداحافظی کرد.

کرمی در خصوص دیپورت این پاروزن خاطر نشان کرد: قوانین اتحادیه اروپا تغییر کرده است و به احتمال زیاد این ورزشکاران را محاکمه می کنند که اگر دلایل کافی برای این اتفاق نداشته باشد مجدد به تهران باز می گردد.

وی تاکید کرد: تنها دفاعی که بنده از او کردم این بود که او از نظر فنی قوی بود و با توجه به تست زنی های متعدد وی این نظر را دادم.

کرمی در ادامه یادآور شد: با حضور نیافتن این پاروزن ما فقط توانستیم در یک مسابقه شرکت کنیم و شایعه های فراوانی هم در فدراسیون بود تا بنده را مقصر جلوه بدهند اما این ورزشکار هنگام گرفتن سند معتبر برای رفتن به مسابقات به من مراجعه کرد و گفت پدرم مریض است و سند خانه ما در گرو بانک است، در هر صورت موافقت نکردم و او به رئیس فدراسیون برای گرفتن تخفیف مراجعه کرد و صحبتی برای دفاع از او از طرف من صورت نگرفت.

وی در ادامه اظهار داشت: بارها این مسئله در فدراسیون قایقرانی اتفاق افتاده است که یکی از آنها در زمان علی قلمسیاه بود که در مسابقات که سال ۸۰ بود تیم کانوپولو عازم لهستان شد و از ۱۲ پاروزن ۱۰ نفر آنها پناهنده شدند که سر این مسئله رئیس فدراسیون استعفا داد و بعد از آن در زمان ریاست دنیا مالی طبق سنت قبلی عده ای پناهنده شدند اما پس از آن این مسئله تمام شده بود اما به صورت عمیق باید به این جریان نگاه کرد و کنار گذاشتن مربی را کسی باور نمی‌کند.

کرمی در خصوص سابقه خودش در قایقرانی خاطر نشان کرد: ۱۷ سال زندگی ام را برای حضور در عرصه قایقرانی گذاشتم و هزینه‌هایی که فدراسیون برای بنده به عنوان مربی کرده و دوره‌های مختلفی که با کلی هزینه پشت سر گذاشتم از طرفی و اخراج بنده از کادر فنی سر این قضیه شگفت زده ام کرد.

وی در پایان اظهار کرد:مربیان قایقرانی فقط بخاطر علاقه است که مانده‌اند و چیزی که از دل آنها شنیده ام حقوق غیر مکفی و نداشتن وابستگی به حقوق فدراسیون است همچنین بیمه و مسائل و حاشیه های خود فدراسیون هم که از طرفی دیگر است.

سرنوشت معلمی که عشق داد به ورزشکار و پارو را به دستش داد تا پرچمش را بالا ببرد موجب افتخار کشورش باشد اینگونه شد...

که بعد از ۱۷ سال کار مفید به خاطر شاگرد بی تدبیرش بر کنار شد...