جمعه ۱۴ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 3 May 2024
 
۵
۶

واكنش‌ها به دروغ‌سازی روزنامه خانوادگی هاشمی

چهارشنبه ۲۰ خرداد ۱۳۹۴ ساعت ۰۹:۰۳
کد مطلب: 427100
چندی پیش تاریخ مطبوعات كشور با اتفاقی كم‌نظیر مواجه شد؛ یكی از روزنامه‌های كشور در دفاع از آرمان‌های حزب و جریان سیاسی حامی خود، مصاحبه‌ای را به نام عباس‌عبدی، فعال اصلاح‌طلب منتشر كرد، اما بعداً مشخص شد كه این چهره سیاسی اصلاً چنین مصاحبه‌ای را با این روزنامه انجام نداده است!
واكنش‌ها به دروغ‌سازی روزنامه خانوادگی هاشمی
به گزارش جهان به نقل از جوان، انتشار این مصاحبه كذب و سپس جوابیه عباس عبدی و به دنبال آن امتناع رسانه مربوطه از انتشار این جوابیه، خطری را متوجه اعتماد عمومی نسبت به صحت و صداقت مطالب رسانه‌های كشور كرده است؛ خطری كه صاحبان اندیشه حوزه رسانه را هم به فكر فرو برده است!

دعواها و كشمكش‌های سیاسی معمولاً از تبعات حزبگرایی در كشورهاست اما داستان آنجایی بغرنج می‌شود كه در این مجادله سیاسی، كار به اعمال غیرحرفه‌ای، انتشار مطالب كذب و ارائه آن به مردم از طریق ابزار رسانه كشیده شود.

اخیرا عباس عبدی، فعال اصلاح‌طلب در گفت‌وگو با روزنامه «اعتماد»، تفكر آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی را بحران‌ساز توصیف كرده و به شدت وی را مورد نقد قرار داده است. به طور طبیعی روزنامه منتسب به خانواده آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی چنین نقدی را برنمی‌تابد و در پی آن در تاریخ ۱۰ خرداد مطلبی در صفحه ۶ این روزنامه منتشر می‌شود كه تیتر، تصویر عباس عبدی و بخشی از متن مصاحبه آن نیز به صفحه اول آن می‌آید، عبدی اما در روز دوشنبه با انتشار بیانیه‌ای هرگونه مصاحبه با روزنامه مربوطه را تكذیب و اعلام می‌كند: «‌این روزنامه در ۱۰ خرداد خبری به كلی جعلی را از بنده منتشر كرده است.» با این حال تاكنون این روزنامه از انتشار تكذیبیه سر باز زده است!


حالا این داستان به اشكال مختلفی تفسیر می‌شود، از یك‌سو افرادی چون كامبیز نوروزی، مدرس حقوق مطبوعات این اتفاق را نتیجه اشتباه سهوی خبرنگار روزنامه مربوطه در برقراری تماس با یكی از معاونان وزارت معدن به جای عباس‌عبدی و مصاحبه با او می‌داند و برخی دیگر همچون حسین‌كربلایی، دبیر اجرایی و نایب‌رئیس انجمن روزنامه‌نگاران مسلمان یا تقی دژاكام، روزنامه‌نگار نیز این اتفاق را عمدی تلقی می‌كنند.

در این رابطه تقی دژاكام، روزنامه‌نگار در گوگل پلاس خود در مطلبی با تیتر «‌خاطره جعل‌سازان به مصاحبه‌سازی روی آورده‌اند!» ‌نوشته است: «‌تصور كنید هرچند تصور سختیه. روزنامه كیهان یا جوان یا خبرگزاری فارس یا مشرق یا رجانیوز مصاحبه‌ای منتشر كرده‌اند با یك شخصیت معروف خودمان مثلاً آقای الف - ب. عكسش را هم كنار خبر كار كرده‌اند. این مصاحبه چون آبرو و حیثیتی برای اصولگراها و حزب‌اللهی‌ها نگذاشته، حسابی سر و صدا كرده است و تیتر یك روزنامه‌های زنجیری اصلاح‌طلب شده است و در سایت‌هایشان حسابی درباره‌اش صحبت كرده‌اند. خب سوژه كمی نبوده است! حالا آقای الف - بای مزبور، نامه سرگشاده نوشته به روزنامه یا خبرگزاری اصولگرای منتشركننده این مصاحبه و به شدت اعتراض كرده كه من كی با تو مصاحبه كرده‌ام كه این حرف‌ها را زده باشم. منبع مزبور هم نوشته كه منظور ما از «الف – با» شما نبودی بلكه یك الفبای دیگه بوده. حالا بگذریم كه اگر منظور این بوده، چرا عكس دو ستونی بزرگ او را كنار خبر در صفحه اول كار كرده‌اند و اصولاً الفبای دیگر مگر ارزش خبری یا ارزش شهرت یا مرجعیت سیاسی - اجتماعی داشته كه با او مصاحبه كرده‌اند؟!

سؤال این است: رفتار و واكنش اصلاح‌طلبان با چنین گاف بسیار بزرگ و دروغ آشكار رسانه‌ای چه می‌بود؟ اینها را نوشتم تا قشنگ برای اونها جا بیفتد كه چه گند بزرگی زده‌اند و روزنامه درجه چندی كه كاری جز پاچه‌خواری هاشمی و خاندان رفسنجانی ندارد، به خودِ به اصطلاح اصلاح‌طلب‌شان هم رحم نكرده‌اند و مصاحبه جعلی با او ترتیب داده‌اند. حالا ببینید كه چه جعلیاتی به دشمنانشان كه حزب‌اللهی‌ها و انقلابی‌ها و دلبستگان به نظام وامام و رهبری و... باشند، نسبت می‌دهند.

در عین حال سخنگوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در گفت‌وگو با «جوان»‌ تأكید كرد كه در صورت وقوع اشتباه، رسانه مربوطه باید شجاعت پذیرفتن اشتباهش را داشته باشد. حسین نوش‌آبادی به «جوان» می‌گوید: «‌براساس قانون و صراحت اصل ۲۴ قانون اساسی، مطبوعات در بیان مطالب آزاد هستند مگر اینكه مخل مبانی اسلام و تضییع حقوق عمومی باشد؛ ‌مطبوعات آزاد هستند اما آزادی مسئولانه و متعهدانه كه در چارچوب قوانین و رعایت حریم‌ها باشد. اگر نشریه‌ای اقدام به انجام یك مصاحبه كرده باشد كه بعد مشخص شود فردی كه با او مصاحبه شده فرد دیگری بوده و اشتباهی صورت گرفته است باید به هر حال شجاعت پذیرفتن اشتباهش را داشته باشد.»

سخنگوی وزارت ارشاد ادامه می‌دهد: «‌قانون مطبوعات می‌گوید اگر متنی خلاف واقع منتسب به فرد خاصی نوشته شده باشد، فرد ذی‌نفع و ذی‌حق این حق را دارد كه اعتراض خود را منعكس كند و صاحب نشریه و مدیرمسئول هم باید پاسخ آن فرد را در همان صفحه یا شماره بعد بلافاصله چاپ كنند. این یك امر متداول و قانونی است. اینكه روزنامه مربوطه این كار را نكرده است باید دید چه دلایلی دارد.»

در عین حال حسین كربلایی، دبیر اجرایی و نایب‌رئیس انجمن روزنامه‌نگاران مسلمان در گفت‌وگو با «جوان»‌ نظر كم و بیش متفاوت‌تری دارد: « قطعاً این اقدام عمدی بوده است. از نظر بنده این قبیل كارها، روتین خط سوم جریان فكری یا اصلاح‌طلبان و دوم خردادی‌ها است؛ یعنی آنها به انحای مختلف سعی می‌كنند نقطه نظرات خود را مطرح كنند. این اقدام قطعاً سهوی نبوده بلكه عمدی بوده است.» به گفته كربلایی، امروزه رسانه‌ها عملاً آمده‌اند و نقش احزاب را بازی می‌كنند و عمدتاً هم هر كدام به یك جریان و خط فكری وابسته هستند و تریبون و ارگان آنها محسوب می‌شوند. نشریه مربوطه هم خط فكری جناح اصلاح‌طلب و دوم خرداد را در جامعه تسری می‌دهد، ‌به همین خاطر است كه آنها نقش خود را این‌گونه ایفا می‌كنند.

نظرات درباره این اتفاق نادر تاریخ مطبوعات كشور بسیار است، اما آنهایی هم كه به سهوی بودن این اقدام روزنامه اصلاح‌طلب اعتقاد دارند معتقدند كه اگر رسانه مربوطه از درج این تكذیبیه كه بی‌شك حق قانونی ذی‌نفع - عباس عبدی‌- و تكلیف قانونی و اخلاقی نشریه است، خودداری ‌كند، این استنكاف، ابعاد بدتری به اصل اشتباه می‌دهد؛ این مسئله حتی می‌تواند منجر به ایجاد شبهاتی درباره سایر مصاحبه‌ها و خبرسازی‌های برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب ‌شود اما مهم‌تر از هر چیز ضربه خوردن بر اعتماد عمومی نسبت به رسانه‌ها و نیز میزان اعتبار كار خبری و روزنامه‌نگاری است؛ اتفاقی كه تبعات چنین رویدادها و تناقضاتی محسوب می‌شود.
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *


Iran, Islamic Republic of
از آرمان جز این نمی شود انتظار داشت
محسن
وای یعنی اگه این ایت الله نبود جهان تعطیل می شد، دوست دارم شدید، یعنی جهان باعث شده خیلی بیشتر دوست داشته باشم
Romania
تو براش بمیر و باهاش محشور شو مگر برای کسی مهمه
به هر کاغذپاره ای نگید روزنامه خیلی فرق بین روزنامه و زردنامه است
یعنی این حرف عبدی تائید است. ولی دیگر حرفهایش دورغ
Romania
روزنامه قبیله ای قرون وسطایی