از خيال پردازي تا واقعيت در بازي آسيايي
چهارشنبه ۲۳ مهر ۱۳۹۳ ساعت ۱۲:۰۹
کد مطلب: 385897
ايستادن بر سكوي پنجم قاره كهن آن چيزي نبود كه بسياري انتظارش را داشتند. امسال هم مثل دوره گذشته رقابت اصلي ما با كشور قزاقستان بود و در روزهاي پاياني قزاق‌ها توانستند از فرصت‌ها استفاده كنند اما ورزشكاران ما نه. همين مسئله موجب شد تا كاروان كشورمان نسبت به بازي‌هاي ۲۰۱۰ از رده چهارم به پنجم تنزل كند.
اگرچه شكوفايي بانوان ورزشكار در اينچئون نسبت به تمامي ادوار گذشته رشد چشمگيري داشت اما اين مسئله هم نتوانست منتقدان را راضي كند. حال آنكه به نظر مي‌رسد برخي از مسئولان وزارت براي آنكه از شدت اين انتقادها كم كنند وعده‌هايي مي‌دهند كه جامه عمل پوشاندن به آنها بسيار دور از واقعيت است.
دكتر احمدي معاون وزير ورزش در اظهارنظري عجيب ادعا كرده كه ورزش ايران پتانسيل برنامه‌ريزي براي كسب مقام سوم بازي‌هاي آسيايي در هشت سال آينده را دارد! ادعايي كه خوشبختانه رئيس كميته ملي المپيك در نشست خبري خود با نگاهي واقع‌بينانه به آن اشاره داشت.
همانطور كه همه مي‌دانند ورزش ايران در بسياري از رشته‌هاي مدال‌آور عملاً حرفي براي گفتن ندارد و جز تك ستاره‌هايي كه بعضاً مدال‌آوري مي‌كنند سايرين تنها براي كسب تجربه و محك زدن خود به رقابت‌هاي آسيايي و المپيك اعزام مي‌شوند. شنا، دووميداني، ژيمناستيك، قايقراني، تيراندازي و دوچرخه‌سواري همان رشته‌هايي هستند كه ورزشكاران‌شان در سايه بي‌توجهي‌ها و نداشتن امكانات كافي از پيشرفت و رسيدن به حق خود باز مي‌مانند.
ولي با شروع تورنمنت‌هايي كه پاي آبروي ورزش كشور به ميان مي‌آيد همه يادشان مي‌افتد كه چه كم كاري هايي رخ داده است. به گفته كيومرث هاشمي سهم ايران از ۱۹۶ مدال توزيع شده در اين رشته فقط ۱۷ مدال بوده و تنها دو مدال‌مان طلا بوده است.
در حالي كه همان قزاقستاني كه منتظر سبقت گرفتن از آن بوديم ۳۵ مدال را از رشته‌هاي اشاره شده درو كرده است. به گفته رئيس كميته ملي المپيك اگر با برنامه‌ريزي دقيق و توجه به تيم‌هاي پايه بتوانيم تعداد مدال‌هايمان در شش رشته فوق را از ۱۷ به ۵۰ مدال برسانيم كاري كرده‌ايم كارستان. توجه داشته باشيد كه تحقق اين رويا نيز تضميني براي ارتقاي جايگاهمان نخواهد بود.
خودتان قضاوت كنيد كدام يك از اين ادعاها با عقل جور در مي‌آيد؟ البته اينكه يكي از معاونان آقاي وزير بخواهد براي تلطيف شرايط كسب موفقيت را به سال‌هاي آتي موكول كند اتفاق عجيبي نيست اما مسئولان انتظار نداشته باشند افكار عمومي به راحتي وعده‌هاي آنها را باور كنند.
سرمايه‌گذاري روي تيم‌هاي پايه و رشته‌هاي مدال آوري چون شنا، ژيمناستيك، دووميداني و. . . مستلزم به كارگيري بهترين نيروها، از ورزشكاران مستعد گرفته تا مربيان درجه يك خارجي، فراهم كردن امكانات لازم و در نظر گرفتن بودجه‌اي مناسب است؛ تنها در اين صورت است كه وعده هاشمي به مرحله عمل نزديك مي‌شود. اهميت دادن به رشته‌هاي مادر خلايي است كه همواره در ورزش ايران حس شده اما هيچ وقت برنامه‌ريزي درست و البته مداوم براي پر كردن خلا انجام نشده است. بايد بپذيريم بازي‌هاي آسيايي اينچئون به پايان رسيده و از هم اكنون بايد به فكر دوره‌هاي بعد باشيم. در صورتي كه مسئولان دست از دادن وعده‌هاي خيالي بردارند و به عمل كردن روي بياورند در سال‌هاي آينده قطعا مي‌توان شاهد پيشرفت ورزش كشور بود.
