چقدر این شعر را دوست داشتم و امروز که تو را در آغوشم دارم ، من نیز برایت همین شعر را زمزمه می کنم:به کس کسونش نمی دم ، به همه کسونش نمی دم ، به کسی نشونش نمی دم..... اما روزی روزگاری تو نیز باید برکت حضورت را به خانه ای ببری که امیدوارم سایه بانش همه عشق باشد و زیر پا فرش وفا پهن
نفس می کشید به زیر خاک کنند به جرم آنکه چون خود انان قرار بود زن شود ،مادر شود و زندگی ببخشد!
حالا همه با هم.....یه دختر دارم شاه نداره/تو خشگلی تا نداره....