به گزارش جهان، سایت خبرآنلاین در یادداشتی به قلم "رضا حسینی جبلی" نوشت: شادی وصف ناپذیر آزادی وبازگشت چهار نفراز فرزندان مرزبانمان پس ازگذشت بیش ازدوماه دلهره و اضطراب که در ایام نوروز مهمان دل هر ایرانی وبخصوص خانواده این عزیزان بود غیر قابل کتمان است درحالی که هنوز دلها ودیده هایمان نگران ومنتظر فرزندپنجم است.

باید قبول کنیم که ایام سختی برهمه ما گذشت، از مسئولین سیاسی نظامی و امنیتی و ریش‌سفیدان محلی و خانواده که درخط مقدم تحمل این نگرانی و پیگیری بودند گرفته تا یکایک ایرانیان که کمترین اقدامشان حضور مجازی در گردهمایی های برگزار شده برای آزادی این عزیزان بود.

اما بنظر می‌رسد به دور از هرگونه تعصب و احساسات و تنها در سایه عقل و منطق توجه به ملاحظات زیر نباید در لابلای این شادی بزرگ به دست فراموشی سپرده شود:

۱- این عزیزان، فرزندان سختی کشیده ما هستند اما قطعاً قهرمان ملی نیستند و نباید با آنان به نوعی رفتار کرد که خود نیز دچار توهم شده و انتظارات‌شان بالاتر رفته و برای دیگران نیز تبدیل به الگو شوند. (مصاحبه ‌های متعدد رسانه های مختلف به ویژه صدا وسیما با آنان نمونه ای از این الگوسازی است)

۲- فرزندان ما آزاد شدگان از دست اشرار هستند ولی الزاماً آزاده به معنی واقعی آن نیستند.

۳- به هیچ وجه با آزادگان جنگ تحمیلی قابل قیاس نبوده واین قیاس، به معنای واقعی قیاس مع الفارق و ظلم بزرگ به آزادگان جنگ تحمیلی است چراکه همه می دانیم آنان در چه شرایطی مجبور به تن دادن به اسارت شدند و اینان در چه شرایطی. شنیده ها (صرف‌نظر از فیلم پخش شده در دنیای مجازی) حاکی از این است که درحال استراحت وبدون درنظر گرفتن کمترین تامین برای خود، اسیر شده اند اگر اینگونه باشد واقعاً جای تعجب وتاسف است، چراکه اگررزمندگان دفاع مقدس نیز اینگونه عمل می کردند دشمن بعثی که از غرب وارد کشورشده بود مرزهای شرقی راهم در می نوردید.

۴- فرزندان ما با این شیوه از اسارت اقتدار نیروهای مسلح جمهوری اسلامی راکه دردنیا زبانزد است مخدوش کردند و معلوم نیست پرداخت تاوان این خدشه برعهده کیست.

بازهم تاکید می کنم بدون هر گونه تعصب واحساسات وفقط وفقط درسایه عقل ومنطق باید با این موضوع برخورد کرد.

شاید بد نباشد که با نیم نگاهی به قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح، قضاوت راجع به عملکرد فرزندان خود را نه برعهده احساسات بلکه به عهده وجدان آگاه و قانون بگذاریم.