به گزارش جهان به نقل از برق نیوز، تقریبا تمامی افرادی که در صنعت برق فعالیت دارند نام پژوهشگاه نیرو را شنیدهاند. مکانی شناخته شده در صنعت برق که اصولا خبرهای زیادی از آن خارج نمیشود.
پژوهشگاه نیرو تا سال ۱۳۸۴ در نوک پیکان حرکت های پژوهشی وزارت نیرو به امور تحقیقات علمی در صنایع مرتبط مشغول بود و محیط با نشاط علمی آن به عنوان سمبل در کشور خودنمایی می کرد.
تا اینکه با روی کار آمد دولت دکتر محمود احمدینژاد و مخالفت دکتر رنجبر، ریاست وقت پژوهشگاه با سیاستها دولت در حوزه برق و انرژی، از جمله تصویب آیین نامه عدم تغییر ساعت ملی در ابتدا مهر ماه و ابتدای فروردین ماه توسط دولت، اوضاع برای اهالی انتهای بلوار دادمان سخت شد تا جایی که مورد غضب ریاست جمهور وقت و به تبع آن دولت نهم قرار گرفتند. این بیمهری به سرعت خود را در تغییر بدنه مدیریتی پژوهشگاه و کم شدن بودجه نشان داد، به گونه ای که به گفته رئیس بعدی پژوهشگاه دکتر موسوی ترشیزی، بودجه در نظر گرفته شده حتی «کفاف فضای سبز مجموعه را هم نمی دهد چه برسد به امور جاری آن».
چندی بعد زمزمه هایی مبنی بر واگذاری پژوهشگاه به یک شرکت خصوصی مطرح شد و حتی به گفته برخی منابع مطلع بخشی از پژوهشگاه که دارای سند مالکیت بود نیز به نام شرکت مپنا شد و تنها به دلیل اینکه بخش عمده ای از زمین های پژوهشگاه نیرو تصرفی بوده و سند مالکیت آنها موجود نبود؛ تمام پژوهشگاه از آن شرکت مپنا نشد. البته در پایان پس از کشمکش های فراوان موضوع فروش این مرکز پژوهشی منتفی شد.
۸ سال گذشته برای ساکنان پژوهشگاه نیرو دوران سختی را رقم زد. کم بودن درآمد و مزایای رفاهی به نسبت سایر ارگانهای وازارت نیرو و کم شدن سهم این مرکز از پروژههای تحقیقاتی و گاها ضعف مدیریت، موجب ایجاد تغییر شگرفی در تمام سطوح پژوهشگاه نیرو شد.
در اواخر عمر دولت دهم با انتصاب یک چهره شناخته شده و محبوب علمی به ریاست پژوهشگاه نیرو امیدهای تازهای در انتهای بلوار دادمان جان گرفت. به گونه ای که به گفته برخی شاهدان با حضور دکتر قاضیزاده در دفتر ریاست پژوهشگاه، گروهی که در فکر کوچ از این مجموعه بودند از این کار منصرف شده و چشم به راه روزهای خوش ایستادند.
با این حال در عمل تغییر چندانی به چشم نیامد و مدیران قبلی در پست خود ابقا شدند. این در حالی است که چندی پیش دکتر قاضی زاده در جمع پژوهشگران مجموعه پژوهشگاه نیرو اعلام کرد حرکت بزرگی در جریان است و از کارشناسان آن مجموعه خواسته بود که در این راه کمک کنند.
شنیده ها حاکی از این است که پژوهشگاه نیرو در حال پوست اندازی است و قرار است از یک مجموعه پژوهشی به یک ارگان نظارتی در امر پژوهش کشور مبدل گردد که هدف آن کمک به بخش خصوصی در راستای تولید علم و تولید ثروت دانش بنیان است. گواه این امر ایجاد یک مرکز رشد در پژوهشگاه نیرو و اختصاص منابع نسبتا زیاد به این مرکز است.
صنعت برق یکی از علمی ترین صنایع کشور است و تبدیل پژوهشگاه نیرو به یک ارگان پژوهشی- نظارتی بزرگ می تواند تاثیر بسیار زیادی در رشد علم و ثروت دانش بنیان داشته باشد و موجب کمک به رونق اقتصادی کشور شود. بنابراین اگر منظور ریاست پژوهشگاه از تغییرات بزرگ موارد مطرح شده باشد می توان به آینده این مرکز مهم وزارت نیرو بسیار امیدوار بود.