تبیین معضل اصلی همایش های علمی انقلاب!
دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۲ ساعت ۱۵:۵۸
کد مطلب: 318091
ریشه این عدم توفیق در کجاست؟ و برای رفع عاجل آن چه باید کرد؟ غفلت در رفع این آسیب ها چه مشکلی برای ما ایجاد خواهد کرد؟
به نظر برخی از کارشناسان، عدم تبیین سؤال همایش و اجمالی بودن درک از آن در ذهن شرکت کنندگان و برگزار کنندگان همایش ها ریشه اصلی این مشکل است. به عبارت دیگر چون موضوعات مطرح در گفتمان انقلاب- به دلیل ماهیت تأسیسی وخاستگاه دینی آنها- در دپارتمانهای علمی دنیا مسبوق به طرح نمی باشند؛ ما با یک مجموعه سؤال و مسائل جدید روبرو هستیم؛ که -قبل از تلاش برای یافتن پاسخ آنها- نیازمند تلاش علمی برای تبیین خود مسئله هستیم.
بسیار اتفاق افتاده است که در یک همایش و نشست سخنران، یا مقاله نویس، موضوع مطرح در گفتمان انقلاب را با موضوعی مشابه در مسائل علمی موجود اشتباه گرفته و همایش را از اهداف برگزاری دور کرده است. به عنوان مثال در برخی از نشست های علمی، مسئله مهم و حیاتی الگوی پیشرفت اسلامی را با مسأله توسعه غربی یکسان انگاشته اند!
اگر این مسأله را به عنوان ریشه مشکل بپذیریم چاره کار "تبیین مسائل انقلاب" است ولی چگونه می توان مسائل انقلاب را تبیین کرد؟ به عبارت دیگر چگونه می توان یک مسأله نو و جدید را از آفت انحلال در مسائل مشابه نجات داد؟
***
با توجه به این آفت؛ شورای راهبردی الگوی پیشرفت اسلامی از ابتدای طرح مسأله الگوی پیشرفت اسلامی- ضمن طرح هشدارهائی نسبت به وقوع این آفت- برای جلوگیری از وقوعش پیشنهاد تغییر در "مهندسی همایش های انقلاب" را مطرح نمود. اساس این پیشنهاد بررسی نسبت میان مسأله انقلاب و "جهت حرکت انقلاب اسلامی" است. بر اساس این پیشنهاد؛ شورای برگزار کننده همایش، می بایست در ابتدای امر، نسبت میان سؤال همایش و "جهت حرکت انقلاب اسلامی" را بررسی کند و سپس در قالب پیشخوان و بروشور و نشست های توجیهی برای شرکت کنندگان به تبیین نسبت میان مسئله همایش و جهت گیری انقلاب اسلامی بپردازد.
لازم به ذکر نیست که برای دستیابی به این منظور مهم، "شورای علمی همایش"، در ابتدای امر ناگزیر است؛ که در ک تفصیلی خود از ماهیت حرکت انقلاب اسلامی را به پیوست اسناد علمی همایش ارائه و سپس در بحث دیگری نسبت میان سؤال مطرح در همایش و جهت گیری انقلاب را تبیین نماید. در مرحله بررسی علمی مقالات هم باید نیمی از امتیاز ارزیابی مقاله به این موضوع اختصاص داشته باشد. با بررسی محصولاتِ بسیاری از همایش های علمی -و مشاهده بی ارتباط بودن محتوای مقاله با سؤال انقلاب اسلامی- ضرورتِ تغییر در مهندسی همایش ها وضوح بیشتری می یابد.
