من، مرتضی احمدی، نه بیمارم نه بازنشسته
چهارشنبه ۱۰ آبان ۱۳۹۱ ساعت ۱۱:۵۷
کد مطلب: 252458
احمدی در این مراسم با بیان آنکه روزگاری غرور ما به کوه های شمیران بود که از هر نقطه شهر می شد آنها را دید گفت: متاسفانه امروز آنقدر آپارتمان سازی و برج سازی در تهران صورت گرفته که دیگر هیچ اثری از آن کوه ها پیدا نیست.
وی در ادامه با همان لحن شوخ و بشاش خود ادامه داد: من، مرتضی احمدی نه بیمارم و نه بازنشسته، بلکه ورزشکارم و هر روز صبح و عصر برنامه منظمی برای ورزش کردن دارم.
این بازیگر پیشکسوت خاطرنشان کرد: می دانم که بهترین پدربزرگ دنیا نیستم اما سعی کردم در کنار مشغله های کاری، زندگی ام را وقف دو نوه و همسرم کنم و خوشحالم که در این روزها که کمتر فعالیت تصویری دارم ، لحظاتم را با این افراد که تمام زندگی من را تشکیل می دهند سپری می‌کنم.
وی با اشاره به خاطره ای از برخورد با مردم گفت: روزی در یکی از خیابان های شهر مشغول راه رفتن بودم که خانمی۶۰ یا ۷۰ ساله به کنار من آمد و گفت آقای احمدی چرا ˈدولا دولاˈ راه می روید؟ و در پاسخ او گفتم طی ۷۰ سالی که افتخار انجام کار هنری را داشتم آموخته ام که به مردم تعظیم کنم و دیگر عادت کرده ام که همواره در حال تعظیم و ارادت به مردمی باشم که همیشه از من حمایت کرده اند.
در پایان مراسم احمدی کیک تولد ۸۸ سالگی خود را که مزین به طرح جدیدترین آلبوم موسیقی وی با نام ˈصدای طهرون قدیم ۲ˈ بود را در میان تشویق حضار برید و برای سلامتی ملت ایران و تمامی هنرمندان دعا کرد.
** آلبوم موسیقی ˈطهران قدیم ۲ˈ میراثی غنی برای آیندگان است
مجید سرسنگی مدیرعامل خانه هنرمندان در این مراسم با بیان آنکه استاد مرتضی احمدی حق بزرگی بر گردن فرهنگ و هنر ایران دارد گفت: این هنرمند در کنار هنر بازیگری، تلاش وسیعی برای حفظ و زنده نگهداشتن ترانه های فولکلور و سنتی تهران داشته و در حقیقت با جمع آوری این آلبوم در کنار زنده کردن فرهنگ تهران قدیم، میراثی غنی را برای ما و آیندگان به ارمغان گذاشته است.
وی با بیان آنکه یکی از اصلی ترین وظایف هنرمندان پیوند مردم با شهری است که در آن زندگی می کنند ادامه داد: این مهم صورت نمی گیرد مگر آنکه آن هنرمند به شهری که در آن زاده شده و رشد کرده است تعلق خاطر داشته باشد و تلاش کند این علاقه به شهر و رسوم کهن آن را به دیگر ساکنان آن و به خصوص جوانان و نوجوانانش انتقال دهد.
در ادامه این مراسم جمشید ارجمند منتقد سینما با تاکید بر این نکته که مرتضی احمدی جواهر گرانبهایی است که امروز در میان ما زندگی می کند گفت: وجود این هنرمند بعد از کوله باری از تجربه و تلاش در امر فرهنگ به مانند منشوری بدل شده است که با چرخاندن آن از هر سمتی شاهد تابیدن نور و جلای هنرمندی وی هستیم.
وی اظهار داشت: امروز در کنار احترام به سبب تمام زحماتی که این استاد در عرصه بازیگری تئاتر، سینما و تلویزیون کشیده ، جهت قدردانی از هنرمندی اینجا گردهم آمدیم تا به سبب تلاش های وی در زمینه تجمیع و گردآوری هنر موسیقی و ترانه کهن تهرانی که از آن به عنوان ˈضربی خوانیˈ یاد می کنیم از آقای احمدی تشکر کنیم.
** خوشحالم که بهترین پدربزرگ دنیا را دارم
بهرنگ بقایی، نوازنده موسیقی و نوه مرتضی احمدی در این مراسم ضمن نواختن چند قطعه موسیقی در سخنان کوتاهی گفت: خوشحالم که بهترین پدربزرگ دنیا را دارم که علاوه بر تلاش هایش در عرصه هنر، بهترین تکیه گاه و مشاور برای من و مادرم است و می می توانیم در هر زمان ممکن به او تکیه کنیم.
در ادامه مراسم بابک حمیدیان بازیگر تئاتر و سینما به جای سخنرانی به قرائت نامه ای برای حضار پرداخت که در آن خطاب به مرتضی احمدی، فرهنگ و فضای تهران امروز و تهران قدیم را باهم مقایسه کرد.
پگاه آهنگرانی بازیگر جوان سینما، مانند حمیدیان ضمن تبریک به مرتضی احمدی به بیان تفاوت های تهران امروز و تهران قدیم پرداخت و از زحمات این هنرمند برای حفظ فرهنگ موسیقایی و اشعار تهران قدیم برای نسل جوان و آیندگان کشور تقدیر کرد.
بهزاد فراهانی دیگر هنرمند حاضر در این مراسم گفت: در نخستین روزهای آغاز خود در رادیو متوجه حرکت ارزشمند استاد احمدی در حفظ و آرشیو کردن موسیقی رادیو به ویژه در بخش آهنگ ها و تصنیف های کهن و سنتی کشور شدم.
وی افزود: صدا و سیما تا حدود بسیاری به ویژه در بخش موسیقی مدیون زحماتی است که این پیشکسوت عرصه بازیگری متحمل شده است.
وی ادامه داد: امیدواریم که تمامی ما از هنرمندان گرفته تا مسوولان قدر این گوهر ها و نیروهای ارزشمند عرصه فرهنگ و هنر را بدانیم و برای حمایت آنها از تمام امکانات خود بهره ببریم.
انوشیروان ارجمند، ایرج نوذری، هما روستا و اکبر زنجان پور از دیگر میهمانان حاضر در این مراسم بودند.
