اعمال "آزادی بیان" روی نماینده معترض انگلیسی! +فیلم

به گزارش جهان به نقل از اوباما، پل فلین (Paul Flynn) نماینده‌ای انگلیسی است که به خاطر اعتراضش به کشته شدن سربازان انگلیسی در راه منافع خاندان سلطنتی الیزابت، هزینه‌های بسیاری داده گرچه با این اقدام، احترام بخش قابل توجهی از مردم کشورش را به دست آورده است. قضیه از این قرار بود که فلین در روز 18 سپتامبر 2012 یعنی نزدیک به 10 روز پیش، به خاطر دروغگو دانستن وزیر دفاع که ادامه حضور سربازان انگلیسی در افغانستان را به نفع این کشور عنوان کرده بود، از صحن مجلس اخراج شد و تا 5 روز نیز به وی اجازه ورود به مجلس عوام داده نشد.

این تنها تنبیه نماینده حزب کارگر در مجلس عوام نبود بلکه رئیس مجلس در اقدامی زننده و در قالب یک پاراف، حقوق ماه پیش این نماینده انگلیسی را نیز بلوکه کرد. البته ظاهراً فلین از این وضعیت راضی است و در مقاله‌ای که برای «ائتلاف جنگ را متوقف کنید» نوشته، تصریح کرده است: این تنبیه (اخراج از پارلمان به مدت 5 روز و محرومیت از حقوق و مزایای شغلی به مدت یک ماه) هزینه‌ای است که ارزش پرداخت کردن دارد. اتهامی که من مطرح کردم در سراسر جهان شنیده شد. این خبر طبلی را کوفت که اکنون صدای آن بیش از پیش انعکاس می‌یابد.

فیلم
اخراج پل فلین از مجلس عوام به دلیل اعتراض به دولت انگلیس

اقدام فلین با استقبال گروه‌های مختلفی از مردم و به خصوص سربازان انگلیسی مواجه شده و این نماینده در 5 روز تعلیق فعالیت‌هایش، پیام‌های قدردانی زیادی دریافت کرده است.

سایت باراک اوباما دات آی آر طی ارتباطی که با پل فلین برقرار نموده، گفتگویی خواندنی را با وی در مورد آنچه برای او روی داده و تصمیمات آینده اش، تهیه کرده است:

س: آقای فلین، شما دولت بریتانیا را متهم کردید که در مورد جنگ افغانستان دروغ گفته است. دولت بریتانیا چه دروغهایی را در مورد جنگ افغانستان گفته؟

فلین: دروغ بزرگی که مرتب تکرار می‌شود این است که از ناحیه طالبان خطری تروریستی بریتانیا را تهدید می‌کند و اینکه اگر ما در افغانستان نبودیم، طالبان در همین لندن، خانه‌های ما را روی سر ما خراب می‌کردند. من می‌گویم که این دروغی بزرگ است که برای توجیه کشته شدن 432 سرباز در میدانی که بازگشتی از آن نیست، به کار می‌رود.

س: خب مگر طالبان سربازان انگلیسی را نمی‌کشند؟ آیا این دلیلی برای نفرت طالبان از انگلیس نیست؟

فلین: اگر از طالبان بپرسیم که چرا سربازان بریتانیایی را می‌کشند، پاسخ آنان این نیست که « بعد از اینکه سربازانتان را کشتیم می‌خواهیم به خیابان‌های لندن و نیوپورت برویم و ساختمانهایتان را منفجر نماییم» این دروغ بزرگی است که تکرار می‌شود و بارها نیز در پارلمان تکرار شده است. بلکه می‌گویند که ما سربازان شما را می‌کشیم چون آنها خارجی هستند و با استفاده از زور کشور ما را اشغال کرده‌اند و این وظیفه دینی و میهنی ما به عنوان افغانی است که آنان را از کشور بیرون نماییم.

س: پس به نظر شما هدف واقعی از جنگ افغانستان چه می‌تواند باشد؟

فلین: ما در جنگی درگیر شدیم که هدف آن دستگیری بن لادن بود. اما به باور من، آنچه را که ما و آمریکاییها بایستی انجام می‌دادیم این بود که رژیم طالبان را به رسمیت بشناسیم و به این صورت می‌توانستیم پیمانهایی را با آنها امضا نماییم که جنگ را منتفی می‌کرد. شروع جنگ با ورود به افغانستان و خروج القاعده از آنجا همراه بود و پایان آن در پاکستان، یمن و سومالی خواهد بود. اما اشتباه بزرگ جنگی در سال 2006 انجام شد، چون به علت ناشیگری سیاسی، به استان هلمند رفتیم که من طی سخنانی در پارلمان به مخالفت با آن پرداختم. در آن زمان فقط 2 سرباز بریتانیایی کشته شده بود. بر اساس یک ایده احمقانه به هلمند رفتیم و فکر می‌کردیم که فقط 3 سال آنجا خواهیم بود و هیچ گلوله‌ای شلیک نخواهد شد. اما از 2 سرباز، تلفات بریتانیا به 432 سرباز رسیده است.

در آن سخنرانی من آن حادثه را با شعر معروفی به نام « یورش تیپ سبک» ( لرد تنیسون، 1854) مقایسه کردم و نسخه ای تمسخر آمیز از آن را به بهانه این حادثه ارائه کردم:

بوش در طرف یمینشان،
و بلر در طرف یسار،
نعره زده و غریدند،
کسانی که در این بین پخمگی کردند،
منطقشان چرایی نبود،
بلکه، مردن و مردن بود،

،پنجهزار نفر را کشاندیم
به طرف دره مرگ!
به دهانه هلمند!

البته هرگز حتی در کابوسهایم نیز چیزی را که در سال 2006 گفته بودم باور نمی‌کردم محقق شود؛ اینکه سه برابر سربازان کشته شده در نبرد «یورش تیپ سبک» در هلمند، سربازان بریتانیایی باشند.

س: چرا دولت بریتانیا از خاورمیانه عقب‌نشینی نمی‌کند تا به کشتار سربازان بریتانیا پایان دهد؟

فلین: این یکی از گاف‌های تاریخ معاصر ماست- گیر کردن و به تله افتادن در افغانستان- و دلیل آن، حفظ نام و شهرت سیاستمداران است. چیزی که آنها امیدوارند که اتفاق بیافتد این است که با خروج از منطقه، نام و شهرت سیاستمدارانمان حفظ شود و لکه‌ای بر دامانشان نیفتد و به همین دلیل است که میگویم دلیل حضور سربازان بریتانیا در آنجا این است که به عنوان سپر انسانی برای شهرت سیاستمداران عمل کنند.

س: به نظر می‌رسد که اکنون زمزمه‌هایی مردمی مبنی بر لزوم خروج فوری به راه افتاده است. به نظر شما این صداها طی ماه‌های اخیر بلندتر شده یا در حال کمرنگ شدن است؟

فلین: چون عموم مردم از جنگ متنفر هستند، این صداها بلندتر شده و می‌شود. فقط شمار اندکی از مردم باور دارند که جنگ پایان خوشی خواهد داشت اما عقلای قوم بر این باور هستند که تا سال 2015 یا کمی بیشتر و یا کمتر طالبان قدرت را به دست خواهد گرفت و دلیلی وجود ندارد که مردم زندگی فرزندان خود را به خطر بیندازند.

دید من نسبت به رویدادهای اخیر تاریخ بریتانیا این است که 179 سرباز را در جستجوی سلاح‌های کشتار جمعی در عراق، که وجود خارجی نداشت از دست دادیم. زندگی 432 سرباز را برای حفظ موقعیت خود در برابر خطرات تروریستی از طرف طالبان که البته وجود خارجی نداشتند، قربانی کردیم. اکنون نیز طبل‌های جنگ به صدا درآمده تا برای حفظ بریتانیا از خطر موشک‌های دوربرد هسته‌ای ایران وارد کارزار بشویم. به باور من اکنون وقت آن است که به این دروغ‌ها که 600 بریتانیایی را به کام مرگ کشیده است، پایان داده شود.

س: شما به علت سخنان انتقادی از پارلمان اخراج شده‌اید. این اقدام چه تعریفی در اصول آزادی بیان در بریتانیا پیدا می‌کند؟

فلین: براساس اصول آزادی بیان در انگلیس، من آزادم هر چیزی را در مجلس عوام بگویم. من 25 سال است که در این مجلس هستم. کتابی نیز در مورد آداب و قوانین نمایندگی مجلس نوشته‌ام با این عنوان که «چگونه یک عضو پارلمان باشیم؟» این نشان می‌دهد که چقدر خوب با مقررات مجلس آشنا هستم. من در مجلس پرسشی مطرح کردم که پاسخ قانع‌کننده‌ای را می‌طلبید. من برای نمایندگانی که تصور می‌کنند وزیر دفاع حقیقت را می‌گوید از واژه «احمقهای سیاسی» استفاده کردم و البته این واژه‌ای است که سربازان برای سیاستمداران در جریان ناکامی‌های جنگ جهانی اول به کار می‌بردند چون معتقد بودند «درحالیکه سربازان می‌میرند، سیاستمداران در حال دروغگویی و کسب منافع خود هستند». البته این یک اتهام مستقیم به کسی نبود و بنابراین اقدامی در چارچوب مقررات مجلس بود.

بعد از آن بود که رییس مجلس از من پرسید که آیا این سخنان من مصادیق دروغ نیست؟ وقتی شما به دنبال شنیدن یک حقیقت هستید موقعیت فوق‌العاده‌ای پیش می‌آید. منظورم این است که روزهای بعد حرف‌های وزرا را شنیدم که همان دروغ‌ها را تکرار می‌کردند که طالبان یک خطر برای ما محسوب می‌شد و دیوانه‌وار این را به عنوان موفقیت در افغانستان می‌دانستند که هرگز واقعیت نداشته است. آنها همواره گزارشهایی در مورد کاهش مواد مخدر، حقوق بشر، تحصیلات زنان یا کاهش فساد؛ در 11 سالی که ما در آنجا بودیم مطرح و اینها را به عنوان موفقیت‌های انگلیس در افغانستان عنوان می‌کنند اما واقعاً این اطلاعات غلط است و جاهایی هم که وضع خوب شده، موقتی و شکننده است و با خروج ما از بین می‌رود. ما در حال تکرار اشتباهات شوروی سابق در افغانستان هستیم و همچنانکه تاریخ در مورد روس‌ها نشان داد، با خروج نیروهای بریتانیایی، در عرض دو سال، طالبان با خودروهای بریتانیایی حوالی کابل خواهند بود!

خبرهای سری زیادی هستند که بعدها مایه اندوه بزرگی خواهند بود و آنهایی که با این ایده کنار آمده‌اند که عزیزانشان به خاطر عقیده‌ای مقدس کشته شده‌اند، دیر یا زود این تجربه دردناک را خواهند داشت که بفهند این عزیزان به خاطر "هیچ" از دست رفته‌اند. هیچ "هدف انسانی" پشت این کشته شدن‌ها نیست. آنان می‌میرند چون سیاستمداران احمق هستند.

س: بسیاری بر این عقیده هستند که بریتانیا دنباله رو سیاست‌های غلط آمریکاست و این یک دلیل عمده ناکامی سیاست‌های بریتانیا در خاورمیانه، مناقشه اسراییل –فلسطین و ایران است. نظر شما چیست؟

فلین: نظر من همانی است که در نامه‌ای به تونی بلر گفته‌ام. در آن نامه گفتم که رفتار دولت بریتانیا تنفر را در منطقه نسبت به بریتانیا بر انگیخته است که کاملاً می‌توان از آن اجتناب کرد. در مناقشه فلسطین به نظر می‌رسد که یک طرفه عمل می‌کنیم؛ در مورد عراق و افغانستان و همچنین رفتار بریتانیا در بحرانی که علیه ایران در حال شکل گیری است، من گفته‌ام که ما یک کشور مستقل هستیم و باید مستقل تصمیم بگیریم. ما میلیاردها پوند خرج می‌کنیم تا نشان دهیم که سلاح‌های هسته‌ای مستقل و تولید خودمان را داریم! اما مانند کانادا و هلند نمی‌توانیم مستقلانه در مورد افغانستان عمل نماییم. اگر مستقل بودیم، به عنوان سوپاپ امنیتی، سربازان را به بریتانیا برمی‌گرداندیم و آنها را در معرض ریسک‌های دیگر قرار نمی‌دادیم.

من به شما اطمینان می‌دهم که اگر تا سال 2015 در افغانستان باشیم، 100 سرباز یا بیشتر کشته خواهیم داد و در عین حال هیچ دستاوردی نیز نخواهیم داشت. به باور من غرب و به خصوص بریتانیا با پیروی برده‌وار از آمریکا در مورد عراق و افغانستان، دنیا را به جعبه باروت تبدیل کرده است.