در ديزي اينترنت باز است اما...
سه شنبه ۷ شهريور ۱۳۹۱ ساعت ۰۹:۴۱
کد مطلب: 241547
نويسنده «اخبار روز» -ارگان گروهك هاي ماركسيستي مقيم خارج- در اين مطلب اعتراضي تصريح كرد: اگرچه بسياري از ما يك سينه سخن داريم اما گاه بايد دور نوشتن خط كشيد. وقتي «سياسي كاري» جاي كار سياسي را مي گيرد، ننوشتن با وقارتر و سنگين تر است. «بزرگ علوي» در رابطه با شخصي كه جل جل و دم به دقيقه كاغذ سياه مي كرد و انتشار مي داد ولي نوشته هايش بسيار سطحي بود از سر مهر و دوستي گفته بود؛ «قلم روش»... قلم روش مثل «شكم روش» كه با آلو و زردآلو تشديد مي شود، يك نوع اسهال و بيماري است. «اسهال قلمي» هم داريم كه با شهرت طلبي تشديد مي شود و با شلخته نويسي و انجماد فكري همراه است.
در ادامه اين مطلب آمده است: در ديزي اينترنت باز است اما... هر چيزي را نبايد در آن ريخت. اين اواخر پرت و پلاگويي در مورد زندانهاي جمهوري اسلامي باب شده و مدعيان از «دستگاه بيضه كشي كه از روسيه خريداري شده و شكنجه گران براي يادگيري كار با آن در كره شمالي دوره ديدند»، «تجاوز بازجويان به كودكي هشت نه ساله»، و... كوتاه نمي آمدند و براي به كرسي نشاندن دروغهاي زشت، ري و روم و بغداد را بهم مي بافتند. هر چه هم با دليل و برهان و از سر خيرخواهي، نادرستي ادعاها و بزرگنمايي ها نشان داده مي شد به خود نمي آمدند. وقتي شوري به كوري رسيد داد زندانيان سياسي هم درآمد.
اخبار روز خواستار عذرخواهي از دروغ پراكني هاي فاحش و حيثيت سوز شده و نوشت: آيا از شان كسي كاسته مي شود اگر به خاطر تكثير گزارش هاي غيرواقعي و توهين به شعور زندانيان سياسي، فروتنانه از مردم پوزش بخواهد؟ آيا نبايد قلم و تايپ و ماوسش را بشكند و خرد و خمير كند؟ تا كي در چشم عقل، خار مغيلان زدن؟ وقتي پيش و بعد از انقلاب حتي يك دقيقه با دستبند و چشم بند روبرو نشده ايم، آيا حق داريم وقت و بي وقت در مورد زندان و اسيركشي، نوشته هاي بي محتوا ارائه دهيم؟
نويسنده پايگاه اينترنتي اپوزيسيون خارج نشين در ادامه خاطر نشان كرد: گاه لازم است قلم و كاغذ و ماوس و تايپ را ببوسيم و كنار بگذاريم. من بيش و پيش از همه به خودم نهيب مي زنم و به همين دليل ادامه ويديوهاي تقويم تاريخ را وسط كار متوقف كردم. چرا؟ چون نمي خواهم چرت و پرت بنويسم و قلم روش شوم.
