آقا مرا از وزیرخارجه هم بیشتر تحویل‌گرفت
دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۱ ساعت ۱۳:۳۴
کد مطلب: 238081
تصور كنيد اگر مسئولان نظام چنين سنت حسنه اي را پيشه مي كردند، چه ارتباط زنده و پربركتي ميان اهل فرهنگ و هنر مملكت با بدنه اصلي نظام برقرار و چه ثمرات ارزشمندي نتيجه آن مي شد، به طور مثال جلسات منظم لااقل سالانه اي از اين دست را رؤساي قوا يا حتي برخي وزيران و مسئولان رده بالاي مربوطه و مرتبط، مي توانستند با ديگر اهالي فرهنگ و هنر داشته باشند؛ با نويسندگان، سينماگران، خوشنويسان و نقاشان، اهالي تئاتر و ... ولي دريغ! ترديد نكنيد عموم اهالي فرهنگ و هنر اين آب و خاك، بيش از هر چيز احترام و توجه مي خواهند و جلساتي از اين دست مي تواند مرهمي باشد بر بسياري از آلام و بي مهري ها تا خستگي يك سال تلاش و آفرينش را از تنشان بيرون كند. كاش ديگر مسئولان اين آب و خاك هم از رهبر انقلاب بياموزند. كدام يك از آنها مشغله شان بيشتر از ايشان است؟
پس از گذشت دو دهه، خود به خود، ماه رمضان و اين محفل به مهم ترين اتفاق هر ساله در تقويم شعر فارسي بدل شده است. به ويژه آنكه چندي است شاعران پارسي گوي از شبه قاره هند، افغانستان، تاجيكستان و ... نيز به اين جلسات مي آيند و چه افتخاري بالاتر از اين براي شاعران ميهمان غير ايراني، كه رهبر كشور و مردم اين ديار، دل به سروده هاي شان مي دهند.
يكي از آنها پس از خواندن شعرش نزد رهبر انقلاب با هيجاني كه قادر به پنهان كردنش نبود، مي گفت: «حالا شادمانم كه شاعري پارسي گوي هستم زيرا از وزير خارجه مملكتم با من، در كشور شما، محترمانه تر رفتار شد. كي آقا آنها را به افطاري و مجلس صميمي شعر خواني را مي دهد؟!» اين ميهماني گذاشتن، تاجي زرين بر سر شعر فارسي است.
