انتقاد کیهان از سایت منتسب به بيت امام

به گزارش جهان، کیهان نوشت:
«جوان روشنفكر از بانك بيرون مي آيد و قصد عبور از خيابان را دارد، خيابان اما شلوغ است پر ازدحام. جوان در هياهوي اتومبيل ها جرأت رفتن به آنسوي خيابان را پيدا نمي كند و خطر را به جان نمي خرد. با نگاهي مستأصل چشم مي چرخاند و كمي آن طرف تر كاسبي را مي بيند كه با دوستش گرم معامله است و انگار او هم قصد عبور از خيابان دارد. جوان چشم از كاسب برنمي دارد و منتظر مي ماند تا به دنبال او از خيابان بگذرد. اما ناگهان در وسط خيابان كاسب به ياد نكته ناگفته اي براي دوستش مي افتد و برمي گردد؛ جوان روشنفكر در قلب خيابان، در هجوم اتومبيل ها بي پناه مي ماند و ناچار به دنبال كاسب مي دود و دوباره منتظر مي ايستد تا بار ديگر در پناه او از عرض خيابان بگذرد.»

اين قسمتي از بخش دوم فيلم «دستفروش» است و قرابت عجيبي دارد با برخي ساكنان امروز كشورمان؛ انسان هاي كوتاه قدي كه هميشه در پشت ديگران پناه مي گيرند تا با استفاده از نام و آوازه آنها به مقصود خود برسند و البته در روان شناسي چنين رفتارهايي ناشي از نوعي بيماري شخصيتي است.

اين روزها كم نيستند افرادي كه خود را به بستگانشان مي چسبانند تا شايد در پناه ايثار و عظمت آنها از خيابان خطر عبور كنند و آنسوي خيابان فارغ از هرگونه اعتقاد و دلبستگي به اين بزرگواران، به دنبال مقصود و مراد خود بدوند. و البته غمي نيست وقتي رو در روي آنها مردمي خون داده و خون دل خورده هستند كه نشان داده اند افراد را با خودشان مي سنجند نه با اقوام و بستگانشان، نشان دادند كه امام خميني(ره) را به امام خميني(ره) مي شناسند نه به كساني كه با آن بزرگوار نسبتي داشته اند. اينها حكايت وبسايتي است كه خود را جماران مي خواند و البته منتسب به بيت محترم امام(ره) اما غافل از آنكه از حسينيه جماران هيچگاه صداي همسو با دشمنان به گوش نمي رسيد. وبسايتي كه مطابق ژست هاي روشنفكري بيگانه پسند پرونده ويژه اي به مناسبت روز حجاب و عفاف با عنوان «خطا و صواب در حجاب و عفاف» كليد زد و در آن به بررسي ديدگاه هاي امام(ره)، مخالفان و موافقان حجاب پرداخت. خط رسانه اي اين پرونده بعد از گذشت 15 عنوان مقاله، يادداشت، مصاحبه و گفتگو بيش از پيش آشكار شد و آن عبارت بود از «لغو حجاب اجباري» تا آنجا كه راديو فردا- رسانه دولتي ايالات متحده- با ذوق زدگي فراوان يكي از گفتگوهاي اين پرونده را در صدر اخبار خود قرار داد و با خطي درشت بالاي آن نوشت: «نوه آيت الله خميني: اجباري كردن حجاب موفق نخواهد شد.»

ماجرا وقتي تلخ تر مي شود كه ببينيم درست همزمان با اين پرونده و چند روز قبل از آن جرياني رسانه اي با موضوع «حجاب اجباري» در بي بي سي (رسانه سلطنتي انگلستان)، راديو فردا (رسانه دولتي آمريكا)، دويچه وله (رسانه دولتي آلمان) و... به راه افتاده است و وبسايت جماران با اين دست مصاحبه و گفتگوها خواسته ياناخواسته به خوبي آب به آسياب آنها مي ريزد. نويسندگان بي بي سي در مقاله هايي با عناوين «حجاب اجباري و كلوپ شبانه»، «حجاب و پرده نشيني، سوءاستفاده از وقار نمادين»، « در پي راه حل سومي بايد بود» و... درست همان نتايجي را مي گيرند كه وبسايت جماران در مقالات و گفتگو با اشخاص مختلف گرفته است. روندي كه به صورت مشابه در رسانه هاي متعددي چون راديو فردا، دويچه وله و ديگر رسانه هاي بيگانه با مقالات نظير «حجاب اجباري با زنان و دختران ايراني چه كرده است؟»، «اجباري كردن حجاب موفق نخواهد شد»، « اعتراض به حجاب اجباري ورزشكاران زن در المپيك»، «وقتي فيس بوك به حجاب اجباري نه مي گويد» تكرار مي شود. كمپيني به نام «نه به حجاب اجباري» راه مي افتد كه از قضا آن هم به همان سمت و سوي پرونده ويژه وبسايت جماران مي رود. حال سوال اينجاست كه گردانندگان اين وبسايت خبري آيا ذره اي با افكار امام(ره) قرابت و آشنايي دارند؟

در گوشه اي از گزارش همين سايت آمده است؛ امام خميني(ره) در كردار و گفتارشان به ترويج حجاب مي پرداختند و هميشه مردم را دعوت به رعايت حجاب و عفاف مي كردند و از مردم مي خواستند تا با مظاهر بي عفتي و بي قيدي در سطح جامعه مبارزه كنند. بهتر نبود سايت جماران نيز همين خط مشي را دنبال مي كرد و به جاي باز كردن مباحث ياد شده، با الگو گرفتن از آموزه هاي امام به ترويج حجاب و عفاف و تقبيح و منع بي عفتي و بي حجابي مي پرداخت؟

و البته هر چند تكرار مكرر است اما مشكلي كه هميشه در اين مواقع ديده مي شود كم كاري و گاه فرعي كاري سازماني به نام «موسسه حفظ و نشر آثار امام(ره) است كه تلاش جدي در راستاي حفظ و نشر آثار اين رهبر بزرگ تاريخ معاصر اسلام نمي كند تا هر كس به هر بهانه اي نتواند نظرات شخصي خود را به صرف داشتن ارتباط نسبي و يا سببي با آن بزرگوار ارائه كند. افرادي كه مانند روشنفكر ابتداي قصه ما هيچ هويت شخصي اي ندارند و تنها به بستگان خود شناخته مي شوند. افرادي كه منهاي نام خانوادگي شان مساوي با هيچ اند و پس از خواندن نظراتشان اولين سوالي كه به ذهن مخاطب مي رسد اين است كه: ببخشيد شما؟