اقدام دولت در اختصاص بودجه عمرانی سال 90 با ابهاماتی روبرو است.
به گزارش جهان، در حالی که دولتمردان با افتخار زیادی اعلام میکردند در لایحه بودجه سال 90 بیش از 47 هزار میلیارد تومان اعتبار برای طرحهای عمرانی در نظر گرفته است تا «به تمام طرحهاي مربوط به سفرهاي استاني و غيراستاني كه يا نيمه كارهاند يا مصوب شدهاند» تزریق شود، اما عملکرد دولت در این زمینه بسیار کمتر از این رقم بوده است.
پس از آن که مجلس هشتم به هنگام بررسی لایحه بودجه سال 90، میزان بودجه عمرانی درخواستی دولت را از 47 هزار میلیارد تومان به حدود 35 هزار میلیارد تومان کاهش داد، فریاد اعتراض مسئولان دولتی بلند شد که این اقدام مجلس مانع تحقق اهداف دولت در توسعه صدها پروژه عمرانی در سطح کشور خواهد شد. اما با پایان اجرای قانون بودجه سال 90 مشخص شد دولت در تخصیص همان رقم 35 هزار میلیارد تومان مصوب مجلس هم توفیقی نداشته است.
چهارشنبه هفته گذشته به هنگام بررسی «طرح دو فوریتی تمدید مهلت جذب اعتبارات پروژههای تملک دارایی های سرمایهای قانون بودجه سال ۱۳۹۰ کل کشور» حقیقت دیگری از عملکرد عمرانی دولت، فاش شد. مهرداد بائوج لاهوتی به عنوان موافق این طرح اعلام کرد: «بودجه عمرانی سال گذشته ۳۴ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان بوده که از این مقدار تا ۲۰ اسفند تنها ۱۳ هزار میلیارد تومان تخصیص پیدا کرده و ۱۵ هزار میلیارد تومان نیز در روزهای باقی مانده تخصیص یافته است.»
این اظهارنظر لاهوتی یک حقیقت را افشا و یک شبهه بزرگ را مطرح کرد: حقیقت آن است که دولت تا 20 اسفند فقط 13 هزار میلیارد تومان بودجه عمرانی تخصیص داده است. در حالی که دولتمردان به هنگام ارائه لایحه بودجه سال 90 مدعی بودند میتوانند 47 هزار میلیارد تومان درخواستی خود را به طرحهای عمرانی تخصیص دهند و شتاب شدیدی به توسعه و عمران و آبادانی کشور بدهند، اما در عمل کمتر از 30 درصد رقم درخواستی خود را محقق کردهاند.
مورد دیگری که لاهوتی به آن اشاره کرد، تخصیص عجیب 15 هزار میلیارد تومان فقط در 10 روز پایانی سال گذشته است. این ابهام وجود دارد که چطور دولت که در طول 11 ماه و 20 روز ابتدای سال فقط 13 هزار میلیارد تومان بودجه به طرحها و پروژههای عمرانی کشور تخصیص داده بود، طی 10 روز پایانی سال به ناگاه 15 هزار میلیارد تومان بودجه عمرانی را تخصیص داده است!! این در حالی است که طبق مصوبه مجلس درباره "اجازه دريافت و پرداختهاي دولت در ماههاي فروردين و ارديبهشت سال 91" که به دلیل تاخیر دولت در ارائه لایحه بودجه سال 91 صورت گرفت، دولت امکان ادامه تخصیص اعتبارات عمرانی در دو ماه اول امسال را نیز داشت.
از لحاظ منطق و تجربه، امکان جذب این رقم بودجه عمرانی تقریبا غیرممکن است و ضروری است دولتیها به این ابهام پاسخ دهند.
گفتنی است در جلسه هفته گذشته مجلس، با وجود آن که نمایندگان از نماینده دولت خواستند درباره این شبهات توضیح دهد، اما توضیحی در این زمینه داده نشد.
به نظر میرسد کاوش در بودجه عمرانی سال 90، حقایق دیگری را افشا کند؛ حقایقی چون احتمال استفاده از بودجه عمرانی برای پرداخت یارانه نقدی به مردم که لطمات اقتصادی زیانباری هم در بر دارد.
بنابراین از دیوان محاسبات انتظار میرود در زمینه شبهات بودجه عمرانی سال 90، اقدامات مقتضی را به عمل آورده و به اطلاع مردم برساند که چه بر سر هزاران میلیارد تومان بودجه کشور در سال گذشته آمده است؟ آیا این شبهه درست است که دولت اقدام ظاهری و کوتاهمدت پرداخت یارانه نقدی را بر اقدامات زیرساختی و توسعه طرحهای عمرانی، ترجیح داده است؟
لازم به ذکر است سال گذشته رئيس ديوان محاسبات از کشف تخلفات مشابه دولت در سال 89 و اوایل سال 90 در اجراي هدفمندي يارانهها خبر داده و گفته بود: «متاسفانه منابع لازم براي پرداخت يارانه ها از محل لحاظ شده در قانون پرداخت نشده بلكه بخشي از آن از منابع بانك ها و برخي از بودجه دستگاه ها بوده است و اين تخلف است.»
رحمانی فضلی گفته بود: «در اجرای هدفمند کردن یارانه ها 30 هزار میلیارد ریال از محل فروش نفت خام و صادرات برداشت شده و همچنین 18 هزار میلیارد ریال نیز علی الحساب دریافتی از شرکت های نفت و نیرو بوده است. 50 هزار میلیارد ریال نیز از محل بودجه عمومی برداشت شده است.»
شبی که هدفمندی شروع شد به ما وعده دادند که چند هزار کیلومتر اتوبان می سازیم , قطار می آید , مدرسه ها می سازیم , همه چیز ارزان می شود . به حدی فرصت شغلی زیاد می شود که نمی دانیم کدام را انتخاب کنیم , قیمت مسکن پائین می آید. کالاهای ایرانی بازارهای جهانی را تسخیر می کنند و خیلی خوش به حالمان می شود. آن شب از خوشحالی تا صبح نخوابیدیم و افسوس می خوردیم چرا زودتر این یارانه ها هدفمند نشده بودند ولی ...