شنبه ۲۹ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 18 May 2024
 
۰
۵

بیمارستان خصوصی یا بنگاه اقتصادی؟!

سه شنبه ۶ تير ۱۳۹۱ ساعت ۰۸:۱۸
کد مطلب: 230448
اغلب بیمارستانهای خصوصی هیچ معیار و ضابطه‌ای برای دریافت هزینه‌های درمانی از بیماران ندارند. به طوریکه هزینه یک عمل قلب باز در بیمارستانی به چهار میلیون نمی‌رسد اما هزینه همین عمل در بیمارستان دیگری بالای 10 میلیون تومان تمام می‌شود.
به گزارش جهان به نقل از مهر، موضوع دریافتهای چند میلیونی در بیمارستانهای خصوصی بابت هزینه درمان برخی از بیماریها که نیاز به جراحی دارد، مسئله تازه ای نیست اما آنچه در این بین نادیده گرفته می شود، نبود یک دستورالعمل مشخص برای تمامی بیمارستانهای خصوصی است. به طوریکه هزینه یک عمل ساده و معمولی در یک بیمارستان خصوصی کمتر از یک میلیون است و همین جراحی ساده در بیمارستان دیگری شاید به 5 میلیون هم برسد.
 
گزارشها و بررسیها از روند هزینه های درمانی در بیمارستانهای خصوصی نقاط مختلف کشور، حاکی از این واقعیت است که دریافت هزینه از بیماران به هیچ عنوان ضابطه مند نیست. به طوریکه هر بیمارستانی بر اساس معیارهایی که برای خودش تعریف کرده است نسبت به دریافت هزینه های درمانی از بیماران اقدام می کند.
 
یک شهروند تهرانی با اشاره به مراجعه ای که چندی قبل به یکی از بیمارستانهای خصوصی داشته است، به خبرنگار مهر می گوید: یکی از نزدیکانم به دلیل بیماری سرطان هر چند وقت یکبار تحت درمان قرار می گرفت اما یک شب حالش خیلی بد شد و ما مجبور شدیم او را سریع به نزدیکترین بیمارستان برسانیم. 
 
این شهروند با انتقاد از عملکرد برخی آمبولانسهای خصوصی در انتقال بیمار به بیمارستان، می افزاید: بعد از اینکه بیمارمان را به یکی از بیمارستانهای خصوصی مرکز شهر رساندیم، برای عمل جراحی او 20 میلیون تومان از ما خواستند. ولی متاسفانه این پول را نداشتیم که بدهیم برای همین تا صبح صبر کردیم و بعد پیش رئیس بیمارستان و دکتر جراح رفتیم تا شاید بتوانیم هزینه را کمتر کنیم.
 
وی با گلایه از نبود نظارت جدی بر هزینه های دریافتی در بیمارستانهای خصوصی، می گوید: بعد از کلی خواهش و التماس، در نهایت هزینه 20 میلیونی به 6 میلیون رسید. ولی چون از رفتار دلال گونه بیمارستان خوشمان نیامد، بیمارمان را از آنجا بردیم.
 
موضوع تامین هزینه های درمانی، یکی از چالشهای اساسی آن دسته از بیمارانی است که وضعیت مالی مناسبی ندارند اما ناچارند برای نجات جان بیمارشان، فرش زیر پای خودشان را هم بفروشند. به طوریکه در تازه ترین اظهارنظر وزیر بهداشت، هر سال حدود 7.5 درصد از جمعیت کشور به دلیل ابتلا به بیماریهای صعب العلاج به زیر خط فقر می روند.
 
وضعیت نامطلوب بیمارستانهای دولتی در ارائه خدمات به بیماران، باعث شده تا قشری هر چند اندک از جمعیت کشور مجبور باشند از مراکز خصوصی برای ادامه درمان بیماری استفاده کنند و همین مسئله باعث شده تا مشکلات و دشواریهایی از بابت تامین هزینه های درمانی متوجه آنان باشد. هزینه هایی که بعضا سر به فلک می گذارد و به چند میلیون می رسد.
 
بر اساس گزارشهای بین المللی، در دنیا مردم تنها 18 درصد هزینه‌های سلامت را می پردازند اما در ایران بیش از 54.8 درصد از هزینه‌های سلامت از جیب مردم پرداخت می شود که با احتساب منابع بیمه‌ای این رقم بیشتر از 60 تا 70 درصد می‌شود.
 
دکتر علیرضا زالی معاون سازمان نظام پزشکی معتقد است که در اعتبارات نظام سلامت در سال 91 بودجه‌ای برای ارتقای شاخصهای محرومیت ‌زدایی در حوزه سلامت تعیین نشده و از سوی دیگر حدود 30 درصد رشد برای درآمدهای اختصاصی واحد بهداشتی و درمانی دولتی پیش‌بینی شده که این بر خلاف جهت گیری قانون توسعه پنجم است. برای توسعه عدالت در سلامت باید پرداخت هزینه‌ های درمان از طرف مردم را به 30 درصد تقلیل دهیم در حالی که میزان پرداخت از جیب مردم در حال حاضر 59 تا 62 درصد از هزینه‌های درمان است.
 
هزینه جراحی آپاندیسیت در بیمارستان خصوصی غرب تهران 25 میلیون ریال برآورد می شود اما همین عمل در بیمارستان خصوصی یکی از مراکز استانها کمتر از 10 میلیون ریال است.
 
هزینه عمل قلب باز در یکی از بیمارستانهای خصوصی پایتخت بالغ بر 10 میلیون تومان است اما همین عمل در بیمارستان دیگری که آن هم خصوصی است، حدود 5 میلیون تومان تمام می شود.
 
هزینه عمل سزارین در یکی از بیمارستانهای خصوصی تهران که شهره عام و خاص شده است، هم اکنون در حدود 7 میلیون تومان است در حالی که این عمل در بیمارستان خصوصی مرکز شهر حدود 3 میلیون تومان تمام می شود.
 
متاسفانه دریافت هزینه های متفاوت در بیمارستانهای خصوصی، هیچ ضابطه و قاعده ای ندارد و تنها بر اساس درجه بندی که صورت گرفته است، این هزینه ها به بیمار تحمیل می شود. به طوریکه در برخی بیمارستانها از همراهان بیمار با نسکافه و شیرینی پذیرایی می شود و برخی از بیمارستانها برای بیمار، منوی باز غذا دارند. داشتن اتاق خصوصی برای همراه بیمار نیز یکی از امتیازهای بیمارستانهای خصوصی در رقابت با یکدیگر است.
 
وجود چنین شرایطی باعث شده تا هزینه های درمانی در بیمارستانهای خصوصی کشور از یک میلیون تا چند میلیون متفاوت و متغییر باشد. البته هیچ نظارت جدی بر دریافت چنین پولهایی انجام نمی شود و تنها بیماران هستند که لاجرم این شرایط را به جان خریده اند تا شاید به سلامت از بیمارستان بیرون بیایند!
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *


امیدوارم خدا هیچ کسی را گرفتار بیمارستان نکنه ولی فقط دلم می خواد این پیام را بذارین و این که مشکل اصلی این است که کادر پزشکی و روسای بیمارستان های خصوصی بعضا هیج بویی از انسانیت نبردند و یادشون رفته که خدایی هست و باید رحمی باشه من این مشکل را داشتم و می دانم که وقتی عزیزترین کس انسان روی تخت بیمارستان بستری شده و تو فقط باید به دنبال پول باشی چه احساسی داره و همیشه دعا می کنم که خودشون گرفتار بشن تا بفهمن که درد مردم چیه
Iran, Islamic Republic of
متأسفانه. هیچ جایی برای نرخ‌گزاری و تعیین نحوه دریافت وجه نداریم. نه سازمان بازرسی کل کشور کاری می‌تواند بکند و دستش بسته و نه سازمان تعزیرات و نه وزارت بهداشت...
متأسفانه غیر از عده قلیلی از طبیبان حاذق و واقعاً مسلمان، ظاهراً درس را صرفاً برای مادیات خوانده‌اند که خداوند ان‌شاءالله با آنها خوب حساب کند.
مثلاً همین چند روز پیش به کلینیک ... رفتم. بیمه که ارزشی ندارد و فقط در برخی موارد قابل استفاده است.
کلیه موارد آزمایشگاهی باید توسط خود آنجا که شامل بیمه نمی‌شود انجام شود حتی آزمایشهای ساده‌ای که آزمایشگاه‌های معتبر هم می‌توانند انجام دهند.
فقط برای یک وقت مشاوره 40 هزارتومانی که حداقل1 تا 3 ساعت وقت انتظار دارد و بعد یک مشاور تازه‌کار که معلوم نیست پزشک است یا استاد تنظیم خانواده... تمام توضیحاتی را که در سایتشان زده دوباره توضیح می‌دهد و آخرش بعد از اتمام کار باید دوباره به بخش‌های دیگر معرفی شوی که اول یک رضایت‌نامه‌ای که شامل کلیه برائت‌های لازم برای هر گونه حادثه احتمالی از جمله اگر بیهوشی زدیم و بهوش نیامد ما مقصر نیستیم و کلیه مواد قانون مجازات اسلامی را هم از دوش خود برداشته و خودم باید به دست خودم خویش را به دست آنها بدون هیچ مسئولیتی بسپارم و امضا کنم...؟!!!
ظاهراً نوعی کاپیتولاسیون پزشکی در ایران دارد رخ می‌دهد...
بعد می‌گیم چرا مملکت دارد به قهقرا می‌رود...
مشت نمونه خروار...
پس دولت و مراجع قضایی و قانون کجا تشریف دارند؟!!!
Iran, Islamic Republic of
پدر بزرگ من قبل از عید به علت شکستگی لگن خاسره در سن 86 سالگی در بیمارستان ... در منطقه سعادت آباد بستری شد و بعد از عمل جراحی و... از آنجا مرخص شد . در همان زمان پزشکان بیمارستان تشخیص دادن که وی به سرطان پیشرفته ریه هم مبتلا هست وکاری نمیشود انجام داد .
حدود 3 ماه بعد که حال پدربزرگم بد شد و او را دوباره به همان جا بردیم مسئولین بیمارستان اعلام کردن که تخت خالی نداریم و پدر بزرگم 5 روز بعد فوت کرد .
بعداً از طریق یکی از دوستان شنیدیم که این بیمارستان در پرونده بیماران لاعلاج علامت گذاری میکند که در نوبت های بعدی آنها را پذیرش نکند که یک وقت با فوت آنها اسم بیمارستان خراب نشود
بسمه تعالی
مادر یکی از آشنایان دچار بیماری قلبی میشود و برای مداوا ایشان را به بیمارستان ... که بیمارستانی خصوصی است میبرد دکتر تشخیص میدهد که باید فورا عمل شود ولی میگوید تا 18 میلیون تومان به حساب شخصی من واریز نکنی و فیش ان را به من ندهی من کاری انجام نمیدهم. ایشان دکتر معروفی میباشند که با پول بیت المال این ملت تحصیل کرده و اینچنین بدون هیچ واهمه ای برای همین ملت گردن کشی میکند گردن کشی که حتی از ذزدان سرگردنه نیز سر نمیزند.
پول تمام دک و پزشان را میگیرند.