حركت آرام فسادفرهنگي در روستاها
چهارشنبه ۳ خرداد ۱۳۹۱ ساعت ۱۱:۴۳
کد مطلب: 224583
وي بيان داشت: چون روستاهاي محروم عملا در مناطق صعب‌العبور قرار دارند طلاب، مسئولان، كارشناسان بهداشت و يا جهاد كشاورزي بسيار كم به آن مناطق مي‌روند يا اصلا نمي‌روند.
اين فعال سابق دانشجويي، دوري مسير را دليل ناموجهي براي عدم خدمت‌رساني فكري و فرهنگي به مردم مناطق محروم دانست و گفت: مردم مناطق محروم هم حق حيات و حق به دست آوردن معرفت ديني و اجتماعي دارند نبايد به صرف دور بودن مسير آنها را از اين معرفت محروم كرد.
مريم ساعمي كه خود بيش از ۵ سال در اردوهاي جهادي شركت داشته تمركز بيش از حد برخودسازي در اردوهاي جهادي را بزرگ‌ترين مشكل اين اردوها عنوان كرد و افزود: وقتي دانشجويان صرفا با هدف خودسازي خودشان وارد اين مناطق مي‌شوند ما به حداقلي‌ترين اثر اين اردوها يعني تاييد بر روي دانشجويان اكتفا مي‌كنيم و نمي‌توانيم كار چنداني براي رفع مشكلات مردم محروم انجام دهيم.
اين فعال سابق دانشجويي با تاكيد بر لزوم تعيين برنامه‌ريزي‌هاي بلندمدت براي اردوهاي جهادي گفت: متاسفانه در منطقه‌اي مثل بازفت نزديك به ۵ سال است كه اردوهاي جهادي برگزار مي‌شود، ولي عملا فقر فرهنگي مردم پنهان باقي مانده است.
وي اظهار داشت: اگر چه سازمان بسيج دانشجويي در سال‌هاي اخير تلاش كرده اعزام اردوهاي جهادي را سازمان‌يافته‌تر كند، ولي اين اتفاق تنها در بخش دانشجويي مي‌افتد در حالي كه اكنون بسيج مساجد اردوهاي جهادي را بدون شناسايي نيازهاي منطقه و بدون برنامه‌ريزي دقيق برپا مي‌كند.
ساعمي با بيان اينكه در اعزام دانشجويان جهادگر به اردوهاي جهادي لزوم داشتن تعهد و تخصص در دانشجويان مورد بررسي قرار مي‌گيرد، گفت: اولويت با كساني است كه تعهد و تخصص را در كنار هم داشته باشند نه اينكه صرفا علاقه‌مند به حضور در مناطق محروم باشند.
اين فعال سابق دانشجويي همچنين تصريح كرد: در اردوهاي جهادي دانشگاه تهران قبل از اعزام دانشجويان ميزان تخصص، تجربه و برنامه كاري تمام دانشجويان مورد بررسي قرار مي‌گيرد و شرايط سخت اردو مانند جيره‌بندي و كمبود آب در بعضي مناطق برايشان تشريح مي‌شود.
وي در ادامه بيان داشت: در بعضي مناطق محروم شايد در طول سال حتي يك نفر از مسئولان هم نتوانند پا به آن منطقه بگذارد، بنابراين حضور دانشجويان بسيجي به گونه‌اي معرف حضور و توجه نظام جمهوري اسلامي به اين مردم است حالا اگر اين دانشجويان در مناطق محروم موفق نباشند يا عملكرد نامناسبي داشته باشند باعث مي‌شد كه مردم كاملا به انقلاب اسلامي بدبين شوند.
اردوهاي جهادي را به رسميت بشناسيم
اين فعال سابق دانشجويي با بيان اينكه اردوهاي جهادي بايد بتوانند خود را به عنوان بازوي كمكي انقلاب اسلامي معرفي كنند اظهار داشت: به عنوان مثال وقتي يك اردوي جهادي متوجه وجود بيماري در يك منطقه محروم يا عدم وجود خانه بهداشت در يك روستا مي‌شود بايد مطالبه خود را به صورت رسمي به نهادهاي مربوط ارجاع دهد.
ساعمي ادامه داد: در يكي از اردوهاي جهادي متوجه شيوع اسهال خوني در ميان مردم يك منطقه شديم، ولي رفع اين مشكل از توان و عهده ما خارج بود و از طرفي هم هيچ ساز و كاري اجرايي هم وجود نداشت كه صدايمان را به گوش مسئولان بهداشت و درمان برسانيم و آنها نيز به مشاهدات و رصد اوضاع توسط ما اهميت بدهند.
وي در ادامه تاكيد كرد: متاسفانه هيچ راهكار اجرايي وجود ندارد كه اولاً دانشجويان جهادگر خود را موظف بدانند گزارش كارشان به نهادها و سازمان‌هاي مرتبط بدهند و از طرف سازمان و نهادها هم براي حرف اين دانشجويان اعتباري قائل نيستند.
اين فعال سابق دانشجويي با انتقاد از نوع نگاه حداقلي به اردوهاي جهادي افزود: متاسفانه بعضي فكر مي‌كنند اردوهاي جهادي مثل اردوهاي راهيان نور است كه عده‌اي افراد به تجربه‌هاي جديد و يكسري چيزهاي علاقه دارند و به اين مناطق مي‌آيند، در حالي كه اين دانشجويان آمده‌اند تا باري از روي دوش نظام بردارند و حركتي را براي رفع فقر فرهنگي اقتصادي بهداشتي و كشاورزي مناطق انجام دهند.
ساعمي با انتقاد از نبود سرعت عمل در به كارگيري نيروهاي كارآمد دانشجويي در اردوهاي جهادي گفت: ما همواره در حال كسب تجربه‌هاي جديد هستيم من به عنوان يكي از مسئولان اردوهاي خدمت رساني ۵ سال در مناطق محروم بودم در حالي كه بعد از فارغ التحصيلي عملاً از فعاليت‌هاي اجرايي كنار رفتم و افراد جديدي وارد شدند كه ممكن است از اين تجربه‌هاي بي‌نصيب مانده باشند.
وي با تاكيد بر لزوم تعامل با فعالان دانشجويي براي برگزاري پربارتر اردوهاي جهادي تصريح كرد: سازمان بسيج دانشجويي قصد داشت اين تعامل را ايجاد كند و كارگروه راهبردي در خصوص اردوهاي جهادي تشكيل دهد، ولي اين اتفاق نيافتاد.
اين فعال سابق دانشجويي در ادامه تاكيد كرد: مكان‌هاي جايي براي جمع آوري تجربه‌ها و انتقال آنها به نسل‌هاي جديد دانشجويي كه وارد اردوهاي جهادي مي‌شوند، وجود ندارد.
ساعمي با اشاره به يكي از تجارب ملموس خود در خصوص تاثير اردوهاي جهادي بر زندگي مردم گفت: زماني در يكي از روستاهاي منطقه بيشموك گروه عمراني اردوهاي جهادي‌مان قرار بود از آب چشمه به سطح روستاها آبرساني كند تا ديگر مردم مجبور نباشند براي آوردن آب هر روز به لب چشمه بروند همان زمان سه خانوار از خانوارهاي روستاها قصد عزيمت و زندگي در شهر داشتند، ولي وقتي گروه عمراني كار را به پايان رساند و آب با يك لوله مركزي به روستا منتقل شد آن سه خانواده از رفتن به شهر منصرف شدند.
وي خاطرنشان كرد: مردم روستا مهاجرت مي‌كنند چون فكر مي‌كنند زندگيشان ساليان سال به صورت ابتدايي باقي مي‌‌ماند و كسي به فكرشان نيست، در حالي كه اگر مشكلات بخش كشاورزي كه معيشت اصلي روستائيان است حل شود؛ يعني كشاورزي‌شان معيشتي شود درآمدشان هم بالا مي‌رود.
{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_22_BLOCK}{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_23_BLOCK}
